Դեռ վաղ է խոսել այն մասին, թե ում է «Ծառուկյան» դաշինքն աջակցելու 2018-ի ապրիլին վարչապետի պաշտոնում. դա քաղաքական մեծամասնության խնդիրն է։ Այս մասին «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում նշել է «Ծառուկյան» դաշինքի պատգամավոր, ԱԺ փոխնախագահ Միքայել Մելքումյանը։
Նա հավաստիացրեց, որ երբ պահը գա, հարցը հասունանա, իրենք իրենց կարծիքը կհայտնեն։
Անդրադառնալով կառավարության մեկ տարվա գործունեությունը Մելքումյանը նշեց, որ իրենք գոհ չեն կառավարության աշխատանքից» «Մեր խմբակցությունում կառավարության հաշվետվության վերաբերյալ ակտիվ քննարկումներ են տեղի ունենում, դեռևս վերջնական, եզրափակիչ քննարկման կարիք ունենք, որը կլինի մոտ ժամանակներս։ Երբ եղավ կառավարության ծրագրի պաշտոնական քննարկումները ամռան սկզբին, մենք դեմ ենք քվեարկել այդ ծրագրին։ Մենք դեմ էինք քվեարկել նաև բյուջեի նախագծին։ Իհարկե, մեզ չի գոհացնում կառավարության մեկամյա գործունեությունը։ Քննական վերլուծության կենթարկենք այդ գործունեությունը, որտեղ կլինի և մասնագիտական, և քաղաքական գնահատական։ Հիմնարար գնահատականն այն է, որ «Ծառուկյան» դաշինքի մոտեցումները ներառված են իր ծրագրային 15 կետերում, որոնց վերաբերյալ Գագիկ Ծառուկյանը սպառիչ գնահատական տվեց։ Մենք այդտեղ առաջարկել ենք, թե ինչպես պետք է արյունահոսությունը կանգնեցնել։ Իսկ արյունահոսություն ասելով հասկանում եմ և արտագաղթը, որ ահագնացող տեմպերով շարունակվում է, և աղքատությունը, որ չի իջնում, և այն, որ մարդկանց աշխատավարձերն ու թոշակները չեն ավելանում, և տնտեսական խնդիրները։ Այդ իմաստով 15 կետերին այլընտրանք չկա»,-ընդգծեց «Ծառուկյան» խմբակցության պատգամավորը։
Դիտարկմանը, որ տնտեսության մեջ դրական տեղաշարժերի մասին խոսել է նաև Գագիկ Ծառուկյանը, Միքայել Մելքումյանն արձագանքեց. «Այո, 1-2 ոլորտում որոշակի, համեմատական տեղաշարժ կա։ Ոչ ոք չի կարող թաքցնել, որ զբոսաշրջիկների թիվն ավելացել է, կամ փորձ է արվում վարկային տոկոսադրույքները մի քիչ իջեցնել, որի մասին մենք ժամանակին ասել ենք»։
Մելքումյանը կարծիք հայտնեց, որ քաղաքական առումով իրենց ծրագրային ուղղվածությունը լրիվ այլ է, այն չէ, ինչ անում է կառավարությանը. «Հիմա ինչքան էլ որոշակի փոքրիկ տեղաշարժեր փորձեն անել, միևնույն է մենք գտնում ենք, որ նավը ճիշտ ուղղությամբ չի գնում, այն պետք է տանել այլ ուղղությամբ։ Նախ քաղաքական մեծամասնությունը չի փոխվել, ինչպես եղել է ՀՀԿ-ն, այնպես էլ մնում է։ Առաջին հիմնական թիրախային մոտեցումն այն է, որ թե նախորդ, թե ներկա կառավարությունների խնդիրը կանխատեսելիության թուլություն է, ճիշտ կանխատեսելու ունակություն չունենալը։ Օրինակ, երբ 2008 թվականին ԱԺ-ում քննարկվում էր, թե 2009-ի համար ինչ տնտեսական աճ պետք է ընդունվի, երբ աշխարհն արդեն լուրջ տնտեսական վիճակի մեջ էր, Տիգրան Սարգսյանի կառավարության կողմից կանխատեսվեց 9,2 տոկոսի աճ, սակայն ունեցանք 14,4 տոկոսի անկում։ Ճգնաժամը տարածվել էր ողջ աշխարհով, իսկ մենք հայտարարում էինք, որ մեզ շրջանցելու է ճգնաժամը և կանխատեսում 9,2 տոկոսի աճ։ 20 տոկոսից ավելի սխալանք էր։ 2016-ի համար նախատեսված էր ունենալ 2,2 տոկոս տնտեսական աճ։ Երբ մենք ասում էինք, էս ինչ ցուցանիշ եք դնում, գոնե 4-4,5 տոկոսի աճ դրեք, ասում էին՝ փոխարենը սա իրատեսական է։ Արդյունքում ունեցանք 0,2 տոկոսի աճ»։
Նա նկատեց, որ ինչպես նախորդ կառավարությունների օրոք, այնպես էլ այս կառավարության օրոք լուծված չի մնում ստեղծվող արդյունքի արդարացի բաշխման խնդիրը. «Տարեկան 10 մլրդ դոլարի ՀՆԱ աճ ունենք, որն ամեն տարի նույնն է մնում. Հիմա այդ 10 մլրդ դոլարն ո՞ւր է գնում, այդ միջոցների բաշխումն արդյունավետ չէ, այն տեղ չի հասնում էֆեկտիվ ձևով։ Կառավարությունը չի կարողանում այնպես անել, որ տնտեսական աճը դառնա տնտեսական զարգացում»։
