«Առաջին լրատվական»–ի զրուցակիցն է Ռուսաստանի ռազմավարական զարգացման ինստիտուտի գլխավոր տնօրեն Անդրանիկ Նիկողոսյանը:
-Պարոն Նիկողոսյան, Պետդումայի նախագահ Վյաչեսլավ Վոլոդինը Հայաստանի իշխանությանն առաջարկել է պաշտոնական կարգավիճակ տալ ռուսերենին, որ Հայաստանի վարորդական իրավունքները ճանաչվեն ՌԴ տարածքում: Սա Ձեզ չի՞ մտահոգում:
-Վոլոդինը հայտարարություն արեց Հայաստանի ԱԺ նախագահի և պատգամավորների ներկայությամբ և առաջարկեց իրենց, ոչ թե հանրային քննարկման դրեց: Նաև եղել է արձագանք և՛ ԱԺ նախագահի, և՛ ԱԺ պատգամավորների կողմից: Հիմա հանրային քննարկումների խնդրի առարկան ինչո՞ւմ է… որ ռուսերենը երկրորդ պետական լեզու չճանաչե՞նք: Այդ դեպքում ոչ թե հանրությունը, այլ հանրության կողմից ընտրյալները պետք է արձագանքեն դրան, թող քննարկեն և գտնեն ամենահարմար տարբերակը: Եվ իմ կարծիքով՝ ճիշտ կլինի ոչ թե քննարկել օտարերկրյա պաշտոնյայի հայտարարությունը, այլ ճիշտ կլինի, ընտրյալները, որոնք ամպագոռգոռ քննադատությունների են ենթարկվում, նաև իրենք իրենց կողմից և՛ իշխանական, և՛ ընդդիմադիր պատգամավորների հետ քննարկեն և հայամետ տարբերակ գտնեն և առաջարկեն: Ի վերջո, օտարերկրյա պաշտոնյային քննադատելուց որևէ բան չի փոխվելու, եթե անգամ ամբողջ օրը Վոլոդինին քննադատենք:
-Իսկ մի՞թե չպետք է լիներ պաշտոնական արձագանք:
-Բայց չէ՞ որ պաշտոնական պատվիրակություն էր՝ ՀՀ ԱԺ նախագահի գլխավորությամբ, և արձագանքողներն էլ դեմ-դիմաց նստած էին, և կարծում եմ՝ արձագանք եղավ:
-«Ելք» խմբակցության պատգամավոր Էդմոն Մարուքյանը նշում է, որ Հայաստանը պետք է ԵՏՄ-ից դուրս գալու գործընթաց սկսի՝ մատնանշելով ՌԴ Պետդումայի վերջին օրենսդրական փոփոխությունը: Ի՞նչ եք Դուք կարծում այս հարցի շուրջ:
-Էդմոն Մարուքյանն ունի իր անձնական կարծիքը: Նա ստացել է ժողովրդի քվեն և թե՛ իր, թե՛ խմբակցության անունից իրավունք ունի բարձրաձայնելու այն բոլոր մտահոգությունները, որը Հայաստանի խնդիրներն են: Եվ Մարուքյանի բարձրաձայնած շատ հարցեր և խնդիրներ տեղին են: Իհարկե, ես չեմ տեսել նրա՝ ԵՏՄ-ից դուրս գալու այս հայտարարությունը, բայց որ Հայաստանը ԵՏՄ-ի կազմում է և ունի մի շարք խնդիրներ, որոնք ունեն լուծման կարիք և որոնք բարձրաձայնում է Մարուքյանը, համարում եմ ճիշտ:
-Իսկ առհասարակ, այդ կառույցից դուրս գալու հետ կապված ինչպիսի՞ դիրքորոշում ունեք:
-Սա Էդմոն Մարուքյանի առաջարկն է, նա է նման առաջարկով հանդես եկել, խնդրում եմ դիմեք Էդմոն Մարուքյանին:
