Կատարի դիվանագիտական մեկուսացումը կարող է նոր մեծ պատերազմի սկիզբ դառնալ: Այդ մասին Foreign Policy-ում գրել է Սայմոն Հենդերսոնը՝ Պարսից ծոցի երկրների նկատմամբ քաղաքականության ծրագրի և մերձավորարևելյան քաղաքականության վաշինգտոնյան ինստիտուտի՝ էներգետիկայի հարցերով տնօրենը: «Սուննի երկրները վաղուց էին ձգտում պատերազմ սկսել Իրանի դեմ: Կատարի շուրջ ստեղծված իրադրությունը, հնարավոր է, պարզապես առիթ է, որից նրանք որոշել են օգտվել»,-նշել է նա:
Հեղինակի դիտանկյունից՝ մենք այժմ, հնարավոր է, գտնվում ենք պատմական պահի շեմին, որը համեմատելի է 1914 թվականին Սարաևոյում ավստրիացի Էրցհերցոգ Ֆրանց Ֆերդինանդի սպանության հետ: Հենց այդ իրադարձությունն առիթ դարձավ Առաջին համաշխարհային պատերազմի սկսվելու համար:
Ընդսմին Սաուդյան Արաբիայի և Արաբական Միացյալ Էմիրությունների հայտարարված նպատակը Իրանը չէ, այլ Կատարը, որն արդեն վաղուց մի կողմ էր կանգնած Պարսից ծոցի արաբական երկրների՝ Թեհրանի հետ հարաբերություններին վերաբերող ընդհանուր համաձայնությունից:
Թեհրանն արդեն օգնություն է առաջարկել Կատարին և պատրաստ է նրան տրամադրել իր երեք նավահանգիստներ: Այս քայլը Էր Ռիադում և Աբու Դաբիում, հավանաբար, կընկալվի որպես Դոհայի և Թեհրանի «ուխտադրուժ» կապերի հաստատում:
Հենդերսոնի տեսակետից՝ այս պայթյունավտանգ իրադրության հանգուցալուծման հարցում կարևոր դեր կարող է խաղալ Վաշինգտոնը: «Վաշինգտոնը պետք է գործի արագ և կանգնեցնի պատերազմի տանող այս երթը, այլ ոչ թե սպասի՝ մինչև որ սկսվի սպանդը»,-գրում է Հենդերսոնը։
