Այսօր փետրվարի 28-ն է և մի քանի ժամ անց Հայաստանը կմտնի 2018 թվականի գարուն: Իսկ մի քանի ամիս առաջ՝ 2017-ի սեպտեմբերին, ՄԱԿ գլխավոր Ասամբլեայի ամբիոնից Սերժ Սարգսյանը հայտարարեց, որ Հայաստանը 2018-ի գարուն կմտնի առանց հայ-թուրքական «սին արձանագրությունների», այսինքն դրանք չեղարկած, ստորագրությունը հետ կանչած: Փաստորեն, մինչև 2018 թվականի գարուն մնացել է մի քանի ժամ և հետաքրքիր է, թե արդյո՞ք Սերժ Սարգսյանը այդ ընթացքում կհասցնի հայ-թուրքական արձանագրությունները հայտարարել «փակված»:
Թե՞ խոսքը հին տոմարով գարնան մասին էր, կամ էլ ամենևին ոչ ուղիղ օրացուցային իմաստով և դա չի նշանակում, որ հենց մարտի 1-ին ընդառաջ արձանագրությունները չեղարկելու մասին է հայտարարել Սերժ Սարգսյանը: Այդուհանդերձ, ե՞րբ կլինի չեղարկումը: Տվյալ պարագայում իհարկե խնդիրը ուշագրավ է ամենևին ոչ զուտ արձանագրությունների, կամ Սարգսյանի հայտարարության այսպես ասած ճշտապահության մասով: Հայ-թուրքական արձանագրությունների չեղարկման մտադրության ազդարարումը հետաքրքիր է այլ տեսանկյունից՝ արդյո՞ք դա կնշանակի հայ-թուրքական ուղղությամբ որևէ նոր գործընթացի համար ճանապարհի բացում: Համենայնդեպս, այդ տեսանկյունից էլ ուշագրավ էր Սերժ Սարգսյանի ելույթը մի քանի շաբաթ առաջ Մյունխենի անվտանգության միջազգային համաժողովում, որտեղ նա խոսեց այն մասին, որ նոր պայմաններում պետք է բանակցվեն նոր արձանագրություններ: Դա Սերժ Սարգսյանի առաջա՞րկն էր Թուրքիային և միջազգային հանրությանը, թե՞ իրեն արված որևէ առաջարկի պատասխան էր, որ եղել է կամ Թուրքիայից, կամ գուցե ավելի շուտ միջազգային հանրությունից, իսկ գուցե նաև Ռուսաստանից:
Համենայնդեպս, արձանագրությունների չեղարկումը, որ փաստորեն եզրագծում է ներքին ու արտաքին քաղաքական զարգացումների մի տասնամյա փուլ, առանձնահատուկ հետաքրքրության և ուշադրության է արժանի նոր փուլի մեկնակետ լինելու տեսական հավանականության առումով, ոչ թե նախորդ փուլը եզրագծելու իմաստով: Բացառված չէ նաև, որ Սերժ Սարգսյանը սեպտեմբերին հայտարարելով արձանագրությունները չեղարկելու մտադրության կամ որոշման մասին, այդ ընթացքում չի ստացել իրեն գոհացնող կամ բավարարող արձագանք թե Թուրքիայից, թե միջազգային ուժային կենտրոններից և ըստ այդմ Մյունխենի համաժողովում՝ 2018-ի գարնանն ընդառաջ, որոշեց կատարել մեկ քայլ առաջ և խոսել ոչ միայն չեղարկման, այլ այդուհանդերձ նոր բանակցության պատրաստ լինելու մասին: Կստանա՞ որևէ ավելի աշխույժ և գոհացնող արձագանք Սերժ Սարգսյանը, և սպասո՞ւմ է նա արդյոք դրանք և ըստ այդմ կսահմանվի, թե երբ կլինի «2018-ի գարնանամուտ» առանց հայ-թուրքական արձանագրությունների:
