Եվրոպայի Խորհուրդը ցնցել է կոռուպցիոն սկանդալ. իտալացի պատգամավորը միլիոնավոր եվրոներ է ստացել Ադրբեջանից, գրում է Կլաուդիա ֆոն Զալցենը Tagesspiegel գերմանական պարբերականում:
Եվրոպայի Խորհրդի պատմության ընթացքում ամենախոշոր սկանդալը ջրի երես դուրս չէր գա, եթե Միլանի բանկերից մեկը ուշադրություն չդարձներ կասկածելի փոխանցումների վրա: Ֆինանսական օպերացիաները, որոնցում վեցանիշ թվեր են եղել, իրականցվել են Բալթյան երկրների և Մարշալյան կղզիների բանկերով: Արդյունքում Միլանի դատախազությունը հետաքննություն է սկսել: Այն, ինչ պարզեցին քննիչները, պայթող ռումբի ազդեցություն ունեցավ: Ընկերությունը, որի համար նախատեսված էին փողերը, պաշտոնապես պատկանում էր ԵԽ իտալացի պատգամավորի կնոջը: 2012-2014թթ. Լուկա Վոլոնտեն ընդհանուր առմամբ ստացել է 2.39 միլիոն եվրո: Քննության տվյալներով՝ փողերը եկել են ավտորիտար Ադրբեջանից: 2017թ. ապրիլին Վոլոնտեն դատարանի առաջ կկանգնի՝ փողերի լվացման մեղադրանքով՝ գրում է հոդվածագիրը:
Հոդվածը փաստում է, որ վերջին տարիներին Ադրբեջանն առավելագույն ջանքեր է գործադրել, որպեսզի խուսափի ԵԽ-ի բացասական վճռից՝ երկրում մարդու իրավունքների ոլորտում ստեղծված իրավիճակի հարցով: «Այսպիսով, ադրբեջանի խորհրդարանականները կարող էին տոնել ոչ մեծ հաղթանակ, երբ 2013-ին անսպասելի ձախողվեց գերմանացի Կրիստոֆեր Շտրեսերի զեկույցը՝ Ադրբեջանում քաղբանտարկյալների վերաբերյալ: Վերջին տարիներին գնալով ավելի շատ փաստեր են խոսքում այն մասին, որ իրադարձությունների նման զարգացման գործում մեծ դերակատարում է ունեցել այդպես կոչված «խավիարային դիվանագիտությունը»,-գրում է հոդվածագիրը:
Բայց Վոլոնտեի պարագայում խոսքը միայն խավիարի և շքեղ գորգերի մասին չէ: Նախկին խորհրդարանականը խոստովանել է, որ ստացել է 2.39 միլիոն եվրո, բայց պնդում է, որ այդ գումարը կապ չունի ԵԽ-ում իր գործունեության հետ: Նրա խոսքով՝ այդ գումարը պարգևատրում է խորհրդակցության համար, որը նա մատուցել է ադրբեջանցի պատգամավոր Էլհան Սուլեյմանովին:
Ինչպես պարզել է պարբերականը, ամեն ինչ սկսվել է 2011թ. հուլիսին Վոլոնտեի Բաքու այցելությունից հետո: Սուլեյմանովի հետ հանդիպումից հետո երկու պտգամավորները սերտ շփումներ են ունեցել, որից հետո Վոլոնտեն առաջարկել է Ադրբեջանի միջազգային իմիջը բարելավելու կոնցեպտ:
«2012թ. դեկտեմբերին Շտրեսեսրի զեկույցի քվեարկումից մի քանի շաբաթ առաջ Վոլոնտեն ադրբեջանցի լոբբիստ Մուսլիմ Մամադովին ուղղված նամակում մանրակրկտորեն բացատրել է, որ «ընկերները» պետք է խոսեն քննարկումներին: Վոլոնտեն դիմել է նաև իսպանացի պատգամավոր Պեդրո Ագրամունտուին, որն այսօր ԵԽԽՎ-ի նախագահն է, և ցուցումներ է տվել՝ ինչպես պետք է քննադատել քաղբանտարկյալների վերաբերյալ զեկույցը» ,-ասվում է հոդվածում:
Զեկույցի տապալվելուց հետո Վոլոնտեն մտավախություններ է ունեցել, որ շահավետ ընկերության վերջը կարող է գալ: Եվ նա անսպասելիորեն դարձել է նոր բանաձևի նախաձեռնող, բայց մեկ օր անց հետ է վերցրել հայցը: «Քո յուրաքանչյուր ցանկություն ինձ համար հրաման է»,-գրել է նա Մամադովին: Բոլոր մնացած մանրամասները, ամենայն հավանականությամբ, քննարկվել են Բաքվում Սուլեյմանովի և ռուս պատգամավոր Ալեքսեյ Պուշկովի հետ անձնական հանդիպմանը՝ ասվում է հոդվածում:
Պատմությունը կարող էր այսքանով ավարտվել, եթե խոսք գնար մեկ պատգամավորի ենթադրյալ անօրինական գործողությունների մասին: Սակայն ԵԽ-ում գերմանական պատվիրակության տեղակալ Ֆրանկ Շվեբեն մտավախություն ունի, որ կոռուպցիայի ծավալը շատ մեծ է և չի սահմանափակվում միայն Վոլոնտեի գործողությամբ:
Tagesspiegel-ի տեղեկատվության համաձայն՝ Վոլոնտեի հետ կապված սկանդալը խոշոր խարդախության մի մասն է: Հոդվածում նշվում է նաև, որ ԵԽ-ում սկանդալի հետաքննությունը շատ դժվարությամբ է առաջ գնում: ԵԽԽՎ-ի նախագահը նույնիսկ փորձել է փոքրացնել սկանդալի նշանակությունը:
Եվ խոսքը միայն Ադրբեջանի մասին չէ: «Այսօրվա դրությամբ ԵԽ-ում գոյություն ունի մի ամբողջական ցանց, որը ավտորիտար միտումներով պետությունները պահպանում է քննադատական գնահատականներից»,-կարծում է Շվաբեն: Օրինակ, հունվարին նպատակաուղղված խոչընդոտներ են ստեղծվել Թուրքիայում մարդու իրավունքների վերաբերյալ քննարկումներին:
