Friday, 29 03 2024
Սուրեն Պապիկյանը ծանոթացել է նաև ՀՀ ռազմարդյունաբերության նորագույն նմուշներին
Հանրակրթության նոր չափորոշիչի ներդրմանը զուգահեռ դասարաններում կկրճատվի աշակերտների թիվը. Անդրեասյան
ՔՊ նիստում քննարկվել են եվրոպական կուսակցական միությունների գաղափարախոսությունները
«Դժվարին որոշում եմ կայացրել` չհավակնել Բարձրագույն դատական խորհրդի դատավոր անդամի թափուր տեղին». Վազգեն Ռշտունի
«Ռուսաստանը հաջողության է հասնում այնտեղ, որտեղ դրա կարիքն ունի»․ Պուտին
Հրազդանում մթնոլորտային օդում փոշու պարունակությունը գերազանցել է սահմանային թույլատրելի կոնցենտրացիան
Վլադիմիր Վարդանյանը կմասնակցի Մարդու իրավունքերի եվրոպական դատարանի դատավորների ընտրության հանձնաժողովի նիստին
Ծեծի է ենթարկել իր անչափահաս դստերը և փորձել սեռական հարաբերություն ունենալ նրա հետ
Այն, ինչ կներվի Բաքվին, չի ներվի Երևանին. Կրեմլը բաց է խաղում
ԵՄ ներկայությունը Բաքվին հանգիստ չի տալիս
Ադրբեջանը «կլրջացնի՞» ՀԱՊԿ-ի հետ ընկերությունը
Ազատագրվել ռուսական կախվածությունից. եվրաինտեգրման առաջնահերթությունները
Դիմակներն այլևս հանված են. Մոսկվան հանձնում է իր ամենաարժեքավոր ագենտին
Տղամարդը դանակահարել է նախկին կնոջն ու նրա քրոջը
Հայաստանը «դիվերսիֆիկացնում է» քաղաքականությունը, Ռոսատոմը մոդեռնիզացնում է Մեծամորի ԱԷԿ-ը
Գործակալ հիշեցնող Շահրամանյանը
Բաքվի խոշոր «խաղադրույքը»
Կլիմայի փոփոխության բացասական ազդեցությունը նկատելի է գյուղատնտեսության և տնտեսության մի շարք այլ ճյուղերում. փոխնախարար
Ռուսաստանում տեղի ունեցած ահաբեկչության գործով նոր կասկածյալ է հայտնվել
Արմեն Գևորգյանը ԵԽԽՎ դիտորդական առաքելության կազմում կհետևի Հյուսիսային Մակեդոնիայի նախագահական ընտրություններին
Մի համագործակցության խրոնիկա
Հայաստանը չունի ավելի ուժեղ զենք, քան միջազգային իրավունքը. չկրակելը խելամիտ չէ
Սասունցի Դավթի դարաշրջանը չէ. ԱՄՆ-ից ակնկալիքներին զուգահեռ պետք է ամրապնդել պետությունը
Երևանում ծառի ճյուղը թեքվել և ընկել է էլեկտրական լարերի վրա. փրկարարները մասնատել են ծառի ճյուղը
21:40
Ղազախստանի դեսպանատունը խորհուրդ է տվել լքել Օդեսայի և Խարկովի մարզերը
Վիճաբանություն և ծեծկռտուք՝ անչափահասների մասնակցությամբ․ կա վիրավոր
Քանի՞ մարդ է թունավորվել Հայաստանում
«Հայաստանի և Ռուսաստանի հարաբերություններում ստեղծված իրավիճակը լավատեսություն չի ներշնչում»․ Լավրով
Բաքվի անհիմն մեղադրանքն ու խորամանկ խաղը Բրյուսելից առաջ
«Կրոկուսի ահաբեկչության հեղինակներն Ուկրաինայից զգալի գումարներ և կրիպտոարժույթներ են ստացել»․ ՌԴ ՔԿ

«Էլեկտրիկ Երևան». խոշորագույն պարտություն, հատուկ ծառայությունների հաղթանակ

«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է կինոռեժիսոր Տիգրան Խզմալյանը:

