Thursday, 28 03 2024
Սուրեն Պապիկյանը ծանոթացել է նաև ՀՀ ռազմարդյունաբերության նորագույն նմուշներին
Հանրակրթության նոր չափորոշիչի ներդրմանը զուգահեռ դասարաններում կկրճատվի աշակերտների թիվը. Անդրեասյան
ՔՊ նիստում քննարկվել են եվրոպական կուսակցական միությունների գաղափարախոսությունները
«Դժվարին որոշում եմ կայացրել` չհավակնել Բարձրագույն դատական խորհրդի դատավոր անդամի թափուր տեղին». Վազգեն Ռշտունի
«Ռուսաստանը հաջողության է հասնում այնտեղ, որտեղ դրա կարիքն ունի»․ Պուտին
Հրազդանում մթնոլորտային օդում փոշու պարունակությունը գերազանցել է սահմանային թույլատրելի կոնցենտրացիան
Վլադիմիր Վարդանյանը կմասնակցի Մարդու իրավունքերի եվրոպական դատարանի դատավորների ընտրության հանձնաժողովի նիստին
Ծեծի է ենթարկել իր անչափահաս դստերը և փորձել սեռական հարաբերություն ունենալ նրա հետ
Այն, ինչ կներվի Բաքվին, չի ներվի Երևանին. Կրեմլը բաց է խաղում
ԵՄ ներկայությունը Բաքվին հանգիստ չի տալիս
Ադրբեջանը «կլրջացնի՞» ՀԱՊԿ-ի հետ ընկերությունը
Ազատագրվել ռուսական կախվածությունից. եվրաինտեգրման առաջնահերթությունները
Դիմակներն այլևս հանված են. Մոսկվան հանձնում է իր ամենաարժեքավոր ագենտին
Տղամարդը դանակահարել է նախկին կնոջն ու նրա քրոջը
Հայաստանը «դիվերսիֆիկացնում է» քաղաքականությունը, Ռոսատոմը մոդեռնիզացնում է Մեծամորի ԱԷԿ-ը
Գործակալ հիշեցնող Շահրամանյանը
Բաքվի խոշոր «խաղադրույքը»
Կլիմայի փոփոխության բացասական ազդեցությունը նկատելի է գյուղատնտեսության և տնտեսության մի շարք այլ ճյուղերում. փոխնախարար
Ռուսաստանում տեղի ունեցած ահաբեկչության գործով նոր կասկածյալ է հայտնվել
Արմեն Գևորգյանը ԵԽԽՎ դիտորդական առաքելության կազմում կհետևի Հյուսիսային Մակեդոնիայի նախագահական ընտրություններին
Մի համագործակցության խրոնիկա
Հայաստանը չունի ավելի ուժեղ զենք, քան միջազգային իրավունքը. չկրակելը խելամիտ չէ
Սասունցի Դավթի դարաշրջանը չէ. ԱՄՆ-ից ակնկալիքներին զուգահեռ պետք է ամրապնդել պետությունը
Երևանում ծառի ճյուղը թեքվել և ընկել է էլեկտրական լարերի վրա. փրկարարները մասնատել են ծառի ճյուղը
21:40
Ղազախստանի դեսպանատունը խորհուրդ է տվել լքել Օդեսայի և Խարկովի մարզերը
Վիճաբանություն և ծեծկռտուք՝ անչափահասների մասնակցությամբ․ կա վիրավոր
Քանի՞ մարդ է թունավորվել Հայաստանում
«Հայաստանի և Ռուսաստանի հարաբերություններում ստեղծված իրավիճակը լավատեսություն չի ներշնչում»․ Լավրով
Բաքվի անհիմն մեղադրանքն ու խորամանկ խաղը Բրյուսելից առաջ
«Կրոկուսի ահաբեկչության հեղինակներն Ուկրաինայից զգալի գումարներ և կրիպտոարժույթներ են ստացել»․ ՌԴ ՔԿ

«Ծռության» գաղափարական վախճանը

Այսօր մեկնարկել է Ժիրայր Սեֆիլյանի ու մյուսների դատավարությունը: Մեր խնդիրը չէ իրավական գնահատականներ տալ «Ծռության» պատմության տարբեր դրվագներին, ընթացող և ավարտված նախաքննություններին, այսօր մեկնարկած դատավարությանը: Դրա համար անհրաժեշտ է առնվազն իրավական գիտելիքների առկայություն:

