Վարչապետ Կարեն Կարապետյանը օրերս ընդունել է Global Reserves Management ընկերության գործադիր տնօրեն Ռոբերտ Ուիթֆիլդին, որի հետ քննարկել են Հայաստանում աղբի վերամշակման գործարանի կառուցման ներդրումային ծրագրի իրականացման հնարավորություններն ու հետագա քայլերը: Վարչապետն ասել է, որ այս հարցում կառավարությունն ունի ռազմավարություն և հետամուտ է լինելու այդ քայլերի իրականացմանը։ Հանդիպման վերաբերյալ կառավարությունից այլ մանրամասներ չեն հաղորդվում։
Այս կապակցությամբ «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում «Հանուն կայուն մարդկային զարգացման» ՀԿ նախագահ, բնապահպան Կարինե Դանիելյանը շեշտեց, որ աղբահանության, աղբավերամշակման և աղբի հորման հարցերով Հայաստանը ամենահետամնաց երկրների շարքում է։
«Այսքան աղտոտված երկիր և նման խնդրին կարևորություն չտվող երկիր ես նույնիսկ Աֆրիկայում չեմ տեսել։ Մենք պարբերաբար այս խնդրի մասին բարձրաձայնել ենք, բայց, չգիտես ինչու, միշտ ականջի հետև էին գցում, իսկ հիմա շատ գոհ եմ, որ կառավարությունը գոնե հետաքրքրված է այդ հարցով և փորձում է այն լուծել, բայց, իհարկե, դա հեշտ չի լինի, որովհետև խնդիրը շատ է խորացել»,-ասաց նա։
Բնապահպանի խոսքով՝ նման շրջակա միջավայրն ուղղակի խայտառակություն է, որի հետևաքնով էլ Հայաստանում տուրիզմ զարգացնելը չափազանց դժվար է դարձել։ Անդրադառնալով աղբի վերամշակման գործարան կառուցելու մասին կառավարության հայտարարությանը և հարցին, թե որքանո՞վ է սա իրատեսական ծրագիր, Կարինե Դանիելյանը նշեց. «Առաջին փուլը միշտ դժվար է, որովհետև սկզբում պետք է գումար ներդրվի, բայց հետո, ի վերջո, եթե գործը ճիշտ կազմակերպվի, ապա դա նաև բիզնես է, որը օգուտներ է բերում։ Միշտ ասում ենք, որ չի կարելի Սփյուռքին դիտել որպես կթու կով, սակայն այս դեպքում, եթե իրոք խնդիր է դրված, և Սփյուռքն էլ տեսնում է, որ լուծման անհրաժեշտություն ունի այն, ապա կարծում եմ, որ Սփյուռքի աջակցությունը պետք է այստեղ լինի, ուղղակի պետք է բոլոր կոռուպցիոն ռիսկերը չեզոքացնել, միայն թե իրոք քաղաքական կամք լինի, և սա իրականացվի այնպես, ինչպես նախատեսվում է»։
Կարինե Դանիելյանը հիշեցնում է, որ սա առաջին դեպքը չէ, երբ բանակցություններ են ընթանում Հայաստանում նման գործարան կառուցելու համար։ Նրա վստահեցմամբ՝ դեռևս ԽՍՀՄ վերջին տասնամյակում այդպիսի նախաձեռնություն եղել է․ գործարանը նախագծվել էր, սկսել էին արդեն կառուցել, սակայն հետո պարզվել է, որ տեղանքը սխալ էր ընտրված, սողանքի տեղ էր, և այդքանով հարցը փակվել է։ Սրանից բացի՝ մի քանի տարի առաջ էլ քննարկումներ են եղել ճապոնական ընկերության հետ։
«Ճապոնացիների դեպքում խոսքը աղբի վերամշակման գործարան կառուցելու մասին չէր, այլ արդեն իսկ եղած աղբավայրը, որտեղ միշտ գազեր են առաջանում, հատկապես մեթան գազ, որը խիստ վտանգավոր է և պայթյունավտանգ, և այդ արտանետումները ջերմոցային գազերի շարքում են ու կլիմայի փոփոխության առումով վնասակար են, և հենց Կլիմայի փոփոխության կոնվենցիայի շրջանակներում ճապոնացիներն առաջարկել էին գալ և այստեղ աղբավայրի ստորին հատվածում ցանց ստեղծել, որի միջոցով անջատվող այդ գազը կհավաքվեր կոնկրետ մի տեղում, այնտեղ այրում կլիներ և կվերափոխվեր էներգիայի, ու դրանից կարելի էր էլեկտրաէներգիա ստանալ։ Բայց Հայաստանի կառավարությունն անընդհատ ձգձգում էր այս առաջարկությունը և որևէ բացատրություն չէր տալիս ճապոնացիներին։
Սակայն հետաքրքիրն այն է, որ հետո էկոնոմիկայի նախարարությունը հանդես եկավ հայտարարությամբ՝ ասելով, թե այդ անիրավ ճապոնացիներն ուզում են մոնոպոլիզացնել մեր գյոզալ աղբը, այսինքն՝ ուզում էին ասել, թե միգուցե հետո մենք ավելի լավ առաջարկ կունենանք, քան ճապոնականը, որն այդպես էլ չունեցանք»,- նշեց տիկին Դանիելյանը։
Վերջինս հույս հայտնեց, որ գոնե այս անգամ այդ գործարանը կառուցելու նախաձեռնությունը ի վերջո կյանքի կկոչվի։
«Մենք այն շեմին ենք հասել, որ այլևս ազգային անվտանգությունն է վտանգված, և հույս ունեմ, որ խելքներս գլուխներս կհավաքենք և մեր ճակատին փակցված «ամենափնթի, ամենաաղտոտված երկիր» պիտակը ի վերջո մեր ճակատից կհանենք»,-ասաց նա։
Մանրամասները՝ տեսանյութում։
