2016թ. ապրիլյան իրադարձությունները, որոնք տեղի ունեցան արցախյան հակամարտության գոտում, այս տարի կարող են կրկնվել՝ ասվում է Chatam House բրիտանական հեղինակավոր վերլուծական կենտրոնի կայքում հրապարակված հոդվածում:
Հոդվածագիրը հիշեցնում է, որ ապրիլի 2-ին լրանում է հայ-ադրբեջանական հակամարտ զորքերի շփման գծում ծավալված քառօրյա պատերազմի մեկ տարին, որը ավելի քան 200 մարդու կյանք է խլել:
Մեկ տարի անց իրավիճակը նույնն է, եթե ոչ ավելի վտանգավոր՝ գրում է հոդվածագիրը և փաստում, որ Վիեննայում պայմանավորվածությունները ձգալի արդյունք չեն տվել, իսկ խաղաղ գործընթացը վտանգավոր դատարկության մեջ է գտնվում:
Հոդվածում նշվում է, որ Արցախում ռազմական գործողությունների հավանական վերսկսման մասին մատնանշում են մի քանի գործոններ, այդ թվում՝ նոր սպառազինությունը ցույց տալու Բաքվի ցանկությունը: Վերլուծական կենտրոնում կարծում են, որ հակամարտության սրացմանը կարող է հանգեցնել նաև տարածաշրջանային զարգացումները, ինչպես նաև Ադրբեջանում, Հայաստանում, Արցախում ուժերի դասավորության փոփոխությունը:
Այսօրվա իրավիճակը երեք կետերով տարբերվում է անցած տարվանից՝ ասվում է հոդվածում:
Առաջին հերթին՝ այսօրվա իրավիճակը շատ ավելի վտանգավոր է: «Եթե մենք ընդունենք, ինչպես շատ փորձագետներ, որ անցած տարվա ապրիլին էսկալացիայի համար պատասխանատուն Ադրբեջանն է, ապա Բաքուն այժմ սպառնում է ցուցադրել այն, որ խաղաղ գործընացի վրա ազդցելու իր լծակներն անարդյունավետ են»,-գրում է հոդվածագիրը՝ հավելելով, որ Ադրբեջանը այս դեպքում ցանկություն կունենա ցուցադրել իր նոր սպառազինությունը:
Երկրորդ՝ հայ-ադրբեջանական հակամարտությանը շրջապատող տարածաշրջանային քաղաքական ուժերը ավելի շատ են ներգրավվում այլ կոնֆլիկներում ևս: Սիրիայում Ռուսաստանի գործողությունները, ԴԱԻՇ-ի ակնկալվող պարտությունը, Դոնբասի հակամարտությունը, Ղրիմի բռնակցումը վերակառուցում են Հարավային Կովկասը՝ որպես ռազմավարական հենք ռուսական նախագծերի համար: Միևնույն ժամանակ հոդվածը փաստում է, որ Ռուսաստանը, զինելով Ադրբեջանին և Հայաստանին, խարխլում է իր տեղի քաղաքական դիրքը: Դա դրսևորվում է ինչպես Հայաստանում «Եվրասիական սկեպտիցիզմի» դրսևորմամբ, այնպես էլ նրանով, որ ուշադրությունից դուրս մնաց ՌԴ ԱԳ նախարար Սերգեյ Լավրովի միջնորդական վերջին նախաձեռնությունը:
Երրորդ կարևոր իրադարձությունը անցկացված են հանրաքվեներն են, որոնց արդյունքներով Հայաստանում հաստատվում են խորհրդարանական կարգեր, Ադրբեջանում՝ ընդլայնվում են նախագահի լիազորությունները, իսկ Արցախն անցում է կատարում սուպերնախագահական կառավարման ձևի:
Այս ամենը խոցելի է դարձնում Հայաստանին և Ադրբեջանին արտաքին ցնցումների առաջ, ուստի կարող են ձևավորվել ներքին խնդիրները ռազմական միջոցով լուծելու սցենարներ՝ ասվում է հոդվածում:
