Լիբանանցի գրող և քաղաքական վերլուծաբան Ջերի Մահերը հայտարարել է, որ Ռուսաստանը փորձում է ժամանակ շահել՝ ստանալու մեծ շահույթ Ասադի հեռացումից։ Նա հավելել է, որ Ասադից հրաժարվելը հնարավոր կլինի Կատարից Եվրոպա նախագծվող գազատարի շինարարությունից հրաժարվելու երաշխիքների դիմաց։
CNN Arabic-ի եթերում Մահերն ասել է, որ Ասադի ապագայի և Սիրիայում «Հըզբոլլահի» ներկայության օրինականության վերաբերյալ Կրեմլի և ՌԴ արտգործնախարար Սերգեյ Լավրովի դիրքորոշումը պարզապես հանդիսանում է ժամանակ շահելու փորձ՝ կարկանդակից իրենց կտորը խլելու համար։
Մահերի խոսքով՝ Մոսկվան կարագացնի Ասադի հեռացումը, երբ երաշխիքներ ստանա Կատարից Եվրոպա նախագծվող գազատարի շինարարությունից հրաժարվելու, ինչպես նաև Մերձավոր Արևելքում իր ռազմաբազաների տեղակայման վերաբերյալ։
Ռուսաստանի արգործնախարարն իր սաուդցի գործընկեր Ադել ալ-Ջուբեյրի հետ մամլո ասուլիսի ընթացքում հայտարարել էր, որ «Հըզբոլլահն» ու Իրանը Սիրիայում են գտնվում սիրիական կառավարության հրավերով։ Մահերի կարծիքով՝ Ռուսաստանը ձգտում է առավելագույն շահույթ ստանալ Բաշար Ասադի հեռացման և նրա ռեժիմի տապալման շուրջ ցանկացած բանակցություններում։
Մահերը հայտարարել է, որ Ռուսաստանը հետաքրքրված չէ Սիրիայով։ Սիրիան պարզապես հանդիսանում է պատշաճ տարածք ռազմածովային և ռազմաօդային բազաների տեղակայման համար՝ կանխելու դեպի Եվրոպա գազի արտահանումը խողովակաշարով, որը կանցնի Կատարից Սիրիա, իսկ Սիրիայից արդեն Եվրոպա։ Ռուսաստանն այդ խողովակաշարը համարում է ռազմավարական սպառնալիք իր ազգային անվտանգության համար։
Լիբանանցի քաղաքագետը կարծում է, որ Պուտինը չի հանդիսանում Ասադի պաշտպան, քանի որ Ռուսաստանը հետաքրքրված չէ նրան իշխանության ղեկին պահելով։ Սակայն Ռուսաստանն իր շահերն ունի Սիրիայում, որոնք նա համարում է կարմիր գիծ՝ Միջերկրական ծովում Ռուսաստանի ձեռքբերումների պահպանման արաբա-ամերիկյան երաշխիքների ստացման գործում։ Բացի այդ, Ռուսաստանը միջոցներ է փնտրում ազատվելու Ասադից արագ և անցավ՝ հանգիստ շունչ քաշելու համար։
Ռուսաստանը Սիրիայում պաշտպանում է իր շահերը, այլ ոչ թե Ասադին։ Ռուսաստանն աջակցել է ՄԱԿ-ի №2254 բանաձևին, որն իր մեջ ներառում է սիրիական կարգավորման սկզբունքներ, այդ թվում ինքնորոշման և անցումային կառավարության ստեղծման սիրիացի ժողովրդի բացառիկ իրավունք։
Ավարտին Մահերը նշել է, որ վերջիվերջո հասկանալի է, որ երբ ԱՄՆ-ին և Իսրայելին սիրիական հարցով «կանաչ լույս» է տրվում, ապա ՄԱԿ ԱԽ-ում ռուսական որոշումների համար տեղ չի գտնվի, այդ իսկ պատճառով ամենը, ինչ այսօր կարող է անել Ռուսաստանը, ժամանակ ձգելն է՝ հասնելու առավելագույն շահի մինչ Ասադից և նրա ռեժիմի դաշնակիցներից՝ «Հըզբոլլահից» ու Իրանից ազատվելը։