Վերաքննիչ քրեական դատարանում ավարտվել է Արմեն Գ.-ի գործով բերված վերաքննիչ բողոքների քննությունը:
Գործը քննվել է Կենտրոն և Նորք-Մարաշ վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության դատարանում Գագիկ Պողոսյանի նախագահությամբ:
56-ամյա Արմենին մեղադրանք էր առաջադրվել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 139 հոդվածի 2-րդ մասի 7-րդ կետով՝ անձի նկատմամբ բռնություն գործադրելով՝ սեքսուալ բնույթի բռնի գործողություններ կատարելու համար:
Ըստ մեղադրանքի՝ Արմեն Գ.-ն իր նախկին փաստացի կնոջ՝ Մելինեի (անունը փոխված է) վերաբերյալ վարկաբեկող տեսաձայնագրություն ցուցադրելու կեղծ պատրվակով 2016 թվականի հունվարի 21-ին իր փաստացի բնակության վայր հանդիսացող կիսակառույց տուն է հրավիրել Մելինեի ընկերուհի, գործով տուժող Սոնյա Մ.-ին (անունը փոխված է):
Դատարանը դատաքննությամբ ապացուցված է համարել, որ փաստացի կնոջ՝ Մելինեի հետ 8 ամիս ապրելուց և նրանից բաժանվելուց հետո Արմեն Գ.-ն մի քանի անգամ զանգել է Մելինեի ընկերուհի Սոնյային, ասել է, թե Մելինեն «անառակ» է՝ սեքսուալ գործողությունների սիրահար, ինքն ունի այդ բանը հաստատող տեսաձայնագրություն, կարող է ցուցադրել: Դրա համար նա հերթական հեռախոսային խոսակցության ժամանակ՝ 2016 թվականի հունվարի լույս 21-ի գիշերը՝ ժամը 2-ն անց 30-ի սահմաններում, Սոնյային առաջարկել է իր տուն գնալ:
Սոնյային հետաքրքրել է ընկերուհու վերաբերյալ տեսագրության առկայությունը, նա համաձայնել է:
Արմենի հետ պայմանավորվել է նրա տուն գնալ ժամը17-ն անց 30-ի սահմաններում:
Տանը Արմենը զրուցել է Սոնյայի հետ, նրանք միասին ընթրել ու օղի են խմել: Երբ Սոնյան պահանջել է ցուցադրել Մելինեի վերաբերյալ տեսաձայնագրությունը, Արմենն ասել է, թե այն ընկերոջ մոտ է, կզանգի, ու նա կբերի:
Սոնյան հասկացել է, որ տեսաձայնագրություն չկա, որոշել է գնալ տուն: Սակայն Արմեն Գ.-ն, ով արդեն ալկոհոլի ազդեցության տակ էր, նրան չի թողել հեռանալ:
Արմենը քաշել է Սոնյայի պարանոցին փաթաթված շալը, վնասել է նրա պարանոցը, ապա սեղանի վրայից վերցնելով դանակ ու պատառաքաղ՝ դրանցով սպառնացել է Սոնյային, պահանջել է մերկանալ:
Սոնյան Արմենի հնչեցրած սպառնալիքները որպես իրական է ընկալել, վախեցել ու մերկացել է: Մոտ տասը րոպե նա մնացել է մերկ: Ապա ցանկանալով փախչել՝ ասել է, թե զուգարան է ուզում գնալ: Նա հագել է Արմենի տված սպիտակ խալաթը, դուրս է եկել ու մտել է բակում գտնվող զուգարանը: Երբ այնտեղից դուրս է եկել, տեսել է, որ Արմենը սպասում է: Կինը չի կարողացել փախչել ու Արմենի հետ նորից տուն է մտել:
Կարճ ժամանակ անց Սոնյան նորից ասել է, թե վատ է զգում, զուգարան է ուզում գնալ: Նա դուրս է եկել՝ իր հետ վերցնելով բջջային հեռախոսը: Զուգարանում գտնվելու ընթացքում նա զանգել է ընկերուհուն, ապա՝ ոստիկանություն և խնդրել է իրեն օգնել ու փրկել՝ ասելով, թե Արմեն Գ.-ն իրեն թույլ չի տալիս տուն գնալ և սպառնում է:
Արմեն Գ.-ն, լսելով, որ Սոնյան զուգարանում հեռախոսով խոսում է, պահանջել է, որ նա դուրս գա, ապա ջարդել է զուգարանի դռան փոքրիկ լուսամուտի ապակին ու ռետինե խողովակով ջուր է լցրել զուգարանի ներսում գտնվող Սոնյայի վրա՝ պահանջելով դուռը բացել:
Սոնյան դուրս չի եկել: Արմենը իր մոտ եղած երկրորդ բանալիով դրսից բացել է զուգարանի դուռը: Սոնյան փորձել է փախչել, բայց չի կարողացել: Արմենը նրան բռնել ու տուն է տարել:
Տանը Սոնյան, ամբողջովին թրջված լինելով ու մրսելով, հանել է խալաթն ու մտել է անկողին: Արմենը նույնպես մերկացել, մոտեցել է Սոնյային ու պահանջել է, որ նա սեքսուալ գործողություն կատարի: Սոնյան մերժել է: Արմենն ապտակել է նրան ու նորից սպառնալիքներ է հնչեցրել: Սոնյան, նրանից վախենալով, կատարել է նրա պահանջած գործողությունները:
Որոշ ժամանակ անց տուն է մտել Արմենի դստեր ամուսինը: Նա վառել է սենյակի լույսը: Պահանջել է, որ Սոնյան հագնվի ու դուրս գա: Սոնյան դրսում տեսել է ոստիկանության աշխատողներին, գնացել է ոստիկանության բաժին ու կատարվածի վերաբերյալ հաղորդում է տվել:
Առաջադրված մեղադրանքում Արմեն Գ.-ն իրեն մեղավոր չի ճանաչել: Նա հայտնել է, թե Մելինեից բաժանվելուց հետո Սոնյան անընդհատ զանգահարել է իրեն, ասել է, թե խոսելու բան ունի հետը:
Դեպքից մեկ օր առաջ ինքը զանգել է նրան, առաջարկել է հանդիպել իր տանը: Հաջորդ օրը Սոնյան զանգել ու ասել է, թե գալիս է: Ինքը դիմավորել է նրան, տարել է իր տուն: Իրար հետ հաց են կերել, սուրճ են խմել ու զրուցել են:
Սոնյան ցանկություն է հայտնել օղի խմելու: Ինքը գնացել է խանութ, գնել է օղի ու գարեջուր: Իրար հետ խմել են:
Ժամը 19-ի սահմաններում Սոնյան արդեն խմած էր ու չէր ցանկանում իր տանից գնալ:
Նա իր կամքով մերկացել ու պառկել է անկողնում: Հետո գնացել է զուգարան, վերադարձել ու պառկել է, բայց քիչ անց նորից է գնացել զուգարան և արդեն չի կարողացել ներսից բացել զուգարանի դուռը, որ դուրս գա:
Ինքը կոտրել է դռան փոքրիկ լուսամուտի ապակին, ջուր է լցրել նրա վրա, որ սթափվի, գտնի բանալին ու դուռը բացի: Բայց նա ի վիճակի չի եղել, զուգարանում էլ լույս չկար:
Ինքն իր մոտ եղած երկրորդ բանալիով բացել է դուռը: Հետո իրենք գնացել են տուն, միասին պառկել են անկողնում ու քնել են:
Ինքը երբևէ չի ցանկացել Սոնյայի հետ սեռական հարաբերություն ունենալ, պահանջել է, որ նա հեռանա իր տանից, իսկ նա չի հեռացել, նա ցանկանում էր իր կինը դառնալ ու ապրել իր հետ: Երբ իր դստեր ամուսինը ներս է մտել, ինքը մերկ չէր, պառկած էր ներքնաշորով…
Տուժող Սոնյան հայտնել է, թե Արմենին ճանաչել է մոտ երկու տարի: Նա իր դասընկերուհու՝ Մելինեի փաստական ամուսինն է եղել մոտ ութ ամիս: Արմենի հետ հաճախ խոսել է հեռախոսով, նա ասել է, թե Մելինեն անառակ է, ինքը դա հաստատող տեսաձայնագրություն ունի ֆլեշկայի վրա: Առաջարկել է իր տուն գնալ ու դիտել տեսանյութը:
Ինքը ցանկացել է համոզվել և գնացել է Արմենի տուն…
Տուժողը հայտնել է, թե երբ գտնվել է զուգարանում, Արմենը մոտ կես ժամ ռետինե խողովակով ջրել է իրեն, ինքը դուռը չի բացել: Հետո նա մոտը եղած երկրորդ բանալիով բացել է զուգարանի դուռը:
Ինքը ցանկացել է փախչել, ամբողջովին թաց՝ վազել է դեպի դարպասները, բայց Արմենը բռնել ու տուն է տարել իրեն:
