Կան մարդիկ ովքեր բացարձակ չեն սիրում լուսանկարվել, սակայն նրանց ցանկությունը վաղուց էական չէ, բավական է նրանք դույզն ինչ շեղվեն երթևեկելի հատվածից, և լուսանկարները տուգանքների հետ միասին կթակեն դուռը: Փողոցում տեղադրված տեսախցիկներին մի կերպ էինք համակերպվել, վարորդներն արդեն գրեթե գիտեն, թե որտեղ չի կարելի, և որտեղ է կարելի արագությունը նվազեցնել և գերազանցել: Հավանաբար հենց այդ է պատճառը, որ դրանց պատկառելի առկայությունը չի մեղմացնում ճանապարհատրանսպորտային պատահարների քանակը, կամ գուցե չի բավարարում ոմանց ախորժակը:
Միայն հունվար ամսին գրանցվել է ճանապարհատրանսպորտային 254 պատահար, զոհվել է 36 , մարմնական վնասվածքներ ստացել ՝363 քաղաքցի: Այս մտահոգիչ պատկերը ճանապարհային ոստիկանությանը լուրջ մտորելու և խնդրի լուծման նոր ճանապարհ փնտրելու առիթ է տվել: Օրինակը, որը կիրառվել է, ինչ որ առումով Սինգապուրն է հիշեցնում. Օրենքը պահելու համար ամենուր տեսախցիկներ կլինեն: Հունվարի 8-ից մեր երկրի ողջ տարածքում սկսել են գործել շարժական լուսանկարահանող սարքեր, դրանց գտնվելու վայրի մասին չի լինի ոչ մի զգուշացում. Փորձը ցույց է տվել ,որ օրինախախտ վարորդները տեսախցիկի մոտ չեն գերազանցում արագությունը, բայց այն անցնելուց հետո հետո նրանց մեջ դարձյալ արթնանում է Շումախերը՝ անդառնալի փաստի առաջ կանգնեցնելով վարորդին:
Շարժական սարքեր կիրառելու նպատակը ոչ միայն օրինախախտներ հայտնաբերելն ու վարչական պատասխանատվության ենթարկելն է, այլև վարորդների զգոնությունը կրկնապատկելը: Իհարկե , վարորդների համար այս լուրը մեղմ ասած այնքան էլ սպասված և հաճելի չէր, բայց դե չկա օրենք, որ բոլորի սրտով լինի: Աշխարհի շատ երկրներում հսկողությամբ են կարողացել կարգուկանոն հաստատել։ եթե շատ հեռու չգնանք և փորձենք համեմատվել մեր հարևաններից ամենահարևան Վրաստանի հետ, ապա հետևյալ պատկերը կունենանք. Վրաստանի Սադախլու գյուղից մինչև Բաթումի ավելի քան 400կմ է: Այդ ողջ ճանապարհին տեղադրված է ընդամենը 2 արագաչափ, որի մասին մինչև արագաչափին հասնելը երկու անգամ մեծ տառերով առկա է զգուշացում:
Հայաստանի Բագրատաշեն գյուղից մինչև Երևան մոտ 230կմ է, ճանապարհի երկայնքով տեղադրված է 13 արագաչափ: Հայաստնի ամբողջ տարածքում ընդհանուր թվով կա արագաչափ 178 սարք: Հարկ է նշել նաև, որ մեր եղբայր վրացիների երկրում մեքենան կանգնեցնելու համար կարմիր գծերով նշմարված տարածք չկա: Ու սա այն դեպքում, երբ մենք չհիշատակեցինք խաչմերուկներում տեղադրված վերջին սերնդի տեսախցիկները, որոնք այնքան լավ են նկարում, որ կարելի է նկատել անգամ վարորդի դիմագծերն ու նոր նոր ուրվագծվող կնճիռները… Օրենքը նման է երկար բարձր սյան, նրա վրայով չես կարող թռչել , բայց շրջանցել կարող ես: Վրաստանի օրինակն ապացուցում է՝ օրինապահության հասնելու համար անհրաժետ է միայն խելք ու համբերություն: Զգույշ եղեք չնկարվեք :
