Մամուլը վաղուց էր գրում, որ կառավարությունը մտադիր է արգելել աջ ղեկով մեքենաների ներմուծումն ու շահագործումը: Մի քանի օր առաջ հայտնի դարձավ, որ տրանսպորտի, կապի և տեղեկատվական տեխնոլոգիաների նախարարությունը ներկայացրել է մի նախագիծ, որով առաջարկում է փոփոխություն կատարել «Ճանապարհային երթևեկության անվտանգության ապահովման մասին» օրենքում: Կառավարության հիմնավորումն այն է, որ աջ ղեկով մեքենաների շահագործումը տեխնիկապես վտանգավոր է, քանի որ այդ տիպի մեքենաների վարորդները սահմանափակ տեսանելիություն ունեն: Բոլորն իրավացիորեն նշում են, որ կառավարությունը չի ներկայացրել որևէ վիճակագրություն, որը կապացուցեր,որ աջ ղեկով մեքենաները ավելի հաճախ են ճանապարհատրանսպորտային պատահարների պատճառ դառնում: Իսկ ինչ տրամաբանությամբ է առաջնորդվում կառավարությունը և ինչու են որոշում նման սահմանափակում կիրառել:
2015թ. հունվարի 1-ից Մաքսային միության տարածքում գործում է Մաքսային միության ТР ТС 018/2011 տեխնիկական կանոնակարգը, որով Մաքսային միության տարածքում արգելում է աջ ղեկով մեքենաների շահագործումը: Հենց այդ որոշումից ելնելով է, որ ՄՄ անդամ Ղազախստանը և Բելառուսը արդեն ընդունել են համապատասխան որոշում, իրենց երկրներում արգելելով աջ ղեկով մեքենաների շահագործումը: Հիմա հերթը Հայաստանինն է, և Հայաստանի կառավարությունը պարտադրված է ընդունել համապատասխան որոշում:
Բայց Հայաստանի կառավարությունը չի հայտարարում, որ աջ ղեկով մեքենաների հետ կապված արգելքը բխում է Մաքսային միությունից, և ԵԱՏՄ-ի պահանջն է, այլ այդ որոշման ամբողջ բացասական բեռը վերցնում է իր վրա: Հայաստանի կառավարությունը լավ գիտի, որ հայ հասարակությունը առանց այն էլ բացասաբար է վերաբերվում ԵԱՏՄ-ին Հայաստանի անդամակցությունը, հասկանալով, որ այն կործանարար է ինչպես Հայաստանի համար ընդհանրապես, այնպես էլ նրա գրեթե յուրաքանչյուր քաղաքացու համար:
Հայաստանում 30 հազարից ավելի աջ ղեկով մեքենա կա, և մի այդքան էլ սեփականատեր: Այս որոշմամբ, այդ մարդկանց ունեցվածքը մի քանի անգամ արժեզրկվում է, որովհետև եթե այդ մեքենաների վաճառքը արգելվում է, նշանակում է՝ դրանք դառնում են գրեթե անպետք, իսկ եթե արգելվի նաև շահագործումը, ապա կստացվի, որ կառավարությունը իր մի որոշմամբ խլում է մարդու սեփականությունը, առանց այն փոխհատուցելու: Եթե կառավարությունը հայտարարի, որ դա ԵԱՏՄ պահանջ է, ապա Հայաստանի՝ ավելի մեծ թվով քաղաքացիների մոտ այդ միությունից դուրս գալու ցանկություն կառաջանա: Եվ այդ ցանկությունը քաղաքական, կամ քաղաքակրթական չէ, այլ զուտ անձնական շահերի գիտակցումից բխող. ԵԱՏՄ-ն մեզ պարտադրում է որոշումներ, որոնք հակասում են մեր անձնական շահերին: Եթե վաղը ԵԱՏՄ-ից դուրս գալու հարցով հանրաքվե կազմակերպվի, ապա միայն այս արգելքը բավարար կլինի, որ առնվազն 100 հազար մարդ կողմ քվեարկի այդ նախաձեռնությանը:
Այդ տեխնիկական կանոնագիրը, ինչպես և ԵԱՏՄ-ն, ընդհանրապես ստեղծված է Ռուսաստանի տնտեսական և քաղաքական շահերի սպասարկման համար: Ռուսաստանը ունի սեփական ավտոարտադրություն: Բայց Ռուսաստանի արտադրած մեքենաները մրցունակ չեն ճապոնական մեքենաների հետ, եթե անգամ դրանք 10-15 տարեկան են: Դրա համար Ռուսաստանը արգելող օրենքներ է ընդունում, որպեսզի սահմանափակի օտարերկրյա մեքենաների ներմուծումը: Աջ ղեկով մեքենաների շահագործման արգելքը ընդամենը դրանցից մեկն է: 2020թ հունվարի 1-ից էականորեն բարձրանալու են մաքսատուրքերը բոլոր ներմուծվող մեքենաների համար, այնպես որ, դրսից մեքենա ներմուծելը դառնա անիմաստ:
Մի հետաքրքիր դետալ ևս. Ռուսաստանը ԵԱՏՄ անդամ երկրներին պարտադրելով իրենց տարածքում արգելել աջ ղեկով մեքենաների շահագործումը, իր քաղաքացիների համար նման արգելք չի սահմանում: Ռուսաստանում արգելված է միայն աջ ղեկով միկրոավտոբուսների և ավտոբուսների շահագործումը, իսկ մինչև 8 տեղ ունեցող մարդատար մեքենաների շահագործման արգելք չկա: Ռուսները գիտեն, որ դա իրենց երկրում սոցիալական բունտ կառաջացնի, քանի որ ամբողջ Հեռավոր Արևելքը շահագործում է աջ ղեկով մեքենաներ: Բայց այն ինչ կարելի է ռուսներին, չի կարելի մյուսներին:
