Սեյրան Օհանյանը թե՛ երեկ, թե՛ նախկինում տված հարցազրույցներում համառորեն շրջանցում է իր հրաժարականի կամ պաշտոնանկության թեման, և ստվերում են մնում այն հարցերը, որոնք դարձել են Սերժ Սարգսյանի և գեներալի հակադրության պատճառը: Այս հարցի վրա լույս չի սփռվում անգամ անուղղակիորեն, որովհետև Սեյրան Օհանյանը սկզբունքորեն չի հակադրվում իշխանությունների արտաքին և ներքին քաղաքականությանը, այդ թվում՝ ԼՂ խնդրում:
Օհանյանի հրաժարականի մի քանի վարկած է շրջանառվում: Ոմանք դա պայմանավորում են այն չարաշահումներով ու թերություններով, որոնք բանակում բացահայտվեցին քառօրյա պատերազմից հետո: Մյուսներն ասում են, որ Օհանյանը հայտնվել է ներհամակարգային ֆիլտրումների ալիքի տակ ու աշխատանքից ազատվել է, որովհետև Սերժ Սարգսյանը նրա մոտ չհիմնավորված հավակնություններ է նկատել:
Մի հանգամանք էլ կա, որ կարող էր փչացնել Սարգսյան-Օհանյան հարաբերությունները: Դա «Նորք-Մարաշի» զինված խմբի գործն է, որի նախաքննական մի ցուցմունքում հիշատակվում է պաշտպանության նախկին նախարարի անունը: Կաթոլիկ հայր Անտոնի Թոթոնջյանի ցուցմունքում հիշատակվում է Սեյրան Օհանյանի անունը. Թոթոնջյանը նշել է. «Արթուրը չէր մանրամասնում, թե հեղաշրջումը ինչ ուժերով և ինչ եղանակով է կատարվելու, նա իր ծրագրերի մասին ինձ մանրամասներ տեղյակ չի պահել, միայն ասում էր, որ զանազան ծրագրեր ունի և, օրվա իրավիճակից ելնելով, պետք է կողմնորոշվի, որոշում կայացնի և գործի. իշխանափոխությունը կա՛մ պետք է տեղի ունենա Օհանյանի համաձայնությամբ և բանակի ուժով՝ նախագահի հրաժարականը ստիպելով, կա՛մ Արթուր Վարդանյանը իր խմբերով, զենքի սպառնալիքով և այլն»։
Այս ցուցմունքն, իհարկե, չի ենթադրում, որ Սեյրան Օհանյանը մասնակցություն է ունեցել զինված խմբի գործունեությանը, բայց այնպիսի տպավորություն է ստեղծվում, որ գեներալը ծանոթ է եղել խմբի ղեկավար Արթուր Վարդանյանի հետ ու նույնիսկ նրա հետ ինչ-որ հարցեր է քննարկել:
Իհարկե, կան այլ վարկածներ ևս: Օրինակ` այն, որ Արթուր Վարդանյանը սովորական արկածախնդիր է ու իր շրջապատի մոտ տվել է հեղինակավոր մարդկանց անուններ տպավորություն ստեղծելու համար: Կամ գուցե իրավապահները «հուշել» են, որ կաթոլիկ հայրը տա Օհանյանի անունը: Միանգամայն ընդունված պրակտիկա է մեր արդարադատության հոռի բարքերում:
Մյուս կողմից՝ նման «հուշարարություն» չէր կարող տեղի ունենալ առանց Սերժ Սարգսյանի գիտության: Այդ դեպքում ո՞րն է եղել Սերժ Սարգսյանի մոտիվը, կամ եթե նպատակ է դրվել «սարքել» Սեյրան Օհանյանի գլխին, ինչպե՞ս ստացվեց, որ նա, ի տարբերություն նույն Վահան Շիրխանյանի, մնաց ազատության մեջ, դեռ ավելին՝ անկաշկանդ ընդդիմադիր գործունեություն է ծավալում:
Մյուս կողմից` շատ հնարավոր է, որ Սեյրան Օհանյանի «ծռությունը» հին արմատներ ունի, և նա իսկապես որոշակի շփումներ է ունեցել «Նորք-Մարաշի» զինված խմբի հետ: Գուցե այդ շփումներն այն մակարդակի չեն եղել, որ նրա դեմ քրեական հետապնդում սանձազերծվի: Չի բացառվում, որ իշխանությունները հաշվարկել ու եկել են եզրակացության, որ գեներալի ընդդիմադիր գործունեությունն ավելի անշառ է, քան նրա հնարավոր ձերբակալության աղմուկը: Հնարավոր է նաև, որ Օհանյանն, ասենք, գործել է մեր հյուսիսային «ռազմավարական գործընկերոջ» հանձնարարությամբ, և Հայաստանի իշխանությունների ձեռքերը նրան պարզապես չեն հասնում:
Ամեն դեպքում մութ պատմություն է՝ ինչպես Սեյրան Օհանյանի քաղաքական գործունեությունը:
