Հանածո վառելիքի դարաշրջանի ավարտը կանխորոշված է։ Միանգամայն հավանական է, որ այն կավարտվի ավելի արագ, քան կանխատեսվել էր ավելի վաղ։ Մաքուր (արևային և քամու) էներգիայի արժեքը տարեցտարի նվազում է, իսկ դրա արտադրությունը մի քանի անգամ ավելանում։ Նավթի պահանջակի աճը կդադարի 2020 թվականին, իսկ եթե Ստենֆորդի հետազոտող Թոնի Սեբան իրավացի է, ապա անցումը վերականգնվող աղբյուրների տեղի կունենա արդեն 2030 թվականին։ Այս մասին ասվում է Հռոմի ակումբի «Come On! Կապիտալիզմը, կրճատեսությունը, բնակչությունն ու մոլորակի կործանումը» հոբելյանական զեկույցում։
Նավթի ու գազի վիթխարի պաշարներն այդպես էլ կմնան գետնի տակ։ Բաց թողնված շահույթը գնահատվում է 6-20 տրիլիոն դոլար։ Նավթագազային ոլորտը կդառնա վիթխարի պղպջակ, որը կարող է լիովին արժեզրկվել մի քան տարում։ Որոշ վերլուծաբաններ և բանկային կառույցներ արդեն նախազգուշացնում են հաճախորդներին նման ձեռնարկություններում ներդրումների անընդունելի ռիսկերի մասին։
Զարմանալի փոփոխություններ են տեղի ունենում Չինաստանում՝ ռեսուրսների խոշորագույն սպառողի մոտ։ Կոմունիստական կուսակցությունը հռչակել է «էկո քաղաքակրթության» կառուցման կուրս, ինչն արտացոլում է գտել 2016-2020 հնգամյակի պլաններում։ Վերջին 4 տարում երկրում արևային էներգիայի արտադրությունը մեծացել է 20 անգամ։
