Նախագահ Սերժ Սարգսյանը երեկ Գարեգին երկրորդ Ամենայն Հայոց կաթողիկոսի հետ և երկրի բարձրագույն ղեկավարության ուղեկցությամբ այցելել է «Եռաբլուր» զինվորական պանթեոն՝ հարգանքի տուրք մատուցել Հայրենիքի անկախության համար իրենց կյանքը զոհաբերած հայորդիների հիշատակին: Հայաստանում չգրված ավանդույթ է դարձել, որ պետության ղեկավարը տարեվերջին այցելում է վասն հայրենյաց նահատակվածների շիրիմներին: Այս ավանդույթի հիմքում ոչ միայն խոնարհումի խորհուրդն է, այլ նաև` հաշվետվության, պատասխանատվության բաղադրիչը:
Հայաստանի առաջին երեք նախագահներն` անկախ իրենց քաղաքական որակներից ու մարդկային արժանիքներից, արցախյան պատերազմի հետ ուղղակի կամ անուղղակի առնչություն ունեցող գործիչներ են, ովքեր մանդատ են ստացել նաև ու գուցե առաջին հերթին` նահատակված հերոսների իղձերը, երազանքները, լուսավոր տեսլականն իրականություն դարձնելու համար: Եռաբլուրի խորհուրդը չի սահմանափակվում միայն հաղթանակած Արցախով: Այդ առաքելությունը կենդանի և նահատակ հերոսները կատարել են փառքով` մեր ժողովրդի պատմությունը հարստացնելով անձնազոհության, հերոսացման, նվիրումի, ազգային տուրքի ու մարդկային վեհության բազմաթիվ դրվագներով:
Եռաբլուրի հիմնական խորհուրդը հզոր Հայաստանն է` իր արժանապատիվ քաղաքացով, այն երազանքով, որ մեր երկիրը քաղաքակիրթ աշխարհի մասն է` քաղաքակրթական իր հետագծով, ներուժով: Եռաբլուրն այն փարոսն է, որը լուսավորում է քաղաքակիրթ աշխարհ տանող Հայաստանի ճանապարհը` արժանապատիվ խաղաղության, ստեղծագործ աշխատանքի բանաձևով: Եթե այսօրվա Հայաստանը հեռու է այս արժեքներից, տեսլականից ու նույնանում է կոռուպցիայի և թշվառության, հաստատվիզ պաշտոնյայի ու մուրացիկի, զոռբա օլիգարխի ու անպաշտպան, խեղճ քաղաքացու, մեռնող մշակույթի ու ծաղկող ռաբիսի հետ, ապա հերոսների փառքով ու պատգամով իշխանության եկած մեր նախագահները ձախողվել են: Լևոն Տեր-Պետրոսյանը, Ռոբերտ Քոչարյանը, Սերժ Սարգսյանն ամեն եկող տարվա հետ ավելի են մեծացրել Հայաստանի ու Եռաբլուրի կոնտրաստը` հոգևոր Հայաստանի փլատակների վրա կառուցելով փողի ու շահի վրա կառուցված սպառողական Հայաստան:
88-ի արժեքներն ուրացած, Եռաբլուրի խորհուրդը օլիգարխի քսակով փոխարինած Հայաստանի իշխանությունը չի հանձնել քննությունը ժողովրդի, իրենց գարունները հայրենիքի զոհասեղանին նվիրաբերած տղաների առջև: Հայաստանը Ռուսաստանի վասալ դարձրած իշխանության ներկայացուցիչները Եռաբլուր պետք է մտնեն ամոթի, զղջումի զգացումով, որովհետև շուրջ երեք տասնամյակի անտաղանդ քաղաքականության հետևանքով անկախությունը փոքրացել, կուչ է եկել Եռաբլուրում` բացահայտելով այսօրվա ու մեր երազանքների Հայաստանի կոնտրաստը: Բայց քանի դեռ կա Եռաբլուրը, նվիրական շիրիմներից ճառագող հույսը, միշտ լուսավոր է լինելու Հայաստանի արժանապատիվ երթը` 21-րդ դարը մերը դարձնելու հաստատակամությամբ: Հայաստանը հավերժ է, Եռաբլուրը` մեր փարոսը: Շնորհավոր Ամանոր և Սուրբ ծնունդ, անկախության ու արժանապատվության մարտիկներ: Լույս ձեր նվիրական շիրիմներին…