Մյուս կողմից՝ Հայաստանն իրավական երկիր չէ, ու բնավ էլ այս գործընթացի քաղաքական շահառուներն օրենքի գերակայության հարցում հրեշտակներ չեն: Ժիրոյի խումբը ցանկանում էր տապալված տեսնել գործող իշխանություններին՝ հաճախ թքած ունենալով օրենքի վրա: Նույն կերպ, հիմա իշխանությունները հաշվեհարդար են իրականացնելու Սեֆիլյանենց հանդեպ՝ դարձյալ թքած ունենալով իրավունքի վրա:

Այս ամենի մեջ ինձ հետաքրքրում է խնդրի քաղաքական կողմը: Այն, որ Հայաստանի իշխանություններն անորակ ու դեսպոտ են, քրեահեն ու քրեածին՝ հայտնի է դեռ 90-ականների երկրորդ կեսից: Պարզ է նաև, որ նման իշխանությունները մտածում են վերարտադրվելու մասին և, մեծ հաշվով, քաղաքականությունն ու ընտրությունը վերածել են ծիսական, ձևական գործիքի, միջոցառման, որոնց շնորհիվ ընդամենը ժողովրդավարության պատրանք են ստեղծում՝ ամուր կառչած մնալով իրենց աթոռներին:

Այն, որ այս տարիներին ընդդիմությունը չի գտել այս այլանդակության քաղաքական հակաթույնը, խոսում է մեր քաղաքական համակարգի անտաղանդության, պրիմիտիվության մասին: Ամեն ձախողումից հետո ընդդիմության արմատական բևեռը ու հասարակության մի ստվար զանգված ուղղակի կամ անուղղակի ակնարկել են, թե սրանց՝ իշխանությունների դեմ հնարավոր է խոսել միայն իրենց լեզվով, այսինքն՝ զենքի միջոցով: «Ծռության» ծնունդը, նրա գաղափարական սնուցման աղբյուրն իշխանության դեսպոտիզմն ու ընդդիմության անտաղանդությունն է, անարդյունավետ կառավարումն ու իրական քաղաքական այլընտրանքի բացակայությունը:

«Ծռությունն» իրականում քաղաքական պրիմիտիվության կամ ավելի ճիշտ՝ դրա բացակայության դրսևորում է, որովհետև քաղաքականությունը վերանում է այն պահին, երբ թեկուզ ամենալուսավոր գաղափարի համար կրակոց է արձակվում, բռնություն է կիրառվում: Իրերը պետք է կոչել իրենց անուններով.

«Ծռությունն» ահաբեկչության դրսևորում է՝ անկախ այն հանգամանքից, որ իշխանությունները վատն են ու ժողովրդի կողմից մերժելի: Բարեբախտաբար, հասարակության մեծ մասն այս ճշմարտությունն անցած հուլիսին հասկացավ՝ իշխանության նկատմամբ զուսպ անհանդուրժողականություն ցուցաբերելով, բայց նաև չաջակցելով «Ծռությանը», այդ պլատֆորմով գործող ուժերին: Ասում են՝ չկա չարիք, առանց բարիքի: Դրականն այն է, որ մեր ժողովուրդը վերջնականապես հասկացավ՝ զինված ապստամբությունը որևէ դրական հետևանք չի կարող ունենալ, պետք չէ ապավինել փրկության՝ զենքի միջոցով: Վատ է, որ դա հասկացանք զոհերի, ձերբակալությունների միջոցով:

«Ծռությունն» այսօր ոչ թե պայքարի ու հաղթանակի, այլ անազատության ու զրկանքի, խեղճության դրսևորում է: Ու միֆ է նաև այն կարծիքը, թե «Սասնա ծռերի» գործողության շնորհիվ իշխանությունները հարկադրված գնացին բարեփոխումների: Չկա ու չէր կարող լինել նման բան, որովհետև Հայաստանում անցած մեկ տարում որևէ բան չի բարեփոխվել, ու «Ծռությունն» ընդամենը որպես պատրվակ օգտագործվել է Սերժ Սարգսյանի կողմից Հովիկ Աբրահամյանին թոշակի ուղարկելու համար:

Միանգամայն տեղին է հակառակ պնդումը՝ Ժիրոյենց շարժումն ու ՊՊԾ գնդի դեպքը միանգամայն լեգիտիմացրին ուժ կիրառելու իշխանության իրավունքը, որի անուղղակի դրսևորումներից մեկը դարձան խորհրդարանական անաղմուկ ընտրությունները:

Բաժիններ
Ուղիղ
Լրահոս
Որոնում