Այսօր երեկոյան տեղի է ունենալու ՀՀԿ Գործադիր մարմնի նիստը, և ենթադրվում է, որ այն ֆորմալացնելու է Արմեն Սարգսյանի առաջադրումը Հայաստանի նախագահի պաշտոնում: Չնայած բովանդակային հարթության վրա, կարծես թե, ամեն ինչ պարզ է, և նախընտրական այս շոուն բեմականացվեց ընդամենը «ընդարձակ մեծամասնությամբ» ընտրության համար համապատասխան ֆոն ապահովելու համար:
Արժեքային կողմնորոշումների, դիրքորոշումների առումով ո՞վ է Արմեն Սարգսյանը: Այս հարցի պատասխանը մեր հասարակությունը չուներ մինչև Արմեն Սարգսյանի տասնյակ հանդիպումները և չունի նաև այսօր, երբ Սերժ Սարգսյանի թեկնածուն հազարավոր կիլոմետրեր կտրեց և աշխարհի բոլոր անկյուններում, կարծես թե, հանդիպեց հայկական բոլոր շրջանակների հետ: Իրականում Սարգսյանը, չնչին բացառություններով, գերադասեց հանդիպել միայն յուրայինների հետ, պատասխանեց յուրային լրատվամիջոցների հարցերին: Նրա հասցեին հնչեցին գովեստի խոսքեր, գրեթե բոլորը հիացմունքով խոսեցին Սերժ Սարգսյանի իմաստուն որոշման մասին, ու այդպես էլ մեկ ամսվա ընթացքում մենք անհաղորդ մնացինք ապագա նախագահի քաղաքական դիրքորոշումներին:
Սերժ Սարգսյանն իրապես հաջողել է «ապաքաղաքական» թեկնածուի ընտրության հարցում, և մարտի 2-ին Ազգային ժողովը հերթական անգամ նվաստացվելու է՝ խորհրդարանական մոդելի անցման շեմին դառնալով «ընդարձակ մեծամասնության» փորձարկման օբյեկտ:
Երեկ Արմեն Սարգսյանը հանդիպել է Ազգային ժողովի «Ելք» խմբակցության պատգամավոր Արտակ Զեյնալյանի հետ։ Հիշեցնենք, որ «Ելք» խմբակցությունը նախագահի թեկնածու էր ցանկանում առաջադրել հենց Արտակ Զեյնալյանին, սակայն դա հնարավոր չեղավ, որովհետև «Ծառուկյան» դաշինքի մերժողական պատասխանից հետո ակնհայտ էր, որ Զեյնալյանը չի կարող ունենալ առաջադրման համար անհրաժեշտ 27 պատգամավորների աջակցություն: Երեկվա հանդիպումը նախաձեռնել է Արմեն Սարգսյանը, և այդպես էլ անհայտ է, թե որն է նրա նախաձեռնության մոտիվը, մանավանդ, որ Զեյնալյանը, միևնույն է, նախագահի թեկնածու չի լինելու և արդեն հանդիպել է ՀՀԿ-ի պոտենցիալ թեկնածուին, երբ վերջինս հյուրընկալվել էր «Ելք» դաշինքին:
Արմեն Սարգսյանը և Արտակ Զեյնալյանը արդար և կոռեկտ մրցակցության շուրջ պայմանավորվելու խնդիր չունեին, որովհետև համարժեք չեն նրանց կարգավիճակները: Այս հանդիպումը քաղաքական իմաստ կարող էր ունենալ միայն մի պարագայում՝ եթե դրա ավարտից հետո Արմեն Սարգսյանը հրապարակավ հայտարարեր, որ չի պատրաստվում մասնակցել նախագահական ընտրություններին, որովհետև դրանցում բացակայում են այլընտրանքը, մրցակցությունը: Սարգսյանի այդ մեկ հայտարարությունը բավարար կլիներ, որ բոլորը բացահայտեին նրա արժեքային համակարգը, նրա կերպարի մեջ տեսնեին արևմտյան քաղաքական մշակույթի կրողին, ով Հայաստան է վերադառնում պետական համակարգի արդիականացման, օլիգոպոլ համակարգի դեմ ձեռնոց նետելու քաղաքական ծրագրով:
Արմեն Սարգսյանն անցած մեկ ամսում ուներ ընտրության հնարավորություն՝ դառնալ երկրի չորրորդ նախագահ՝ սեփական ծրագրով ու տեսլականով, կամ մնալ Սերժ Սարգսյանի ձևակերպած «ընդարձակ մեծամասնության» ընտրյալը՝ ինտեգրվելով գործող համակարգին: Արմեն Սարգսյանը կատարեց իր ընտրությունը՝ բացահայտելով, որ իրապես եվրասիական քաղաքական ավանդույթների կրող է:
Թերևս Արմեն Սարգսյանը ճիշտ էր ասում, որ ինքը ոչ թե Երրորդ հանրապետության՝ չորրորդ, այլ Չորրորդ հանրապետության առաջին նախագահն է: Երրորդ հանրապետություն իսկապես արդեն գոյություն չունի, որովհետև պետական, քաղաքական համակարգերը երբեք այսքան նվաստացված չեն եղել՝ հանդուրժելու համար նոր նախագահի ընտրությունն ընդամենը մեկ մարդու կողմից:
Լուսանկարը՝ Photolure-ի