Ինքը թրջված էր ու մրսում էր, դրա համար հանել է թաց խալաթն ու պառկել է անկողնում, որ տաքանա: Բայց Արմենը նույնպես մերկացել ու պառկել է: Նա պահանջել է, որ ինքը սեքսուալ գործողություն կատարի, հարվածել է իրեն, սպառնացել է, ինքն էլ վախեցել ու կատարել է նրա պահանջածը…
Տուժողի դասընկերուհին ու Արմենի նախկին փաստական կինը՝ Մելինեն, հայտնել է, թե Արմենին ճանաչել է մոտ 4 տարի, նա իր ամուսնու մոր ընկերն է եղել… Նա համոզել է, թե սիրում է իրեն, ցանկանում է ապրել իր հետ: Որպես փաստացի ամուսիններ՝ ապրել են մոտ 8 ամիս… Այդ ընթացքում իր դասընկերուհի Սոնյան հաճախ այցելել է իրենց, նա Արմենի հետ ինտիմ կապի մեջ չի գտնվել…
Մելինեն ասել է, թե հավատում է ընկերուհուն, նա ճշմարտախոս է, իսկ Արմենը ալկոհոլի սիրահար է, խմած ժամանակ կռվում է, ջարդում-փշրում է ամեն ինչ…
Դատարանը հաստատված է գնահատել Արմեն Գ.-ին առաջադրված մեղադրանքը և հաշվի է առել, որ մեղսագրված արարքը նա կատարել է ալկոհոլի ազդեցության տակ:
Արմեն Գ.-ն մեղավոր է ճանաչվել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 139 հոդվածի 2-րդ մասի 7-րդ կետով և դատապարտվել է 6 տարի ազատազրկման:
Պատժի սկիզբը՝ 2016 թվականի հունվարի 27-ից:
Այս դատավճռի դեմ վերաքննիչ բողոք էր բերել ինքը՝ Արմեն Գ.-ն: Նա ամբողջությամբ անհիմն է գնահատել իրեն առաջադրված մեղադրանքը: Հայտնել է, թե տուժողը իր նախկին կնոջ ընկերուհին է, նախկին կինն իր նկատմամբ թշնամանք ունի, երկու ընկերուհիները «իր գլխին սարքել են»: Գործով վկաները, բացի իր փեսայից, տուժողի ընկերուհիներն են՝ շահագրգռված մարդիկ: Արմեն Գ.-ն վերաքննիչ դատարանում պնդել է, թե ինքն անմեղ է: Նա խնդրել է բեկանել դատավճիռը ու իրեն արդարացնել:
Վերաքննիչ բողոք է ներկայացրել նաև ամբաստանյալի շահերի պաշտպանը: Նա նշել է, թե իր պաշտպանյալը հանրորեն վտանգավոր արարք չի կատարել, տրվել է սխալ քրեաիրավական գնահատական: Մեղադրանքի հիմքում դրվել են անթույլատրելի ապացույցներ: Գործով ձեռք բերված ապացույցները բավարար չեն մեղադրական դատավճիռ կայացնելու համար:
Պաշտպանը նշել է. «Եթե տուժողը միամիտ, բարոյական ու հավատացող կին է, ինչպես նրան բնութագրել են ընկերուհիները, ապա նա ինչո՞ւ է մենակ գնացել Արմենի տուն, այն էլ՝ Արմենի նախկին կնոջ կողմից սեքսուալ գործողություն կատարելու տեսանյութը դիտելու»:
Բողոքաբերը նշել է, թե Արմենի փեսան հայտնել է, որ երբ գնացել է աներոջ տուն, տեսել է, որ տուժողը մերկ պառկած է Արմենի հետ նույն անկողնում ու… քնած է: Ըստ վկայի՝ այդ ուշ ժամին տան դռները փակված չէին, այսինքն՝ տուժողը կարող էր հանգիստ հեռանալ, եթե ցանկանար:
Սենյակը, որտեղ գտնվել են տուժողը և Արմենը, թափթփված չի եղել, դանակը, պատառաքաղը դրված են եղել սեղանին՝ որպես սննդի համար օգտագործված առարկաներ:
Փաստաբանը խնդրել է դատավճիռը բեկանել և հանցադեպի ու հանցակազմի բացակայության հիմքով արդարացնել Արմեն Գ.-ին, նրա նկատմամբ քրեական հետապնդումը դադարեցնել:
Սակայնվերաքննիչ դատարանն արձանագրել է, որ բավարար հիմքեր չկան դատավճիռը բեկանելու, արդարացման դատավճիռ կայացնելու համար:
Ամբաստանյալի ու նրա շահերի պաշտպանի վերաքննիչ բողոքները մերժվել են: Առաջին ատյանի դատարանի մեղադրական դատավճիռը՝ 6 տարի ազատազրկումով, թողնվել է անփոփոխ:
