«Առաջին լրատվական»- ի զրուցակիցն է արտակարգ և լիազոր դեսպան Արման Նավասարդյանը:
–Ռուսաստանում Հայաստանի արտակարգ և լիազոր դեսպան Օլեգ Եսայանը նշանակվել է Բելառուսում Հայաստանի արտակարգ և լիզոր դեսպան՝ փոխարինելով Արմեն Խաչատրյանին: Այս նշանակումը Ձեզ մոտ ի՞նչ ատպավորություն է թողել:
-Նա բավական երկար ժամանակ էր այնտեղ աշխատում, և համընկավ կամ դրանից հետո եղավ Բյուլբյուլօղլուի խնդիրը՝ կապված ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ում գլխավոր քարտուղարի հավանական նշանակման հետ: Եթե համադրում ենք իրար, բավական տհաճ երևույթ է ստացվում: Ես չեմ ճանաչում Օլեգ Եսայանին, առանց անձնավորելու կարող եմ ասել, որ եթե քննադատության էր արժանանում մեր դեսպանի աշխատանքը որևէ երկրում, այդ թվում Ռուսաստանում՝ այդպիսի առանցքային երկրում, դրանից հետո նրա հեռանալը և ոչ պակաս կարևոր երկրում նշանակվելը մի փոքր անտրամաբանական է, որովհետև սովորաբար եթե դեսպանը հաջողություն չի ունենում, եթե տապալում է աշխատանքը, համենայնդեպս այդպիսի արագությամբ նա նոր նշանակում չի ստանում: Ոչ միայն հանրապետության ներսում են խնդիրներ ծագում՝ ԱԳՆ-ում, դիվանագիտական կորպուսում, մասնագետների շրջանում, այլ նաև ուրիշ խնդիր կա. այսօրվա թափանցիկ աշխարհում, որտեղ ամենքն ամեն ինչ գրեթե գիտեն, արագ հայտնի է դառնում, թե ով է գնում դեսպան աշխատելու: Նախ նա այնտեղ աշխատել էր. արդյո՞ք հաջողություններ եղել էին Մինսկում աշխատելու ժամանակ:
-Օլեգ Եսայանը Բելառուս է գնում ձախողված համբավով, նա Ռուսաստանում ըստ արժանվույն չի կատարել Հայաստանի ներկայացուցչի դերը: Իսկ Բելառուսը մեզ համար ոչ պակաս կարևոր երկիր է, մեր դիվանագիտական աշխատանքը Բելառուսում լուրջ դիվանագիտական քննություն պետք է անցնի:
-Բորոր տեղերում դիլետանտը պետք է տեղ չունենա դիվանագիտության մեջ: Միայն բարձր պրոֆեսիոնալ մակարդակ ունեցող դիվանագետները կարող են համընթաց քայլեր անել, լուծել խնդիրները, ամեն ինչ դեսպանից չէ կախված, բայց դեսպանը շատ բան կարող է անել:
Հարցազրույցն ամբողջությամբ՝ տեսանյութում:
