Հարևան պետության՝ Ադրբեջանի ավտոկրատ կառավարիչ Իլհամ Ալիևը, ըստ ամենայնի, գոհ է Երևանում ԵԱՀԿ ներկայացուցչության փակումից։ Իր սեփական երկրից նա հեռացրել է իր համար անհարմար կազմակերպությունը դեռևս 2015 թվականին։ Այս մասին Die Tageszeitung-ում գրում է Բարբարա Էրտելը։
Ադրբեջանում այլախոհների, մարդու իրավունքների շարժման ակտիվիստների և ոչ կառավարական կազմակերպությունների դեմ ճնշումները սովորական երևույթ են։ Քննադատաբար տրամադրված լրագրողներին ստիպում են լռել անհիմն մեղադրանքների հիման վրա դատավճիռների կայացմամբ։ Պետական իշխանությունը, որը գործում է այդ կերպ, չի սիրում, երբ իրեն վերահսկում են։
Հայաստանի դեպքում կրկին պետք կգա ԼՂ հակամարտությունը։ Այն օգտագործում են ինչպես Ադրբեջանի, այնպես էլ Հայաստանի ղեկավարությունները՝ ներքին քաղաքական խնդիրներից ուշադրություն շեղելու համար։ Իր միջնորդական ջանքերով ԵԱՀԿ-ն նպաստել է առնվազն նրան, որպեսզի երկու կողմերը չընդհատեն երկխոսությունը։ Այդ, թեև փոքր քայլերը դեպի առաջ, այժմ գտնվում են սպառնալիքի տակ։
Ալիևից բացի, կարող է ուրախանալ ևս մեկը՝ ՌԴ նախագահ Վլադիմիր Պուտինը։ Նրա սկզբունքը հետևյալն է՝ առավելագույն վերահսկողություն հետխորհրդային տարածքում։ Այդ պատճառով Մոսկվան պահպանում է ռուսական ռազմաբազան Հայաստանում և միաժամանակ զենք մատակարարում Ադրբեջանին։ ԵԱՀԿ-ի հեռանալը միանգամայն համապատասխանում է այդ հայեցակարգին։ 2008 թվականին ռուս-վրացական պատերազմից հետո Ռուսաստանն իր վետոյով հասավ Թբիլիսում ԵԱՀԿ բյուրոյի փակման։ Արևելյան Ուկրաինայում ԵԱՀԿ-ի աշխատակիցների գործունեության համար ստեղծվում են վիթխարի խոչընդոտներ, սակայն այդ պատերազմի հետ Ռուսաստանը, ինչպես հայտնի է, ոչ մի ընդհանուր բան չունի։
Հայաստանի համար ԵԱՀԿ-ի ներկայության դադարեցումը հանդիսանում է շրջադարձային պահ։ Կդառնա՞ արդյոք դա իրական հարված քաղաքացիական հասարակության համար, ժամանակը ցույց կտա։
