«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է ԼՂՀ ինքնապաշտպանական ուժերի առաջին հրամանատար Արկադի Կարապետյանը։
– Պարոն Կարապետյան, Հայաստանի վեցերորդ գումարման խորհրդարանի անդրանիկ նիստում ՀՀ նախագահ Սերժ Սարգսյանը խոսել է Ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման մասին։ Ընդգծել է, որ կողմ է ստատուս քվոյի փոփոխությանը և վերահաստատել, որ Հայաստանը համաձայնել է Կազանյան տարբերակով հակամարտության կարգավորմանը։ Դուք այսօր նման հնարավորություն տեսնո՞ւմ եք։
– Ես այդ մասին բազմիցս իմ կարծիքն ասել եմ, ու իմ տեսակետը չի փոխվել։ Փոխզիջում ասվածը ես չեմ ընդունում՝ «Կազան-մազան», մադրիդյան կարգավորում և այլն, դրանք բոլորը մեզ համար խայտառակ պայմանավորվածություններ են. ավելացնելու բան չունեմ՝ ամեն ինչ պարզ է։ Մենք փոխզիջելու ոչինչ չունենք։
– Իսկ փոխզիջման կողմնակիցներն ասում են, թե հակառակ տեսակետ հայտնողներն այլընտրանք չեն առաջարկում, իսկ ստատուս քվոն այլևս պահպանվել չի կարող։
– Առաջարկում եմ՝ Բաքուն վերցնում ենք, ու հարցը վերջանում է։ Իսկ Բաքուն վերցնելու համար ազգին պետք է կարգի բերենք։ Ու հենց այդպես էլ լինելու է՝ անկախ նրանից, թե ով ինչ է ասում, նույնիսկ անկախ աշխարհի տերերի ցանկությունից։ Իրենց թվում է, թե իրենք են որոշում, բայց իրենք չեն որոշում. դա որոշելու է ժողովուրդը՝ Աստծուն խնդրելու ենք, ու հարցերը լուծվեն։ Անցած պատերազմին էլ է այդպես եղել, ապրիլին էլ, հիմա էլ նույնն է լինելու։ Խնդիրն այն է, թե ով է հավատում կամ չի հավատում դրան։ Ես չեմ փնովում ոչ ոքի՝ իրենց հասկացողությունն էլ այդքան է։ Եթե ասում են՝ մենք շատ փոքր ենք ու չենք կարող, ուրեմն ի՞նչ՝ Հայաստանը փակենք գնա՞նք։
– Ասում եք՝ ազգը կարգի բերենք, բայց դա հնարավո՞ր է։
– Իհարկե, հնարավոր է՝ անկախ նրանից, թե Ազգային ժողովում ինչ են խոսում, ինչ են մտածում։
– Բայց ընտրությունների արդյունքները ցույց տվեցին, որ ազգի մեծ մասը համաձայն է իշխող կուսակցության տեսակետներին կամ էլ իր ընտրությունը 10.000 դրամով է կատարում։
– Դա այդպես չէ։ Շատ եք ազգին փնովում ՝ դա ճիշտ չէ։ Մեր ազգը շատ լավն է՝ իր ամբողջ թերություններով։ Ազգը շատ անսպասելի իր առաքելությունը կատարելու է՝ պետք է հավատալ։
– Պաշտպանության նախարարն առաջարկել էր ազգ-բանակ կոնցեպտը, վերջերս էլ դրան նվիրված միջոցառում անցկացվեց Հայաստանում։ Կարծում եք՝ այս մթնոլորտում և առկա պայմաններում հնարավոր կլինի՞ դա կյանքի կոչել։
– Այսպես է ՝մինչև աշխարհազոր չստեղծվի, մինչև Հայաստանը զենք չարտադրի՝ այդ «ազգ-բանակը» միայն սիրուն զրույց ու պատրանք է։ Դրանք առանցքային բաներ են, եթե դա չեղավ՝ մնացածը խոսակցությունների մակարդակում է։
– Հայաստանը կարո՞ղ է սեփական զենք արտադրել, թույլ կտա՞ն։
– Եթե հարցնենք՝ կարող է մեզ ընդհանրապես ապրել թույլ չտան։
– Նկատի ունեմ՝ Հայաստանը հենց ռազմական առումով այնքան մեծ կախվածություն ունի Ռուսաստանից։
– Հենց ազատվենք այդ մտածելակերպից՝ ամեն ինչ կստացվի։ Մարդն իր ուղեղի, հոգու մեջ է՝ կա՛մ կախված է, կա՛մ անկախ։ Մնացածը պատրանքներ են։ Չես ուզում կախված լինել՝ անկախանում ես։
– Պարոն Կարապետյան, կտրուկ դեմ եք արտահայտվում փոխզիջումներին, բայց եթե հասնում է այդ պահը, և մեր փոխարեն որոշում են, կարծում եք՝ ժողովուրդը ոտքի կկանգնի՞։
– Ամեն ինչ լավ է լինելու՝ արխային եղեք։