-Կո՞ղմ եք, թե՞ դեմ այս առաջարկին:
-Իմ կողմ լինել–չլինելը նշանակություն չունի, ես բազմիցս բարձրաձայնել եմ՝ Հայաստանը ԵՏՄ կազմի մեջ մտել է միայն և միայն իր շահերից ելնելով, և ես այնտեղ եմ, որտեղ ՀՀ շահերն են:
-Այսինքն՝ որտեղ ոտնահարվում է ՀՀ շահը, Դուք բարձրաձայնո՚՞ւմ եք:
-Ես ՀՀ պաշտոնյա չեմ, պաշտոնյաները պետք է բարձրաձայնեն, ես հայ եմ: Ես Մարուքյանի բարձրացրած հարցերը համարում եմ շատ ճիշտ: Մարդը հայանպաստ խնդիրներ է բարձրաձայնում, բայց այն, որ Հայաստանը մտել է ԵՏՄ կազմի մեջ, մենք հիմա այդ կազմի մեջ ենք: Եվ այդ ընթացքում որքան Հայաստանը նոր առաջարկներով, նոր նախաձեռնություններով հանդես գա, այնքան ավելի լավ: Եվ կարծում եմ, որ Էդմոն Մարուքյանը շատ տեղին հայանպաստ առաջարկներ է անում: Նա անում է այնպիսի առաջարկ, որ ոչ միայն հայերին, այլ նաև ԵՏՄ մյուս անդամ երկրներին էլ է վերաբերում, նա խոսում է և՛ ղրղըզների անունից, և՛ մյուսների անունից: ԵՏՄ-ն նոր կառույց է, հիմա անցումային ժամանակաշրջանում է գտնվում և բազմաբնույթ խնդիրներ կան: Եվ դրանց լուծումն առաջարկելով, նոր նախաձեռնություններով հանդես գալու մեջ է: Հիմա տարբեր երկրներ այդ կառույցում իրենց ազգային շահն են ամրապնդում, առաջարկներ ներկայացնում: Ընդ որում՝ նաև այսպիսի խնդիրներ, որոնք բարձրաձայնում է Էդմոն Մարուքյանը:
-Էդմոն Մարուքյանը ընդդիմադիր քաղաքական ուժի ներկայացուցիչ է, իշխանությունը կարծեք թե լռում է:
-Լինի ընդդիմադիր, թե իշխանամետ, խոսքը վերաբերում է ՀՀ քաղաքացու շահերին: Իսկ թե ինչու չի արձագանքում այս հարցերին իշխանությունը, դիմեք իշխանության պատգամավորներին:
-Ի՞նչ եք կարծում, ԵՏՄ-ում Հայաստանն ապագա ունի՞:
-Նորից եմ կրկնում՝ ՀՀ-ն ԵՏՄ կազմ մտել է իր երկրի շահերից ելնելով: Եվ ես վստահ եմ, որ Հայաստանը ունի ապագա այդ միությունում:
-Ռուսաստանի տնտեսական վիճակը գնալով էլ ավելի է բարդանում…
-Իսկ ավելի լավ չէ՞ մենք տեսնենք Հայաստանի վիճակը, թե մինչև ուր է գնում, ավելի լավ չէ՞, որ մենք այս բոլոր քննարկումները, քննադատություններն անենք Հայաստանում: Լավ, եթե ասենք դուրս եկանք՝ ինչ է լինելու: Մենք մի բան ենք մոռացել՝ ովքե՞ր են մեր կողքի հարևանները, և ցանկացած պահի ինչի են ընդունակ:
-Չեք կարծում, որ վախերի գերի ենք դառնում՝ անընդհատ հարևաններին հիշատակելիս:
-Մենք վախերի գերին չենք դառնում, մենք հիմա պետք է շատ, առավելագույնը սառնասիրտ, հեռատես, խելամիտ բարձրաձայնենք այն խնդիրները, որոնք կան:
