Եվրամիությունը պատրաստակամ է շարունակել ու խորացնել հարաբերությունները Հայաստանի հետ՝ հայտարարել է կառույցի արտգործնախարար Ֆեդերիկա Մոգերինին Բրյուսելում, որտեղ այսօր տեղի է ունեցել Հայաստան-Եվրամիություն համագործակցության խորհրդի հերթական նիստը: Երկկողմ հարաբերություններից բացի, Եվրամիության ու Հայաստանի արտգործնախարարները քննարկել են նաև իրավիճակը տարածաշրջանում: Պաշտոնական Բրյուսելը վերահաստատել է հայ-թուրքական հաշտեցմանն աջակցելու իր պատրաստակամությունը՝ կոչ անելով կողմերին ներգավվել այդ գործընթացում առանց նախապայմանների:
Անկեղծ ասած, մի փոքր զարմանալի է, որ Մոգերինիի և Նալբանդյանի հանդիպման օրակարգում առաջնային տեղ է հատկացվել հայ-թուրքական հարաբերություններին, եթե հաշվի առնենք այն հանգամանքը, որ հիմա բացարձակապես բարենպաստ տարածարջանային համատեքստ չէ երկու երկրների հարաբերություններում առաջընթաց ակնկալելու համար: Ցյուրիխյան արձանագրությունները վաղուց մոռացված են երկու երկրների էլիտաների կողմից, Անկարայի արտաքին քաղաքական օրակարգում հայկական ուղղությունը հաստատ առաջնահերթություն չէ: Նույնը կարող ենք պնդել նաև Երևանի մասով, մանավանդ՝ հայ-ադրբեջանական հարաբերություններում պահպանվող լարվածությունը որևէ հեռանկար չի թողնում անգամ հայ-թուրքական երկխոսության համար: Մյուս կողմից` Թուրքիայում, ըստ էության, տապալվել է «զրո պրոբլեմ հարևանների հետ» արտաքին քաղաքական կոնցեպտը և դրա հեղինակները վաղուց հեռացվել են իշխանությունից:
Ավելորդ չէ նշել, որ Թուրքիայում ավտորիտարիզմի միտումների ամրապնդումն այս երկրին զրկել է ռեգիոնալ լիդերության ռեսուրսից՝ ճգնաժամ հարուցելով նաև Անկարայի և Բրյուսելի հարաբերություններում: Այս ամենն, իհարկե, ճիշտ է, բայց պետք չէ բացառել, որ հենց պատային վիճակը ստիպի, որպեսզի Թուրքիան ռացիոնալ որևէ նախաձեռնությամբ վերստին թարմացնի իր եվրոպական հավակնությունները, կամուրջ ստեղծի Եվրամիության հետ նոր դիալոգի համար: Գուցե ԵՄ արտաքին քաղաքականության պատասխանատուն այդ հարցը քննարկել է Նալբանդյանի հետ, որովհետև համապատասխան ազդակ է ստացել Անկարայից։ Չի բացառվում նաև, որ Բրյուսելում հայ-թուրքական հաշտեցման նոր նախաձեռնություն են ակնկալում հենց Երևանից` դա դիտարկելով տարածաշրջանային նոր զարգացումների, Հայաստանի եվրոպական հեռանկարի համատեքստում:
Տեսականորեն չբացառենք այն վարկածը, որ Բրյուսելը հետևություններ է արել նախորդ տարիների իր քաղաքականությունից և գիտակցել է, որ Հայաստանում ռուսական մոնոպոլ ազդեցությունը կարող է սահմանափակվել, եթե Հայաստանին առաջարկվի անվտանգության այլընտրանքային համակարգ, որը գործնականում անհնար է առանց հայ-թուրքական հարաբերությունների կարգավորման: Եթե ապրիորի ընդունենք, որ այսօր հնարավոր է հայ-թուրքական երկխոսություն, ապա դա լինելու է ոչ թե Ցյուրիխի «ռեստարտը», այլ միանգամայն նոր գործընթաց` նոր օրակարգով:
Լուսանկարը՝ Photolure-ի