– Պարոն Խզմալյան, այս օրերին լրանում է «Էլեկտիկ Երևան» շարժման երկու տարին: Ի՞նչ ստացավ Հայաստանը դրանից՝ 200 միլիոնի վարկ, Պերմյակովին Հայաստանում դատելու որոշում, ՀԷՑ-ի՝ Սամվել Կարապետյանին անցնելը: Կարելի՞ էր ավելին ստանալ։

-Կարծում եմ՝ Հայաստանը ոչ թե ստացավ, այլ կորցրեց: Իմ կարծիքով՝ դա ռուսական հատուկ ծառայությունների և նրանց հայկական ստորաբաժանումների խոշոր հաղթանակն էր: Հատկապես երկու տարի առաջ նրանք ավելի քիչ էին տարբերվում, քան հիմա: Եթե հիմա ինչ-որ միտումներ նկատեն, ապա գոնե երկու տարի առաջ դա միանշանակ ռուսական դավադրություն էր, ընդ որում՝ ամենավտանգավորներից մեկը, որովհետև ուղղակիորեն առնչվում էր մեր երկրի ապագայի՝ երիտասարդության հետ: Փաստորեն նրանց հաջողվեց ներդնել իրենց գործակալներին երիտասարդների շարքը: Արդյունքում, քաղաքական բնույթ կորղ ընդվզումը իջեցվեց, հասցվեց մինչև 7 դրամանոց ծիծաղելի, ողորմելի, ամոթալի «ապստամբության»: Դա վարկաբեկեց մեր երկիրը: Շատ լավ հիշում եմ՝ այդ օրերին աշխարհի տարբեր երկրներից ինձ էին դիմում հարցերով՝ ընկերներ, անծանոթ մարդիկ, բոլորը հույս ունեին, որ Հայաստանը գնում է այն ճանապարհով, ինչ Ուկրաինան, Վրաստանը, այն է՝ ազատագրման ճանապարհով: Եվ դա այն էր, ինչ կոչվում էր եվրոմայդան: Բայց ինչպես տեսանք, ամենը վերածվեց էժանագին և ծիծաղելի արդյունքների, որոնք բացասական արդյունքներ են:

-Ի՞նչ նկատի ունեք բացասական արդյունք ասելով:

-Բացասական այն առումով, որ մի ամբողջ սերունդ փորձեց իր ուժերը և պարտվեց: Մենք տեսանք, որ հատուկ ծառայություններն ավելի ուժեղ են, քան քաղաքացիական հասարակությունը, մենք տեսանք, որ պատրաստված կարգախոսները, որոնց վրա ռուսերեն գրված էր «Это – не Майдан, это – Баграмян» գերակայեցին, մարդկանց ապակողմնորոշեցին, խաբեցին և, իհարկե, այդ առումով դա մեծ կորուստ էր, նաև այն առումով, որ, փաստորեն, 1988 թվականի սերունդն ավելի հասուն էր, քան 2015-ի սերունդը: Ընդամենը մի քանի ամիս անց Ապրիլյան պատերազմով ֆիքսեցինք, որ մենք արտաքին թշնամու դեմ ավելի հզոր ենք, քան ներքին թշնամու դեմ: Մարդիկ չգիտակցեցին, որ երկիրն օկուպացված է: Եվ մինչև հիմա մեր հասարակության մի ստվար զանգված այդպես էլ դա չի գիտակցում: Չի գիտակցում, որ ոչ թե Բիբինն է մեղավոր, անգամ ոչ թե Սեչինը, որի անունը անգամ չէին էլ համարձակվում տալ, այլ դա Պուտինի, ռուսական կորպորացիաների, ԿԳԲ-ի տնտեսական ստորաբաժանումներն են՝ «Գազպրոմ», «էլէկտրոսետի», «Ռոսնեֆտ», որոնք գաղութացրին, օկուպացրին մեր երկիրը, և բացի ֆիզիկական օկուպացիայից, կատարում են նաև ամենածանր՝ հոգևոր, բարոյական գաղութացումը: Դա ես համարում եմ մեծ կորուստ:

-«Էլեկտրիկ Երևանը» վերջին տարիների ամենամեծ քաղաքացիական շարժումն էր, դրանից հետո դեռևս շարժումներ չկան: Եվ ոչ էլ քաղաքացիական այդ շարժումից քաղաքացիական ակտիվիստները քաղաքականության մեջ չդրսևորվեցին: Ինչո՞ւ:

-Այո, հենց այդ պատճառով էլ ես դա համարում եմ խոշորագույն պարտություն, հետևաբար, հատուկ ծառայությունների հաղթանակ: Ընդ որում՝ ամենացավալին այն է, որ մենք պարտվեցինք օտարին և չգիտակցեցինք դա: Ամենածանր պարտությունն այն է, որ դու չես գիտակցում դա: Մեր երկիրը, հատկապես մեր երիտասարդությունը պարտվեց օտարին և չգիտակցեց դա: Մենք հունիսյան պարտության պտուղները հիմա ենք տեսնում: Երբ ռուս չեկիստները, ովքեր այս վարչախումբը բերեցին իշխանության, հիմա քարկոծում են նույն ռեժիմը: Մենք դա տեսնում ենք ամեն օր Մոսկվայից եկող կոչեը՝ տապալել վարչախումբը: Եվ դա արվում է միայն մեկ նպատակով, որպեսզի բերել էլ ավելի ստրկացված, էլ ավելի ստորաքարշ վարչախումբ:

Եվ այն, որ մեր հասարակությունը դա գրեթե չի գիտակցում, դա նույնպես «էլեկտրիկ Երևանի» արդյունքն է: Ես երբեք չեմ մոռանա, թե ինչպես էին երիտասարդները զարմացած հետևում մի բախման և չէին միջամտում: Մի խումբ մարդիկ, այդ թվում և ես, եռագույնի կողմից Եվրոպայի դրոշը բարձրացրին և մեզ վրա հարձակվեց չեկիստական խաժամուժը: Նրանք երիտասարդներ չէին, միջին տարիքի մարդիկ էին, ընդ որում՝ ոստիկանական գործակալները միշտ տարբերվում են չեկիստական գործակալներից: Չեկիստները միշտ ֆիզիկապես ավելի վատ են պատրաստված: Համենայնդեպս, դատելով նրանց լուսանկարներից, որ 5-6 հոգով շրջապատել էին ինձ, փորձում էին ձեռքիցս խլել դրոշը, բայց չկարողացան, ինչը կարող էին անել ոստիկանական գործակալները: Այսինքն՝ մենք գործ ունենք ոչ ոստիկանական գործակալների, այլ չեկիստական գործակալների հետ:

-Կարծում եք՝ Ռուսաստանը կգնա՞ Հայաստանում ներքաղաքական բախումներ հրահրելու ճանապարհով:

-Այնուամենայնիվ, երկու տարվա մեջ շատ բաներ փոխվեցին, և Ապրիլյան պատերազմը շատերի աչքերը բացեց, մեծացավ սերունդը: «Էլեկտրիկ Երևանը» ոչ միայն պարտության, այլ նաև դառը փորձ ձեռք բերելու պատմություն է: Եվ կարծում եմ՝ մարդիկ, ովքեր թույլ տվեցին, որ իրենց խաբեն, երկրորդ անգամ ավելի շրջահայաց կգտնվեն և ավելի լավ կհասկանան՝ ինչ կատարվեց իրենց հետ: Ես չեմ ընկնի նույն ծուղակը: Հույս ունեմ, որ երբ նույն սերունդը դուրս գա հրապարակներ և փողոցներ, նրանց չեն խաբի՝ «Это – не Майдан, это – Баграмян», կամ «Վերադարձրեք մեր յոթ դրամը» նման սադրիչ կարգախոսներով: Նրանք ավելի իմաստուն կգտնվեն, մենք բոլորս շատ թանկ ենք վճարել այդ հիմարության համար, գոնե ապրիլյան մեր լուսավոր զոհերի գնով:

Բաժիններ
Ուղիղ
Լրահոս
Որոնում