Սերժ Սարգսյանն այսօր և վաղը Բրյուսելում հանդիպումներ կունենա Եվրամիության և ՆԱՏՕ-ի ղեկավարների հետ: Այդ հանդիպումները միշտ էլ կարևոր են Հայաստանի համար, սակայն ներկայիս և՛ ներքաղաքական, և՛ արտաքին քաղաքական ու տարածաշրջանային իրավիճակում Բրյուսել այցը ստանում է առանձնահատուկ նշանակություն՝ հատկապես, եթե նկատի ունենանք, որ այցը երևի թե վճռորոշ է լինելու Հայաստան-ԵՄ նոր փաստաթղթի տեսանկյունից: Այդ փաստաթուղթը մտնում է եզրափակիչ փուլ, բանակցությունները մոտ են ավարտին, իսկ սա, դատելով Հայաստան-ԵՄ հարաբերությունների փորձից, ավելի շատ նշանակում է ոչ թե բարեհաջող ավարտի սպասում, այլ ռիսկեր: Ի վերջո, հենց այդ փուլում ըստ էության ի հայտ եկան նախորդ՝ Ասոցացման փաստաթղթի ռիսկերն ու ի վերջո՝ տապալումը:
Այս տեսանկյունից Սերժ Սարգսյանի՝ Բրյուսել կատարելիք այցը հարց է առաջացնում՝ ավելանալու են Հայաստան-ԵՄ փաստաթղթի հետ կապված ռիսկե՞րը, թե՞ հակառակը՝ դրանք չեզոքացվելու են, և Սարգսյանի այցից հետո հնարավոր կլինի արդեն հստակ ասել, որ նոր փաստաթղթին վտանգ չի սպառնա՝ ի տարբերություն հնի:
Այս ամենի ֆոնին, սակայն, ուշագրավն այն է, որ Բրյուսել մեկնելուց առաջ Սերժ Սարգսյանը Երևանում հավաքեց ՀՀԿ-ի, այսպես ասած, ռեյտինգային ցուցակով առաջադրվող պատգամավորներին նրանց ըստ էության սաստալու համար՝ կապված Մասիսում նրանցից երկու թիմակիցների միջև տեղի ունեցած աղմկոտ միջադեպի հետ:
Այս ամենն, իհարկե, Բրյուսելի հետ առերևույթ կապ չունի, սակայն տվյալ պարագայում իրավիճակն ուշագրավ է նրանով, որ Սերժ Սարգսյանը փաստորեն մեկնելուց առաջ նպատակահարմար է գտել հավաքել ՀՀԿ-ականներին և սաստել նրանց, ինչը վկայում է, որ Սարգսյանը խնդիրը համարել է շատ կարևոր և չի դիտարկել զուտ կարգապահական խախտման տեսանկյունից: Այլապես նա հազիվ թե հարկ համարեր անձամբ հավաքել ՀՀԿ, այսպես ասած, ռեյտինգայիններին և նրանց ինչ-որ բաներ հիշեցնել կամ հորդորել: Եվ եթե Սարգսյանն այդ հավաքն ու նախազգուշացումը անում է Եվրամիություն մեկնելուց առաջ, փաստորեն նախօրեին, չթողնելով գործը վերադարձից հետո, ապա դա նշանակում է, որ Սարգսյանը որոշակիորեն զգացել է ընդհուպ թիկունքից հարվածի վտանգ և Բրյուսել մեկնելուց առաջ հարկ է համարել ապահովագրվել այդ վտանգից:
Դա էլ իր հերթին նշանակում է, որ այցը Սերժ Սարգսյանի համար հերթականը չէ, և Բրյուսելում Սարգսյանն իսկապես քննարկելու է իր համար կարևոր նշանակության հարցեր, որոնք առնչվելու են նրա իշխանական սցենարներին, և երևի թե այդ առումով Սարգսյանը առնվազն եվրոպական ուղղությամբ կփորձի հստակեցնել պատկերն ու հասկանալ, թե որ սցենարն է առավել հավանական Եվրամիությունում ընկալելի կամ, այսպես ասած, «անցողիկ» լինելու տեսանկյունից:
