Պաշտոնական Մոսկվան հերքել է ռուսական մամուլի հրապարակումները, թե Կրեմլը փորձում է Հայաստանի և Ադրբեջանի նախագահների միջև հանդիպում կազմակերպել: «Դա իրականությանը չի համապատասխանում»,- ասել է Ռուսաստանի արտգործնախարարության պաշտոնական ներկայացուցիչը:
Սա ռուսական դիվանագիտության համար անսովոր ոճ է: Սովորաբար տեղի է ունենում հակառակը` Մոսկվան ամեն ինչ անում է, դիվանագիտական ակտիվության իմիտացիա է ստեղծում, որպեսզի ձևավորի միջազգային կարծիք, թե հենց ինքն է խաղաղության հիմնական երաշխավորը տարածաշրջանում, ԼՂ հակամարտության գոտում: Հիմա Մոսկվայում ասում են, թե չեն նախաձեռնում Սարգսյան-Ալիև հանդիպում, երբ դրա կայացման մասին տեղեկատվական հոսքն արդեն իսկ որոշակիորեն լիցքաթափում է լարվածությունը հակամարտության գոտում: Գուցե Մոսկվայհւմ անխուսափելի՞ են համարում նոր պատերազմը ու կարծում են, որ իրենց միջամտության պահը հենց այդ ժամանակ է ճիշտ` ինչպես եղավ Քառօրյա պատերազմի օրերին, երբ Մոսկվան, ըստ էության, կանխեց հայկական զինուժի առաջխաղացումը:
Իհարկե, այլ վարկած էլ կա: Մոսկվային հիմա օդ ու ջրի պես դիվանագիտական հաղթանակ է պետք` միջազգային մեկուսացումը հաղթահարելու համար, իսկ Կրեմլում վստահ են, որ Սարգսյան-Ալիև հանդիպումը, մեծ հաշվով, ավարտվելու է անարդյունք` որևէ դիվիդենտ չբերելով Ռուսաստանին:
Եվ վերջապես` Մինսկի համանախագահությունը միջազգային միակ ձևաչափն է, որում Արևմուտքն ու Ռուսաստանը համեմատաբար հաջող համագործակցում են: Գուցե ընդհանուր որոշում կա, որ այս անգամ Հայաստանի և Ադրբեջանի նախագահներին ընդունելու է Ֆրանսիայի նորընտիր նախագահ Էմանուել Մակրոնը, մանավանդ, որ վերջինս Ադրբեջանում իր դեսպանի շուրթերով Սարգսյան-Ալիև հանդիպում կազմակերպելու պատրաստակամություն էր հայտնել:
Չբացառենք նաև, որ Մոսկվան չի ձգտում Սարգսյան-Ալիև հանդիպման կազմակերպմանը, որովհետև դրան հակված չեն երկու նախագահները: Այս սցենարն ամենահոռետեսականն է, որովհետև նույնիսկ վատ բանակցությունների այլընտրանքը պատերազմն է:
