Այսօր կարճատև աշխատանքային այցելությամբ Կատարի մայրաքաղաք Դոհա ժամանած Հայաստանի արտաքին գործերի նախարար Էդվարդ Նալբանդյանը հանդիպել է Կատարի ԱԳ նախարար Շեյխ Մոհամեդ բեն Աբդուլռահման Ալ-Թանիին: Հայաստանի ԱԳ նախարարն իր կատարցի գործընկերոջն է հանձնել Էմիր Թամիմ բին Համադ Ալ Թանիին ուղղված ՀՀ Նախագահ Սերժ Սարգսյանի ուղերձը։
Պաշտոնական կարճ տեղեկատվությունից պարզ երևում է, որ Նալբանդյանի այցը պլանավորված չի եղել: Բացի այդ` նման նախաձեռնողականությունը, մեղմ ասած, բնորոշ չէ հայկական դիվանագիտությանը, հատկապես մի իրավիճակում, երբ Կատարը հայտնվել է առնվազն տարածաշրջանային մեկուսացման մեջ, իսկ ԱՄՆ նախագահ Դոնալդ Թրամփը օրերս այդ պետությանն, ըստ էության, մեղադրեց ահաբեկչությանն աջակցելու մեջ: Ակնհայտ է, որ Հայաստանը չունի ռեսուրսներ` Պարսից ծոցի ճգնաժամի հանգուցալուծման գործընթացում միջնորդություն ստանձնելու համար, մանավանդ, որ անգամ դիվանագիտական հարաբերություններ չունի հակամարտությունը նախաձեռնող երկրի` Սաուդյան Արաբիայի հետ:
Մյուս կողմից` մանկամամտություն կլինի կարծել, թե Նալբանդյանը Կատար, այն էլ` կարճատև այցով, գնացել է ներդրումների հետևից, մանավանդ, որ այդ երկիրն այժմ գտնվում է, ըստ էության, ճգնաժամային կառավարման ռեժիմում և, մեղմ ասած, հեռանկարային ծրագրեր քննարկելու ժամանակ չունի: Ի՞նչ հրատապ ուղերձ է Սերժ Սարգսյանը հասցեագրել Կատարի էմիրին, որ դրա համար անհրաժեշտ է եղել Նալբանդյանի այցը Դոհա` մի մայրաքաղաք, որի հետ ավանդական կապեր Երևանը չի ունեցել:
Ռուսական փորձագիտական շրջանակներում տեսակետ կա, որ Սերժ Սարգսյանի այցը Կատար հանգամանալից համաձայնեցված է եղել Մոսկվայի հետ, նույնիսկ տեղի է ունեցել ռուսական ինստրուկցիայով: Եթե այս վարկածը ճիշտ է, ապա Նալբանդյանն այսօր Դոհայում եղել է ոչ այնքսն ՀՀ ԱԳ նախարարի, որքան` ռուսական կողմի ներկայացուցիչի կարգավիճակով: Ըստ երևույթին, Հայաստանի «կատարյան» կամպանիայն այս փուլում դրսևորվում է ռուսական կապավորի կարգավիճակով:
Ամենայն հավանականությամբ` Մոսկվան նպատակահարմար չի գտնում իր ուղղակի միջամտությունը Պարսից ծոցում ծավալվող իրադարձություններին և դա անում է Երևանի միջոցով: Այդ ծառայության համար ո՞վ և ինչքա՞ն է վճարելու Երևանին` ցույց կտա ժամանակը:
