Վերջին տարիների ֆուտբոլի Հայաստանի ազգային հավաքականն ուղղակի տապալվում է միջազգային ասպարեզում: 2016 թվականի Եվրոպայի առաջնության ընտրական փուլում մեր ազգային թիմը վաստակեց ընդամենը 2 միավոր՝ եզրափակելով մրցաշարային աղյուսակը: 2018 թվականի առաջնության ընտրական փուլում Հայաստանի հավաքականն արդեն իսկ խայտառակվել է:
Ընթացիկ շրջափուլում մերոնք Երևանում 5:0 հաշվով զիջել են Ռումինիային, 4:1 հաշվով՝ Դանիային, մրցակցի հարկի տակ էլ նույն 4:1 հաշվով՝ Մոնտենեգրոյին: Երկրպագուները շարունակ բողոքում են, պահանջում են փոփոխություններ, կտրուկ գործողություններ, բայց սայլը կարծես տեղից չի շարժվում:
Ֆուտբոլի ազգային հավաքականը երկրի սպորտային թիվ մեկ ներկայացուցիչն է, որն առանձնակի ուշադրության կարիք ունի: Ազգային հավաքականների կարևոր հանդիպումներին, որպես կանոն, ներկա են գտնվում երկրների նախագահներ և պետական այլ բարձրաստիճան պաշտոնյաներ: Հայաստանի ազգային հավաքականի ելույթներին մշտապես այցելել են Հայաստանի երեք նախագահները՝ Լևոն Տեր-Պետրոսյանը, Ռոբերտ Քոչարյանն ու Սերժ Սարգսյանը: Վերջինս մեր հավաքականի վերելքի փուլում հաճախակի էր այցելում Վազգեն Սարգսյանի անվան «Հանրապետական» մարզադաշտ և նույնիսկ երկրպագում հայ ֆուտբոլիստներին: Սա վկայում է այն մասին, որ Հայաստանի նախագահը անտարբեր չէ ֆուտբոլի և, մասնավորապես, ազգային հավաքականի նկատմամբ:
Վերջին շրջանում Սերժ Սարգսյանը ֆուտբոլ չի գնում: Կառավարական օթյակում վերջին հանդիպումներում նստած են միայն Ռուբեն Հայրապետյանն ու նրա որդին: Սերժ Սարգսյանը, տեղյակ լինելով հայկական ֆուտբոլում տիրող վիճակի մասին, չի ցանկանում տեսնել իր երկրի ներկայացուցչի նվաստացումը «Հանրապետականում»:
Ազգային հավաքականից երես են թեքել հազարավոր երկրպագուներ: Նրանք պնդում են, որ հավաքականն այլևս ֆուտբոլասերինը չէ, այլ Նեմեց Ռուբոյինը: Այսօր հենց նա է որոշում՝ ով պետք է խաղա հավաքականում և ում ոտքը չպետք է լինի ազգային թիմում: Ու այսօր չկա «դուխով» մարզիչ, ով ՀՖՖ նախագահի կամքին հակառակ հավաքական կհրավիրի, ասենք, Յուրա Մովսիսյանին: Որքա՞ն պետք է շարունակվեն բռնատիրական, մղձավանջ հիշեցնող կարգերը հայկական ֆուտբոլում: Մի՞թե պետական գործիչներին չի մտահոգում Հայաստանի ազգային հավաքականի ողորմելի վիճակը:
Միլիարդատեր Ռոման Աբրամովիչը գնելով «Չելսին»՝ այն դարձրել է իր սեփականությունը և թիմ է հրավիրում այն ֆուտբոլիստներին, որոնց ցանկանում է: Ազգային հավաքականը ամենևին «Չելսի» չէ և չի կարող լինել Նեմեց Ռուբոյի կամ մեկ ուրիշի սեփականությունը: Ժամանակն է, որ հայկական ֆուտբոլում տիրող վիճակին միջամտի Հայաստանի նախագահը: Շատերն այն կարծիքի են, որ միայն Սերժ Սարգսյանը կարող է ազատագրել հայկական ֆուտբոլը բռնատիրական ռեժիմից: «Հանրապետական» չգալով՝ Սերժ Սարգսյանը ստիպում է ենթադրել, որ «լվացել է ձեռքերը» և նրան «ձեռ են տալիս» Նեմեց Ռուբոն ու նրա հավաքականը:
2018 թվականի աշխարհի առաջնության ընտրական փուլում Հայաստանի հավաքականը դեռ երկու հանդիպում պետք է անցկացնի: Հոկտեմբերի 5-ին մերոնք Երևանում կմրցեն ենթախմբի առաջատար Լեհաստանի հավաքականի հետ, իսկ հոկտեմբերի 8-ին վերջին հանդիպումը կանցկացնեն՝ հյուրընկալվելով Ղազախստանին: Թե ինչ է մեզ սպասվում Լեհաստանի հավաքականի հետ հանդիպմանը՝ կարծում ենք, բոլորի համար է պարզ: Եթե շատերին թվում է, թե այդ հանդիպումը որևէ նշանակություն չունի, չարաչար սխալվում են: Ազգային հավաքականի ցանկացած պարտություն հարված է երկրի հեղինակությանը: Մինչև Լեհաստանի հետ հանդիպումը մոտ մեկ ամիս կա: Ժամանակահատված՝ փոփոխություններ անելու համար:
Կամա թե ակամա ազգային թիմը ազդում է նաև երկրի նախագահի հեղինակության վրա: Հետևաբար ազգային թիմի ներկայիս հանգրվանը, կարծում ենք, չի վրիպի Սերժ Սարգսյանի ուշադրությունից: