«Նպատակի մասին մի փոքր դժվար է գնահատական տալ, բայց փորձից գիտենք, որ երբ Կարեն Կարապետյանը Երևանի քաղաքապետն էր, նա ռուսերենի պարտադիր կուրսեր էր մտցրել քաղաքապետարանի աշխատակիցների համար․ ճիշտ է նա երկար չդիմացավ այդ պաշտոնում և թողնելով քաղաքապետի պաշտոնը գնաց կորպորատիվ դիրք գրավեց այլ երկրում, ինչը շատ յուրահատուկ դեպք է և ցույց է տալիս տվյալ անձնավորության միակողմանի մոբիլությունը դեպի Ռուսաստան։
Այստեղ ասում են, թե շատ կարևոր է ռուսերենի իմացության խնդիրը, բայց որևէ մեկը կարո՞ ղ է գիտական, կրթական, քաղաքակրթական, պետական շահի տեսակետից հիմնավորել, թե ինչու է ռուսերենի խորը իմացությունը պարտադիր, իսկ պարսկերենի իմացությունը՝ ոչ, չնայած որ նրանք էլ են մեր հարևանները կամ մեզ վրացերեն ընդհանրապես չեն սովորեցնում ոչ մի տեղ, հարց է ծագում՝ ինչո՞ւ, նրանք էլ մեր հարևաններն են և դարերով իրար կողքի ապրել ենք ։ Այսինքն՝ որևէ ռացիոնալ հիմնավորում չկա։ Սա պարզապես արտահայտում է Ռուսաստանի կամքը և իշխանավորների մի մասի նկրտումները, որոնք գտնում են, որ դա մեծ շնորհ է հայ ժողովրդի համար ռուսերեն իմանալը կամ այն խորը ուսումնասիրելը․ ես չգիտեմ, թե ինչ է նշանակում ռուսերենի խորը ուսումնասիրելը, որովհետև համոզված չեմ, որ անգամ մեր հայոց լեզուն դպրոցներում այդքան խորն է ուսումնասիրվում կամ մաթեմատիկան կամ տարբեր գիտություններ, որոնք հույժ կարևոր են արդի պետություն և արդի ազգ ունենալու համար, իսկ թե ինչու է հատկապես ռուսերենի խորը իմացությունը այդքան կարևոր, ինձ համար շատ դժվար է հասկանալը և դա չունի որևէ հիմնավորում»,-«Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում շեշտեց հասարակական-քաղաքական գործիչ Արմեն Հովհաննիսյանը՝ անդրադառնալով ԿԳՆ-ի կողմից մշակված ռուսաց լեզվի դասավանդման հայեցակարգին։
Նկատենք, որ հայեցակարգի հիմնավորման մեջ նշված է, որ տվյալ իրավական ակտի ընդունման անհրաժեշտությունը «պայմանավորված է վարչապետի հանձնարարականով»։
Մանրամասները՝ տեսանյութում։
