Ծաղկաձորում անցկացվող «Բազե» համահայկական հավաքին այսօր հյուրընկալվել են առաջին սերդի բազեականները` Ազգային ժողովի փոխնախագահ Էդուարդ Շարմազանովը, «Շարմ Հոլդինգի» գլխավոր տնօրեն Կարեն Ղազարյանը, Ծաղկաձորի քաղաքապետ Արթուր Հարությունյանը, Երևանի քաղաքապետի տեղակալ Արամ Սուքիասյանը, ՀՀ գյուղատնտեսության նախարարի տեղակալ Ռոբերտ Մակարյանը և այլք: ««Բազե»-ն անկախ Հայաստանի ամենակարևորագույն և կայացած նախաձեռնություններից մեկն է, որտեղ ապացուցվում է, որ մրցակցությունը առաջընթացի շարժիչ ուժն է և երիտասարդները բոլորը միասին խթանում են այդ առաջընթացը»,- նշել է Շարմազանովը:
Երբեմն մտածում ես, որ մեր քաղաքական գործիչները լրիվ կորցրել են ադեկվատությունը կամ տառապում են նացիզմով ու իրենց կենսագրության դրվագը ներկայացնում են` որպես Հայաստանի ամենակայացած նախաձեռնություններից մեկը:
«Բազեն», բոլոր առումներով, երիտասարդության արժեքային դեգրադացիայի խորհրդանիշներից մեկն է: Այս հավաքների միակ ֆունկցիոնալ նշանակությունը եղել է իշխանության համար կադրեր հավաքագրելը:
Ըստ էության` գործ ունենք կոմսոմոլի գռեհիկ վերածնման հետ` այն էական տարբերությամբ, որ եթե սովետական տարիներին երիտասարդությանը զոմբիացնում էին մարքս-լենինյան գաղափարներով, ապա հիմա «առաջընթացի» բաղադրիչներ են համարվում փողն ու պաշտոնը:
Չեք կարող նշել որևէ «բազեականի», ով իշխանության մեջ է հայտնվել մրցակցության արդյունքում` լինելով որևէ գաղափարի կամ կրեատիվ նախաձեռնության կրող: Բոլորի առաջընթացի հիմքում նույն մոտիվն է` քծնանքը Ռոբերտ Քոչարյանի կամ Սերժ Սարգսյանի հանդեպ: Եթե սովետների օրոք կոմսոմոլներն անգիր էին անում Լենինի կամ Մարքսի մտքերը, ապա նրանց մերօրյա հոգեզավակները «մկրտվել» են Ռոբերտ Քոչարյանի «վոինական» և Սերժ Սարգսյանի «մենթալիտետային» միջավայրերում` յուրացնելով ընդդիմությանը «կլիզմա» անելու կամ ընտրություններում «տոկոս խփելու» «մշակույթները»:
«Բազեի» հավաքներն ավտորիտար կառավարման ծնունդ են և դրանցում ջահելներն ընտրվել են Քոչարյանի ու Սարգսյանի «էլիտար» ճաշակներով:
Ավելորդ է ասել, որ տասնհինգամյա հավաքների ընթացքում իսպառ բացակայել են բանավեճերն ու քննարկումները:
Եթե «Բազե»-ն անկախ Հայաստանի ամենակայացած նախաձեռնություններից մեկն է, ապա լիովին ձախողվել է պետության մեր կոնցեպցիան: Թերևս դրա դրսևորումն է այն փաստը, որ երիտհանրապետականները հետևողականորեն ֆետիշացնում են ռուսական կայսրությունը, որի բոլշևիկյան դրսևորման զոհն է դարձել իրենց գաղափարական առաջնորդ Գարեգին Նժդեհը:
«Բազեի» «կայացվածության» մյուս դրսևորումն այն է, որ անկախական, լուսահոգի Աշոտ Նավասարդյանի կուսակցությանը մատակարարել է եվրասիական կարիերիստների մի ամբողջ բանակ: Եթե «Բազեն» կայացել է, ապա ձախողվել են մրցակցային քաղաքականությունը, քաղացիական ազատ մտածողությունը: