Շաբաթ օրը ՀՀԿ-ն հրապարակեց տարածքային ցուցակները: Շիրակի մարզից ընտրված պատգամավոր Աշոտ Աղաբաբյանը (Բուռնաշ) այս անգամ չի ընդգրկվել ռեյտինգային ցուցակում, բայց չի հիասթափվել, կպայքարի ՀՀԿ–ի հաղթանակի համար:
– Պարոն Աղաբաբյան, ՀՀԿ-ն որքան էլ նշում էր, որ ցուցակներում փոփոխություններն անխուսափելի կլինեն և այլն, բայց ցուցակները գրեթե նույնությամբ պահպանվել են՝ բացառությամբ մի քանիսի: Չե՞ք վիրավորվել, որ ընդգրկված չեք ցուցակում:
– Բայց ինչի պիտի վիրավորված լինեի… Ոչինչ, չկանք՝ չկանք, հո դրանից Հայաստանին բան չի՞ լինի: Կարևորը Հայաստանը լավ լինի, Հայաստանին բան չլինի, ժողովրդին բան չլինի, մեզ ի՞նչ է եղել: Մենք էլ մի ժամանակ կայինք, մյուսները չկային:
Ես աջակցելու եմ ՀՀԿ-ին, մարդ ինքն իր երեխուց կհրաժարվի՞:
– Բայց նեղացողներ եղան…
– Հիմա նեղացողներ եղան՝ անձնական խնդիրներից ելնելով: Ես անձնական խնդիրներ չունեմ, ես մի խնդիր ունեմ՝ Հայաստանում կենսամակարդակը այն աստիճանի լինի, որ գոնե համապատասխանի այդ միլիարդատեր հարուստներին:
– Այս ընտրություններին կաշխատեք ՀՀԿ-ի համա՞ր, թե՞ իներտ կմնաք:
– Ես իներտ կեցվածքով չեմ մնա, անպայման կաշխատեմ, ուղղակի իմ կարծիքով՝ կուսակցությունից որևէ հրահանգ պիտի գա, թե ինչ պիտի անեմ, ում պիտի պաշտպանեմ: Բնականաբար, ամեն ինչ ճիշտ և նորմալ կլինի:
– Հիմա ՀՀԿ ռեյտինգային ցուցակում ընդգրկվածները Գյումրիում իրար դե՞մ են պայքարելու:
– Ես չեմ կարծում՝ իրար դեմ են պայքարելու: Ընդհակառակը՝ ամենքը կգտնի ինչ-որ ընտրազանգված և կփորձի որքան կարող է շատ ձայն բերել կուսակցության համար: Ցուցակում որոշակի մարդիկ կան, որ գիտեն՝ իրենք չեն անցնելու, բայց պետք է աշխատեն ձայն բերել կուսակցությանը, բա ի՞նչ պիտի անեն: Եվ եթե սկսեն իրար դեմ պայքարել, դա լավ չէ: Դրա համար խորհուրդ կտամ, որ եթե հանրապետականները նույն տարածաշրջանում մի քանի հոգի են և ավելի, հակառակը՝ փորձեն ճիշտ շտաբները ձևավորել, բաժանել ընտրատարածքները և փորձել յուրաքանչյուրը իր տարածքից, ընկերներից, բարեկամներից ձայն բերել:
– ՀՀԿ-ում Ձեր կարծիքը չե՞ն հարցրել:
– Գիտեք ինչ կա, ես մի բան ասեմ՝ ներկուսակցական խնդիրներ են, ավելի լավ է էդպես գաղտնիք էլ մնա, որովհետև ճիշտ չի լինի՝ մարդն իր ընտանիքից բամբասի:
– Մտածեցին՝ այլևս անելիք չունե՞ք, չե՞ք կարող օգտակար լինել ՀՀԿ-ին:
– Ես միշտ էլ անելիք ունեմ, միշտ էլ ՀՀԿ-ին էլ, հայրենիքին էլ օգտակար կլինեմ: Էս վերջերս մտքովս մի լավ բան անցավ. հարց եղավ, թե մասնագիտությունդ ինչ է: Ասում եմ՝ տնտեսագետ, բայց մասնագիտորեն ավելի շատ հայրենասեր եմ, քան որևէ այլ մասնագիտության: Հայրենատիրոջ իրավունք ունեմ, ոչ թե երկրապահի:
– Իսկ ինչպե՞ս եք գնահատում ՀՀԿ-ի հնարավորություններն այս ընտրություններին՝ հաշվի առնելով, որ տնտեսության վիճակը շատ վատ է, որի պատասխանատուն ՀՀԿ-ն է:
– Իմ կարծիքով՝ կարող է էս անգամ նենց բացարձակ ձայն չտանենք, բայց մեծամասնություն ենք լինելու, և, բնականաբար, կուսակցությունից բավականին մարդիկ դուրս եկան, պաշտոնյաներ, այս կողմ-այն կողմ: Իսկ այս ամենը մնացած ՀՀԿ-ականներին փորձ կլինի, որ կոռուպցիոն ռիսկերը քչանան, համատեղ կոալիցիոն խմբեր առաջանան երկիրը պահելու: Այսինքն՝ ամբողջ բեռը մի հոգու, մի կուսակցության վրա չլինի, այլ հակառակը՝ ժողովուրդը ում ձայն է տվել, նրանց բոլորի վրա, քանի որ պառլամենտական երկիր է դառնում, բոլոր ուժերն էլ՝ ընդդիմություն-դիմություն, բոլորն էլ, միևնույն է, հայրենիքի մասին են մտածում:
– Ծառուկյանն այս անգամ հայտարարել է, որ իր խաչը մինչև վերջ կտանի, «Օհանյան-Րաֆֆի-Օսկանյան» դաշինքը ձևավորվեց: Այս ամենը չե՞ն մտահոգում իշխանությանը:
– Էդ ամեն ինչը պետք է մտահոգի ժողովրդին: Ժողովրդի քվեն ով ունեցավ, ժողովուրդը նրան էլ ձայն կտա, առանձին կամ մասնակի կարծիքի կամ վերաբերմունքի խնդիր չէ: Ես բազմիցս ասել եմ, որ մարդու ճշմարտությունը իր ապրած տարիներն են, ժողովուրդն ինչպես գնահատի, այդպես էլ կգնա: Հետո ասում ենք, չէ՞, որ ժողովուրդն արժանի է իր իշխանությանը, իր կառավարությանը, այնպես որ՝ հարկավոր է լուրջ մտածողություն, լուրջ տրամաբանություն, որ ճիշտ ընտրություններ արվեն: