Ես հրապարակում կլինեմ, եթե ժողովուրդը գա ասի՝ չենք ուզում Սերժ Սարգսյանը մեզ խաբի․ Նիկոլ Փաշինյան

«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է ԱԺ «Ելք» խմբակցության ղեկավար Նիկոլ Փաշինյանը ։

-Պարոն Փաշինյան, փետրվարի 20-ին Ազատության հրապարակում լրատվամիջոցներից մեկին տված հարցազրույցում Դուք հայտարարեցիք, որ Ազատության հրապարակում եք լինելու այնքան ժամանակ, քանի դեռ չի կերտվել այն Հայաստանը, որի իդեալով մարդիկ հավաքված էին այստեղ 30 տարի առաջ, 20 տարի առաջ, 10 տարի առաջ։ Կխնդրեմ Ձեզ մի փոքր մանրամասնել՝ ի՞նչ է սա նշանակում։ Արդյո՞ք սրանով կարող ենք ասել, որ «Ելք» դաշինքը պատրաստվում է ակտիվացնել փողոցային պայքարը։

-Մենք ընդամենը վերջերս ենք երկու երթ արել, և «Ելք» դաշինքն երբեք չի ասել, թե փողոցային պայքարն իր գործիքակազմի մեջ չկա, ընդհակառակը, եթե վերցնենք «Ելք» դաշինքի գործունեությունը՝ մենք ավելի շատ փողոցային պայքարում ենք եղել՝ նկատի ունեմ նաև նախընտրական քարոզարշավը, քան թե ԱԺ-ում, բայց ընդհանրապես «Ելք» դաշինքի քաղաքական գործունեության ամբողջ փիլիսոփայությունը ինչո՞ւմ է , մենք ի՞նչ քաղաքական արդյունքի ենք ուզում հասնել և ի՞նչ իրավիճակի դեմ ենք պայքարում․ մենք պայքարում ենք հետևյալ իրավիճակի դեմ, երբ որ ՀՀ քաղաքացին ասում է՝ հա, լավ, ինձնից ինչ է կախված, հա, լավ, իմ ձայնը բան չի որոշելու, կամ իմ դիրքորոշումն ինչ-որ բան չի փոխելու․ մենք հենց այս երևույթի դեմ ենք պայքարում և ուզում ենք հասնել այն արդյունքին, որ քաղաքացին դուրս գա այս մտայնությունից և հասկանա այն, որ իր դիրքորոշումը վճռորոշ է։ Ընտրությունների ժամանակ մենք մարդկանց ասում էինք, որ բացառված է, որ ՀՀ որևէ քաղաքացու տված որևէ քվե մենք չկարողանանք պահել, տվեք մեզ իշխանափոխության համար անհրաժեշտ 50 +1 % ձայն և մենք ձեզ կտանք այդ իշխանափոխությունը։ Ընտրությունների արդյունքները հենց այդպես էլ եղավ, այսինքն՝ մեզ տված որևէ ձայն չի փոշիացել, և այս արձանագրումն է, որ շատերը մեկնաբանում են, թե «Ելք» դաշինքը հայտարարեց, որ ընտրությունների արդյունքները լեգիտիմ են, այս են, այն են, բայց մենք հայտարարեցինք, որ ժողովուրդ ջան, մեր օգտին քվեարկել է ասենք թե 122 հազար 65 քաղաքացի, և մենք այդ 122 հազար 65 քաղաքացու ձայնը պահել ենք և մենք ասում ենք, որ եթե մեզ մեկ միլիոն ձայն տայիք՝ մենք այդ մեկ միլիոնը կպահեինք և սա իրողություն է, որն ուզում եմ արձանագրենք։ Մենք մեր գործունեության հիմքում դնում ենք ժողովրդի կամարտահայտումը, որովհետև մենք ինստիտուցիոնալ մոտեցման կողմնակից ենք․ շատ դեպքերում մեր քաղաքական կամքը պետք է լիազորվի ժողովրդի քաղաքական որոշմամբ, և քաղաքացիների կամարտահայտումը մեր գործունեության անկյունաքարն է։ 2017թ-ի ապրիլի 2-ի ընտրությունները կամարտահայտման շատ լավ օրինակ էին, բայց հիմա արդյո՞ք հաջորդ պահերին ժողովուրդը կամարտահայտման իրավունք չունի և չպիտի ունենա, կարծում եմ, որ ժողովուրդը ցանկացած պահի էլ կամարտահայտման իրավունք ունի, և այդ կամարտահայտումը նույնքան լեգիտիմ կարող է լինել, որքան ընտրությունների ժամանակ և հարցը, որի շուրջ մենք հիմա խորհում ենք և քննարկում ենք, հետևյալն է՝ արդյո՞ք 2017թ-ի ապրիլի 2-ի ընտրությունների արդյունքները և ընտրությունների ժամանակ քաղաքացիների մեծամասնության պահվածքը պետք է ընկալենք որպես մի քարացած իրողություն, թե, այնուամենայնիվ, մենք ժամանակ առ ժամանակ պետք է առաջինը ստուգենք քաղաքացիների կամքը և երկրորդ՝ հնարավորություն տանք, որ այն քաղաքացին, որը ընտրակաշառքի ճիրանների մեջ է հայտնվել, շանս ունենա դրանից ազատվելու։ Սրա մեջ է ողջ փիլիսոփայական բանավեճը, և մենք հիմա խորհում ենք այդ հարցի շուրջ։

-Քաղաքական տարբեր մեկնաբանների, փորձագետների կողմից այսպիսի կարծիքներ են առաջ քաշվում, և քաղաքացիների կողմից էլ այսպիսի ցանկություն է հնչում, որ հենց Ձեզ են ուզում տեսնել պայքարի ճակատում, փողոցային պայքարի հարթակում։

-Բացառվում է, որ ես Ազատության հրապարակում կոնկրետ անելիք ունենամ և այդ անելիքը չանեմ․ ես սա հենց անձնապես կոնկրետ ինձ համար եմ ասում։ Ես միշտ էլ Ազատության հրապարակում եմ, բայց խնդիրը հետևյալն է՝ էլ ովքեր են Ազատության հրապարակում։

-Իսկ ո՞ւմ եք դուք այնտեղ Ձեզ հետ միասին տեսնում։

-Ես տեսնում են ՀՀ քաղաքացիներին։ Ես մտածում եմ, որ կա տեխնիկական անհրաժեշտություն՝ ինչ-որ օր ու ժամ նշանակել, որպեսզի այն քաղաքացիները և քաղաքական ուժերը, որոնք իրենց տեսնում են Ազատության հրապարակում, այսպես ասած՝ մի հավաք տեղի ունենա, որպեսզի մենք հասկանանք՝ ովքեր ենք մենք և ինչքան ենք, և ինչքան է մեր մանդատը։ Օրինակ՝ ես մենակ կարող եմ ցանկացած պահի գնալ և նստել Ազատության հրապարակում, ելույթ ունենալ, հանրահավաք, նստացույց անել և այլն, և այլն, բայց այդ ակցիան քաղաքական ինչ հետևանք կունենա և քաղաքական ինչ իրագործում կունենա․ նույնը կարող ենք անել, ասենք, 30 կամ 1000 կամ 50 հազար հոգով, այսինքն՝ իմ ասածը հետևյալն է․ երբ որ մեր այս պրոցեսը կունենա քաղաքացիների բազային ամբողջություն, և մենք կգեներացնենք ինչ-որ գաղափար և կպարզվի, որ շանս կա դարձնել 30-40 կամ 50 հազար մարդ, ապա դա կլինի քաղաքական իրավիճակի լրջագույն փոփոխություն, իսկ երբ որ այդ թիվն ավելի կաճի, և մենք կկարողանանք քաղաքական արձանագրում անել, որ Ազատության հրապարակն ինքը պատվիրակված հրապարակ է, այսինքն՝ ներկայացնում է ՀՀ քաղաքացիների մեծամասնության ձայնը, ապա ես ինձ համարում եմ երաշխավորը քաղաքական այդ կամքի իրագործման։

-Պարոն Փաշինյան, Դուք շեշտադրեցիք, որ երբևէ կաշկանդված չեք փողոցային պայքարով։ Հետաքրքիր է՝ ապրիլին վարչապետի ընտրության հարցը կարո՞ղ է միասնական հարթակ դառնալ, որ դուրս գաք դրա դեմ պայքարելու։ Օրինակ՝ Ալեք Ենիգոմշյանն ասում է, որ պատրաստ է Ձեզ հետ միասին գնալու Սերժ Սարգսյանի վարչապետության դեմ։

-Ես ուզում եմ ընդգծել, որ հիմա ինչ-որ կասեմ, դա իմ անձնական տեսակետն է․ ես ինքս ինձ չեմ պատկերացնում թևերս ծալած հետևելիս, թե ինչպես է Սերժ Սարգսյանը հերթական անգամ վերարտադրվում, այսինքն՝ կոնկրետ ինձ պատկերացնում եմ ինչ-որ գործողություն անելիս, իսկ թե ինչպիսի կլինի այդ կոնկրետ գործողությունը և ինչ քաղաքական արդյունք կունենա՝ դա կախված է բացառապես նրանից, թե ինձ նման ևս քանի քաղաքացի կա, որ իրեն չի պատկերացնում թևերը ծալած հետևելիս այդ ամենին։ Եթե պարզվի, որ տասնյակ հազարավոր այդպիսի քաղաքացիներ կան՝ ոչ թե հաշվապահական զուտ թվի առումով, թե քանի մարդ կա, այլ բազային տվյալների առումով պետք է շատ հստակ լինի և, այսքանով հանդերձ, լինի այնպիսի իրավիճակ, որ մենք կարողանանք արձանագրել, որ Ազատության հրապարակն այնպիսի ներկայություն և ուժ ունի, որ մենք կարող ենք ասել, որ սա Հայաստանի ժողովրդի կողմից պատվիրակված հրապարակ է, ապա ես ինձ անձամբ կհամարեմ, համարել եմ և համարում եմ այդ ժողովրդի քաղաքական կամքի իրագործողը։ Այսինքն՝ եթե ՀՀ քաղաքացին գա և ինձ իրավական, բարոյական և քաղաքական կոնկրետ հիմնավորումներով ասի, որ իրենք այլևս չեն ուզում, որ Սերժ Սարգսյանն իրենց խաբի, և մենք բոլորս արձանագրենք, որ դա ժողովրդի կամքն է, ապա ինձ համար այլ տարբերակ չկա, ուրեմն այդպես էլ պետք է լինի։

Կա երկու շերտ՝ մեկը Սերժ Սարգսյանն է, մյուսը՝ ընտրակաշառքով ձևավորված մեծամասնությունը, այսինքն՝ մեր այս պահի օպերատիվ խնդիրը Սերժ Սարգսյանն է, և էլի եմ կրկնում՝ ամեն ինչ կախված է քաղաքացիների կամարտահայտումից։ Քաղաքացին կարող է հայտարարել ընտրակաշառքից իր տարանջատումը։ Հիմա, օրինակ, 700 հազար մարդ քվեարկել է ՀՀԿ-ի օգտին, և իմ խորին համոզմամբ՝ նրանց

80 %-ը քվեարկել է ընտրակաշառքի, վարչական լծակի և ճնշումների ներքո․ հիմա, եթե այս քաղաքացիների մի զգալի մասը քաղաքական պատվիրակվածության առումով գալիս և ասում է, որ ինքը տարանջատվում է այդ ամենից և իր կամքն արտահայտում է, որ չեղյալ է հայտարարում այդ գործարքը, ապա ես դա նույնպես կհամարեմ քաղաքական կամքի արտահայտում։

-Իսկ եթե վարչապետի դերում չլինի Սերժ Սարգսյանը, այլ Կարեն Կարապետյանը ապրիլից հետո ևս շարունակի մնալ, ապա նրա դեմ պայքարի դուրս կգա՞ք։

-Իմ ասածը որևէ կետով չի փոխում ձեր ասած հանգամանքը, որովհետև, կրկնում եմ, քաղաքական երկու շերտ գոյություն ունի և այդ շերտերն ունեն քաղաքական-իրավական հիմնավորումներ՝ ժողովրդի կամարտահայտումը և այն փաստը, որ ես չեմ պատրաստվում ձեռքերս ծալած հետևել այդ ապօրինության և խաբեության հաղթանակին, և Կարեն Կարապետյանն էլ այն խորհրդարանական մեծամասնության վարչապետն է, որը ձևավորվել է ընտրակաշառքով։

-Պարոն Փաշինյան, քիչ առաջ նշեցի, որ քաղաքացիների մոտ Ձեզ, ինչպես նաև Արամ Զավենի Սարգսյանին պայքարի հարթակում տեսնելու ցանկություն կա, իսկ «Ելք» դաշինքի մյուս կուսակցության՝ «Լուսավոր Հայաստանի» նկատմամբ տրամադրություններն այդպիսին չեն։

-Ես այդպիսի ձևակերպում չեմ ընդունի, որովհետև, եթե քաղաքացիներն ուզում են, որ մենք լինենք Ազատության հրապարակում, ուրեմն նրանք ուզում են, որ մենք լինենք Ազատության հրապարակում, եթե քաղաքացիները չեն ուզում, որ մենք լինենք հրապարակում, ուրեմն քաղաքացիները չեն ուզում, որ մենք լինենք հրապարակում․ մենք ասելով, նկատի ունեմ «Ելք» դաշինքն ամբողջությամբ՝ իր երեք կուսակցություններով։

Սա չի նշանակում, որ իմ ասածը հիմա օրենք է, կամ մոնոլիտ կուսակցություններ են դրանք, կամ տարբեր հարցերի վերաբերյալ դիրքորոշումների նրբություններ չեն կարող լինել։

–Ձեր դաշինքում կան տարաձայնություններ փողոցային պայքարի դուրս գալու-չգալու առումով։

-Դրա վերաբերյալ կա քննարկում, և քանի դեռ դաշինքն այս հարցով որոշում չի կայացրել, ապա որևէ տարաձայնության մասին չենք կարող խոսել։ Այդ առումով մենք հիմա պետք է ձևավորենք գործողությունների հնարավոր ճանապարհային քարտեզը և քննարկենք այդ ճանապարհային քարտեզը, և մենք դրա արդյունքում կարող ենք որևէ եզրակացության հանգել։ Այս պահի դրությամբ կարող եմ ասել, որ «Ելք» դաշինքն առաջ է շարժվում կոնսենսուսային որոշումներով։

 

Մանրամասները՝ տեսանյութում։