Անթալիայում ավարտվեց մինչև 17 տարեկան ֆուտբոլիստների Եվրոպայի առաջնության Էլիտ-ռաունդը: Վերջին՝ երրորդ մրցավեճում Հայաստանի հավաքականը 5:0 հաշվով զիջեց Ֆինլանդիային և ենթախմբում զբաղեցրեց վերջին հորիզոնականը: Մինչ այս հանդիպումը Հայաստանի հավաքականը 6:0 հաշվով զիջել էր Թուրքիային և 10:1 հաշվով՝ Գերմանիային:
Անթալիայում Հայաստանի ազգային հավաքականը խաղադաշտում անցկացրել է 4 ժամ: Այդ չորս ժամվա ընթացքում մեր հավաքականն ընդունել է 21 գնդակ: Փաստորեն, ընտրական փուլում Հայաստանի դարպասապահը միջին կտրվածքով 12 րոպեն մեկ գոլ է բաց թողել:
Թուրքիայի հետ հանդիպման առաջին խաղակեսի ավարտին, երբ մրցող կողմերը հանդերձարան էին գնում, մեր ֆուտբոլիստներից մեկը շարունակ գոռում էր. «Ապե, հետ ենք բերլու, չկասկածեք»: Այդ պահին հաշիվը 2:0 էր: Կորցրածը հետ բերելու փոխարեն՝ ունեցանք էլ ավելի տխուր պատկեր:
Այս տարվա հունվարին Մինսկում տեղի ունեցած «Զարգացման գավաթ» մրցաշարում 5 հանդիպումներում նույնքան պարտություն կրելով՝ Հայաստանի հավաքականն ընդունել էր 19 գնդակ: Այդ ժամանակ մեր հավաքականը գլխավորում էր Արթուր Ոսկանյանը: Հիվանդության պատճառով նա չէր կարողացել մեկնել մրցավայր: Որպես ձախողման գլխավոր պատճառ Ոսկանյանը նշել էր խաղային վատ կարգապահությունը: Միևնույն ժամանակ հավաքականի մարզիչը հույս էր հայտնել, որ մինչև Եվրոպայի առաջնության Էլիտ-ռաունդը առկա սխալները կշտկվեն:
Էլիտ-ռաունդի շեմին Հայաստանի մինչև 17 տարեկանների հավաքականի գլխավոր մարզիչ էր նշանակվել Արտակ Օսեյանը: Վերջինիս կատարած աշխատանքը, կարծում ենք, մեկնաբանության կարիք չունի: 2016 թվականի նոյեմբերին տեղի ունեցած Եվրոպայի առաջնության որակավորման փուլում Հայաստանի հավաքականը ոչ-ոքի՝ 1:1 էր խաղացել Լեհաստանի հետ, 2:0 հաշվով զիջել Իսրայելին և 3:2 հաշվով առավելության հասել Իսլանդիայի նկատմամբ: Այս մրցաշարին Հայաստանի հավաքականը մասնակցել էր նույն կազմով՝ Արթուր Ոսկանյանի գլխավորությամբ: Եթե չլիներ որակավորման փուլի արդյունքը, ապա կարելի կլիներ փաստել, որ այս հավաքականն իր ֆուտբոլիստներով, կոպիտ ասած, բանի պետք չէ:
Ի՞նչպես է ստացվում, որ նույն խաղացողները հավասար պայքար են մղում Լեհաստանի հետ, հաղթում են Իսլանդիային, իսկ մի քանի ամիս անց 6:0 հաշվով պարտվում Թուրքիային: Ակնհայտ է, որ կատարվածի գլխավոր մեղավորը պատանի ֆուտբոլիստները չեն: Կարելի էր վատ ելույթ ունենալ, պարտվել բոլոր մրցավեճերում, բայց, ինչպես ընդունված է ասել, պարտվելուն էլ «ձև կա»: Թուրքիայի դեմ մերոնց հազվադեպ էր հաջողվում իրար հետևից 3-4 ճիշտ փոխանցում կատարել: Թուրքերը բազմաթիվ անգամ մեր տուգանային հրապարակի մատույցներում խլում էին գնդակը: Շատ դեպքերում էլ մեր ֆուտբոլիստները ուղղակի նվիրում էին գնդակը:
Ուշագրավ մի իրողություն. Էլիտ-ռաունդի բոլոր երեք հանդիպումներում մեր ֆուտբոլիստները առաջին խաղակեսից հետո պարտվելիս են եղել երկու գնդակի տարբերությամբ: Գերմանիայի հետ հանդիպման առաջին կեսն ավարտվել է 3:1, իսկ Թուրքիայի և Ֆինլանդիայի դեմ մրցավեճերը՝ 2:0 հաշվով: Փաստորեն, ընդհանուր վերցրած՝ 21 գոլերից 7-ը Հայաստանն ընդունել է առաջին, իսկ 14-ը՝ երկրորդ խաղակեսերում: Խաղի ընդմիջումը հնարավորություն է մարզչի համար շտկումներ կատարելու, փոխելու խաղը:
Վիճակագրական այս տվյալները վկայում են, որ Անթալիայում մեր մարզիչները առաջին կեսից հետո իսկապես «կտրուկ փոխել են» հանդիպման ընթացքը: Ինչ խոսք, երկրորդ կեսում ձախողվելը հետևանք է նաև ֆիզիկական վատ պատրաստվածության: Բայց ֆիզիկական վատ պատրաստվածությունն իր հերթին մարզիչների վատ աշխատանքի հետևանք է:
«Պատանի հասակում եղել են դեպքեր, երբ պարտվել ենք մեծ հաշվով, բայց ես չեմ ընկճվել և շարունակել եմ աշխատել: Երիտասարդ ֆուտբոլիստները պետք է ուժ գտնեն իրենց մեջ, մոռանան տեղի ունեցածն ու նայեն առաջ»,- Թուրքիայի հավաքականից կրած պարտությունից հետո ասել է Հայաստանի ազգային հավաքականի ավագ Հենրիխ Մխիթարյանը:
