Friday, 29 03 2024
Սուրեն Պապիկյանը ծանոթացել է նաև ՀՀ ռազմարդյունաբերության նորագույն նմուշներին
Հանրակրթության նոր չափորոշիչի ներդրմանը զուգահեռ դասարաններում կկրճատվի աշակերտների թիվը. Անդրեասյան
ՔՊ նիստում քննարկվել են եվրոպական կուսակցական միությունների գաղափարախոսությունները
«Դժվարին որոշում եմ կայացրել` չհավակնել Բարձրագույն դատական խորհրդի դատավոր անդամի թափուր տեղին». Վազգեն Ռշտունի
«Ռուսաստանը հաջողության է հասնում այնտեղ, որտեղ դրա կարիքն ունի»․ Պուտին
Հրազդանում մթնոլորտային օդում փոշու պարունակությունը գերազանցել է սահմանային թույլատրելի կոնցենտրացիան
Վլադիմիր Վարդանյանը կմասնակցի Մարդու իրավունքերի եվրոպական դատարանի դատավորների ընտրության հանձնաժողովի նիստին
Ծեծի է ենթարկել իր անչափահաս դստերը և փորձել սեռական հարաբերություն ունենալ նրա հետ
Այն, ինչ կներվի Բաքվին, չի ներվի Երևանին. Կրեմլը բաց է խաղում
ԵՄ ներկայությունը Բաքվին հանգիստ չի տալիս
Ադրբեջանը «կլրջացնի՞» ՀԱՊԿ-ի հետ ընկերությունը
Ազատագրվել ռուսական կախվածությունից. եվրաինտեգրման առաջնահերթությունները
Դիմակներն այլևս հանված են. Մոսկվան հանձնում է իր ամենաարժեքավոր ագենտին
Տղամարդը դանակահարել է նախկին կնոջն ու նրա քրոջը
Հայաստանը «դիվերսիֆիկացնում է» քաղաքականությունը, Ռոսատոմը մոդեռնիզացնում է Մեծամորի ԱԷԿ-ը
Գործակալ հիշեցնող Շահրամանյանը
Բաքվի խոշոր «խաղադրույքը»
Կլիմայի փոփոխության բացասական ազդեցությունը նկատելի է գյուղատնտեսության և տնտեսության մի շարք այլ ճյուղերում. փոխնախարար
Ռուսաստանում տեղի ունեցած ահաբեկչության գործով նոր կասկածյալ է հայտնվել
Արմեն Գևորգյանը ԵԽԽՎ դիտորդական առաքելության կազմում կհետևի Հյուսիսային Մակեդոնիայի նախագահական ընտրություններին
Մի համագործակցության խրոնիկա
Հայաստանը չունի ավելի ուժեղ զենք, քան միջազգային իրավունքը. չկրակելը խելամիտ չէ
Սասունցի Դավթի դարաշրջանը չէ. ԱՄՆ-ից ակնկալիքներին զուգահեռ պետք է ամրապնդել պետությունը
Երևանում ծառի ճյուղը թեքվել և ընկել է էլեկտրական լարերի վրա. փրկարարները մասնատել են ծառի ճյուղը
21:40
Ղազախստանի դեսպանատունը խորհուրդ է տվել լքել Օդեսայի և Խարկովի մարզերը
Վիճաբանություն և ծեծկռտուք՝ անչափահասների մասնակցությամբ․ կա վիրավոր
Քանի՞ մարդ է թունավորվել Հայաստանում
«Հայաստանի և Ռուսաստանի հարաբերություններում ստեղծված իրավիճակը լավատեսություն չի ներշնչում»․ Լավրով
Բաքվի անհիմն մեղադրանքն ու խորամանկ խաղը Բրյուսելից առաջ
«Կրոկուսի ահաբեկչության հեղինակներն Ուկրաինայից զգալի գումարներ և կրիպտոարժույթներ են ստացել»․ ՌԴ ՔԿ

Սերժ Սարգսյանը փոխեց առանցքը. Կարապետյանները մնացին հետ

Հայաստան-Սփյուռք վեցերորդ համաժողովի թերևս առանցքային գործնական նպատակը իրականում կապ չունի այն հռչակագրերի հետ, որոնք ներկայացվում են այդ հարթակում արդեն երկու օր շարունակ: Ընդ որում, ներկայացվում են մեկը մյուսից գայթակղիչ ու հետաքրքիր հեռանկարներ, հատկապես Հայաստանը ներկայացնող բարձրաստիճան պաշտոնյաների ելույթներում: Այդ ամենը սակայն որևէ աղերս չունի իրականության հետ, քանի դեռ Հայաստանում լուծված չէ իշխող համակարգի հիմնարար հարցը՝ իշխանության դե յուրե լծակների, պատասխանատվության և կապիտալի բաշխվածության հարաբերակցության հարցը, որն այլ կերպ կարող ենք որակել իշխանության հարց: Ահա հենց այդ հարցում էլ իր գործնական նշանակությամբ դիտարկվում է Հայաստան-Սփյուռք համաժողովը Հայաստանի իշխանության համար պայքարող սուբյեկտների շրջանակում: Այլ գործնական նշանակություն այն չունի, այլապես ունենալու պարագայում Սփյուռքի հետ հարաբերության կառուցման գործողությունները կունենային բոլորովին այլ բնույթ և տրամաբանություն:

Բանն այն է, որ Սփյուռքն ինքնին չափազանց մեծ տարածական երևույթ է, մեծ ու բազմաշերտ, բազմաբնույթ, բազմամշակույթ: Այն չափազանց մեծ է որևէ համաժողովի, և առավել ևս այդ համաժողովի օրակարգ ներկայացված համահայկական խորհրդի մեջ պարփակվելու համար: Սփյուռքը չի կարող տեղավորվել այդ կառույցներում: Սփյուռքի տեղավորվել է աշխարհում և միակ կառույցը, որ կարող է աշխատել այն լայն, տարածական երևույթի հետ առավելագույն արդյունավետությամբ, դա հայկական պետականությունն է: Հայկական պետականությունը կա, և դրան զուգահեռ սփյուռքյան կամ համահայկական այլ կառույցների ստեղծումն ընդամենը պետականության անարդյունավետությունն ինչ որ կերպ ծածկելու փորձ է, կամա թե ակամա: Այդ փորձը չի օգնելու, եթե չի բարձրացվում պետականության արդյունավետությունը, իսկ այդ կառույցները արդյունավետություն բարձրացնել չեն կարող, որովհետև դրանք հենց անարդյունավետության հետևանք են: Սակայն բանն այն է, որ համահայկական խորհրդի ստեղծումը, Հայաստան-Սփյուռք համաժողովների անցկացումն ունի հենց ոչ թե համապետական և համազգային, այլ զուտ իշխանական, ներիշխանական, ներհամակարգային ֆունկցիոնալ նշանակություն:

Համահայկական խորհուրդը լինելու է Հայաստանում նոր իշխանության ձևավորման գործընթացի բևեռներից մեկը: Դա անկասկած է: Այդ գործընթացի առանձնահատկությունն ընդհանրապես բազմաբևեռությունն է, որը հանդիսանում է նախագահի պաշտոնը թողնող Սերժ Սարգսյանի համակարգային վերամոդելավորման մեթոդաբանության առանցքը: Բևեռների մի զգալի մասը ձևավորվեցին Սահմանադրության փոփոխության ուժով: Դրա շնորհիվ Հայաստանի իշխանությունը բրգաձև կառույցից, ըստ էության, վերածվեց բազմաբևեռ համակարգի, որտեղ միմյանց հակակշռում են խորհրդարանական և գործադիր կառույցները: Համահայկական խորհուրդը գործնականում լինելու է մեկ այլ հակակշիռ, ընդ որում ոչ միայն պետական իշխանության լծակներին, այլ նաև ներկայիս վարչապետ Կարեն Կարապետյանի մեկ այլ լծակի՝ Հայաստանի ներդրողների ակումբի, որը գործնականում հավակնում էր լիներ ծանրության յուրօրինակ կենտրոն: Սերժ Սարգսյանը գործնականում չունենալով ֆինանսական այդ կենտրոնին հակակշռելու համարժեք ռեսուրս, թեև նա գտնվում էր ակտիվ որոնումներում, փորձեց հակակշռել այսպես ասած բարոյական ռեսուրսով՝ համահայկական խորհրդի միջոցով: Ինքնին կարևոր է նրա համար այդ խորհրդի ձևավորման գործընթացը: Այստեղ առանցքայինը մոտիվացիաների խթանումն է: Բանն այն է, որ Հայաստանի ներդրողների ակումբը գործնականում մոտիվացված կապիտալիստների ակումբ է, որոնք Կարեն Կարապետյանի ձևաչափով փորձում են Հայաստանում զբաղեցնել նոր դիրքեր և դերեր: Այդ մարդկանց տնօրինած ռեսուրսն ու մոտիվացվածությունը բավականին մեծ ուժ են, և Սերժ Սարգսյանը փորձում է համահայկական խորհրդով, Հայաստանի ներքին կյանքին ներգրավվածության առաջարկներով մոտիվացնել սփյուռքյան ավելի լայն շրջանակների, ներդրողների ակումբին հակակշռելու համար:

Համահայկական խորհուրդը, անկասկած, ֆինանսական կենտրոն չէ, սակայն դրա ձևավորման գործընթացն ինքնին ստեղծում է ներդրողների ակումբի համար շոշափելի մրցակցություն, քանի որ Սարգսյանը առանցքն է փոխում: Եթե խորհրդարանական ընտրությունների շրջանում Կարեն Կարապետյանը մատուցեց Հայաստանի ներդրողների ակումբը, դրանով օրակարգային նախաձեռնությունը վերցնելով իր ձեռքը, ապա Սերժ Սարգսյանն այժմ մատուցում է համահայկական խորհուրդը և փոխում առանցքը, ընդ որում՝ առավել խորքային և ինստիտուցիոնալ կերպով: Կարապետյաններին թվում էր, որ ֆինանսական կենտրոնը բավարար է Սերժ Սարգսյանին բռի մեջ պահելու համար: Բայց Սարգսյանը մեծացնում է այդ բուռը՝ համահայկական մասշտաբով, և եթե անգամ չի կարողանում դուրս գալ դրանից, ապա մեծացնում է դրա մեջ իր մանևրի հնարավորությունը: Զուտ ֆինանսական գերակայության դերը էապես նվազում է, քանի որ Կարապետյանները նմանվում են գնորդի, որի ձեռքում փող կա, բայց չկա դրանով գնելու ապրանք, որովհետև Սերժ Սարգսյանը «պահեստավորում» է այն համահայկական խորհրդում:

Բաժիններ
Ուղիղ
Լրահոս
Որոնում