Ռուսաստանցի քաղաքագետ, Կովկասագետների գիտական միության նախագահ Ալեքսանդր Կռիլովը որևէ արտառոց բան չի տեսնում այն փաստի մեջ, որ Հայաստանը մասնակցում է Ռումինիայում ՆԱՏՕ-ի զորավարժություններին: Քաղաքագետը «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում նշեց, որ սա այն քաղաքականության դրսևորումն է, որին Հայաստանը հետևում է երկար տարիներ: Իսկ այդ քաղաքականության էությունը հետևյալն է՝ մի կողմից՝ դաշնակցային հարաբերություններ Ռուսաստանի հետ և մյուս կողմից՝ լավ հարաբերությունների ձևավորում և զարգացում ՆԱՏՕ-ի և ընդհանրապես Արևմուտքի հետ:
«Այստեղ որևէ նորություն չենք տեսնում: Հայկական ստորաբաժանումները մասնակցում են ՆԱՏՕ-ի խաղաղապահ առաքելություններին: Դա բարձր է գնահատվում ՆԱՏՕ-ի ղեկավարության կողմից, իսկ Հայաստանի համար շատ կարևոր է, որ Արևմուտքի հետ պահպանվեն նորմալ հարաբերություններ և երկիրը հնարավոր ինչ-որ միջոցների կամ գործողությունների հարվածի տակ չընկնի սահմանադրական բարեփոխումների և հաջորդ տարի իշխանության փոփոխության կամ իշխանության երկարացման պայմաններում: Քիչ ժամանակ է մնացել, և Հայաստանը հիմա ավելի շատ է հետաքրքրված Արևմուտքի հետ նորմալ հարաբերություններով, ուստի միանգամայն հասկանալի է այն, որ Հայաստանը մասնակցում է զանազան զորավարժությունների և գործողությունների: Դա ոչ մի կերպ չի ազդում ռուս-հայկական հարաբերությունների վրա, որովհետև Ռուսաստանը շատ լավ հասկանում է, որ Հայաստանը բարդ կացության մեջ է, և շատ կարևոր է բարեհաջող կերպով անցնել իշխանության փոփոխության կամ գործող նախագահի իշխանությունն այս կամ այն ձևով պահպանելու այս շրջանը, որպեսզի դա կատարվի խաղաղ ճանապարհով»:
Այսպիսով, քաղաքագետ Ալեքսանդր Կռիլովը հակադրություն չի տեսնում Հայաստան-ՆԱՏՕ և Հայաստան-Ռուսաստան կամ Հայաստան-ՀԱՊԿ հարաբերությունների միջև՝ ասելով, որ Ռուսաստանը, այնուամենայնիվ, ՆԱՏՕ-ի հետ պատերազմական վիճակում չէ, թեև ՆԱՏՕ-ի հետ Ռուսաստանի հարաբերությունները շատ բարդ են:
«ՆԱՏՕ-ի հետ հարաբերությունները շատ բարդ են, բայց Ռուսաստանը չի պատրաստվում վաղը պատերազմ սկսել ՆԱՏՕ-ի դեմ: Երկրորդը, Հայաստանն անկախ պետություն է և լինելով ՀԱՊԿ-ի անդամ՝ կարող է բավական ինքնուրույն քաղաքականություն վարել, այդ թվում՝ ՆԱՏՕ-ի նկատմամբ: Այստեղ որևէ արտառոց բան չկա: Հարկավոր է միշտ հիշել, որ Հայաստանն արդեն 25 տարի հանդիսանում է անկախ պետություն, ուստի մի քիչ տարօրինակ կլինի զարմանալ, որ Հայաստանն ինքնուրույն քաղաքականություն է իրականացնում: Համենայնդեպս, Մոսկվայում չեն զարմանում»:
ՆԱՏՕ-ն, ինչպես տեսանք, մի շարք հնարավորություններ է տալիս Հայաստանի զինված ուժերին բարեփոխումներ իրականացնելու, մարտական պատրաստության մակարդակը բարձրացնելու համար: Իսկ ի՞նչ առավելություններ է ընձեռում ռազմաքաղաքական մյուս կառույցը՝ ՀԱՊԿ-ը, որին Հայաստանը անդամակցում է:
Հարցին քաղաքագետ Ալեքսանդր Կռիլովը հետևյալը պատասխանը տվեց. «Եթե նայեք, թե քանի հայ կուրսանտ է սովորում ռուսական ռազմական ուսումնարաններում, ապա իրավիճակը ձեզ համար ավելի պարզ կլինի: Հարաբերություններն այստեղ շատ ավելի սերտ են և դրանք որևէ կերպ համեմատելի չեն այն ամենի հետ, ինչ կա Հայաստանի և ՆԱՏՕ-ի կամ Արևմուտքի միջև: Բացի այդ, Հայաստանի զինված ուժերը սպառազինված են ռուսական ռազմական տեխնիկայով, և մենք այստեղ որևէ խնդիր չենք տեսնում: Այդ տեխնիկան ամենաբարձր որակն ունի և ապահովում է Հայաստանի հուսալի պաշտպանունակությունը: Քանի դեռ Հայաստանն այս քաղաքականությունն է վարում անվտանգության ոլորտում, մեր հարաբերությունները շատ նորմալ կլինեն»:
