«Ջերմաստիճանի այսչափ բարձրացումը բնորոշ իրավիճակ է ոչ միայն Հայաստանում, այլ նաև ամբողջ աշխարհում, ինչը պայմանավորված է գլոբալ տաքացմամբ։ 1988թ.-ին հենց այսպիսի շոգ ձմեռ էր, երբ դեկտեմբերի 7-ին եղավ Սպիտակի երկրաշարժը: Չեմ ուզում չարաբաստիկ բաներ կանխագուշակել, և Աստված չանի՝ դա նորից կրկնվի, սակայն փաստերն են ապացուցում, որ սա բնապահպանական կատակլիզմ է, որը կարող է նույն ձևով կրկնվել»,- «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում նշեց բնապահպան Սիլվա Ադամյանը։
Վերջինիս դիտարկմամբ՝ նման իրավիճակում եղանակային շրջադարձ է լինում գարնանը, ինչը ևս կարող է իր բացասական հետևանքներն ունենալ։
«Գալիս է մարտ ամիսը, և մեզ մոտ սկսում է առատ ձյուն տեղալ, ցածր ջերմաստիճան լինել, ինչն անդրադառնում է ոչ միայն կենդանական, այլև բուսական աշխարհի վրա, գյուղատնտեսական ոլորտի վրա է նաև խիստ բացասաբար անդրադառնում, այսպիսի տաք ձմռան ժամանակ անգամ որոշ տեղերում ծառեր են ծաղկում, իսկ ջերմաստիճանային տատանման ժամանակ դրանք ցրտահարվում են: Ամենապարզ օրինակներից մեկը կարող եմ բերել նաև կենդանիների, թռչունների հետ կապված: Օրինակ՝ արագիլն առհասարակ չվող թռչուն է, բայց վերջին մի քանի տարիներին նա այլևս չի չվում Հայաստանից, որովհետև նրանք սովորել են արդեն այս տաք եղանակին և բնազդաբար սովորել են, որ կարելի է նաև այստեղ կեր հայթայթել և մնալ այստեղ, արդյունքում ստացվում է, որ արագիլը դառնում է նստակյաց թռչուն՝ չնայած նրան, որ մենք ունենում ենք նաև շատ ցուրտ ձմեռներ, սակայն արագիլներն արդեն ադապտացվել են դրան։ Այս ամբողջի պատճառը կլիմայական փոփոխություններն են, որոնք կատարվում են մեզ մոտ, և որոնց արդյունքում տեղի են ունենում այսպիսի կատակլիզմներ, իսկ աշխարհի մասշտաբով շատ ավելի լուրջ և վտանգավոր փոփոխություններ են տեղի ունենում: Կրկնում եմ՝ սա կապված է գլոբալ տաքացման հետ»,- հավելեց Սիլվա Ադամյանը։
Բնապահպանի գնահատմամբ՝ եթե առաջիկայում ևս Հայաստանում չլինեն ձյան տեսքով առատ տեղումներ, ապա գյուղատնտեսական ոլորտում կառաջանան շատ լուրջ խնդիրներ, առաջին հերթին՝ կապված հենց ոռոգման ջրի հետ։
«Ջրամբարները հիմա դափ-դատարկ են, ձյուն չկա, սառույց չկա, որ հետո դա հալվի և լցվի այդ ջրամբարները: Հետո նորից պետք է սկսեն խոսել այն մասին, որ մեզ մոտ երաշտ է, ոռոգման ջուր չկա, գյուղատնտեսական մթերքներն են փչանում և այլն, սակայն ուզում եմ ասել, որ ջրամբարներում ջուր չլինելու փաստը ոչ միայն կլիմայական փոփոխությունների հետ է կապված, այլև դա գալիս է նաև մեր պատկան մարմինների բարձիթողի վերաբերմունքից: Եթե մենք պատշաճ ուշադրություն չդարձնենք ջրամբարներին, այնտեղ ջրի քանակի ու որակի կարգավորումներին, ապա լուրջ և վտանգավոր պրոբլեմների առջև ենք կանգնելու, ամեն ինչը պետք է հաշվարկներով արվի, իսկ մենք հույսներս դրել ենք միայն Սևանա լճի վրա, բայց այդպես չի կարելի»։
Դիտարկմանը, թե այս դեպքում և՞ս փորձելու են ջրամատակարարման հարցը կարգավորել Սևանա լճից ջուր բաց թողնելու միջոցով, Սիլվա Ադամյանը պատասխանեց. «Ըստ էության այդպես է ստացվում, և մենք բազմիցս դրա ականատեսն ենք եղել: Մենք անցյալ տարի ջրամատակարարման խնդիր չունեինք, որովհետև բավականին ձնառատ ձմեռ էր, և ջրամբարներում բավականաչափ ջուր կար, բայց մեզ կառավարությունը փորձում էր համոզել, թե շատ լուրջ խնդիրներ ունենք Արարատյան հարթավայրում, և եթե այնտեղ Սևանից ջուր բաց չթողնենք, ապա գյուղատնտեսության ոլորտը կկանգնի խոշոր խնդրի առջև, գյուղացիները ջուր չեն ունենա և այլն, և այլն: Եթե անցյալ տարի եղանակային այդ պայմաններում, երբ ջրի խնդիր չկար, դրեցին ու Սևանից այդքան ջուր բաց թողեցին, և Սևանա լճի մակարդակի զգալի նվազում ունեցանք, ապա այս տարի արդեն իրական պրոբլեմի առկայության դեպքում էլ են նույնը անելու, կառավարությունը հեշտ միջոց է գտել իր համար: Եթե եղանակային փոփոխություն չլինի, և մենք չունենանք ձնառատ փետրվար կամ նույնիսկ մարտի կես, ապա իսկապես լուրջ խնդիրներ են մեզ սպասվում. հա՛մ ջրի առկայության դեպքում են Սևանից ջուր բաց թողնում, հա՛մ ջուր չլինելու դեպքում են բաց թողնում, և այստեղ մի մեծ հարց է ծագում՝ մինչև ե՞րբ պետք է այդ իրավիճակը շարունակվի, չէ՞ որ Սևանի ջրի որակը, էկոլոգիան փոփոխվում է, ինչն ուղղակի մահացու է լճի համար, իսկ մենք առանց Սևանի ոչինչ ենք»։
