«Հանրապետություն», «Լուսավոր Հայաստան» և «Քաղաքացիական պայմանագիր» կուսակցությունների ստեղծած «Ելք» նախընտրական դաշինքը այսօր հայտարարել է իր համամասնական ցուցակի առաջին եռյակի մասին: Ավելի ճիշտ կլինի ասել, որ «Ելք» դաշինքը այսօր ընտրել է իր առաջին եռյակը: Համամասնական ցուցակի առաջին եռյակը կգլխավորի «Լուսավոր Հայաստանի» ներկայացուցիչ Էդմոն Մարուքյանը, երկրորդը կլինի «Հանրապետություն» կուսակցությունից՝ Արամ Զավենի Սարգսյանը և երրորդը կլինի «Քաղաքացիական պայմանագրից»՝ Նիկոլ Փաշինյանը:
«Ելք»-ը փաստորեն առաջին ուժն է, որ հանրությանը ներկայացնում է իր համամասնական ցուցակի առաջին եռյակին, քանի որ խորհրդարանական ընտրություններին մասնակցել պատրաստվող մյուս սուբյեկտները դեռևս չեն հայտարարել իրենց ցուցակների մասին: Ցուցակների ԿԸՀ ներկայացման վերջնաժամկետը լրանում է փետրվարի 16-ին:
«Ելք»-ը, սակայն, ոչ միայն առաջին ուժն է, որ ներկայացնում է իր ցուցակի առաջին եռյակը, այլև առաջին ուժն է, որ եռյակը կազմում է ընտրական մեխանիզմով, և ընտրությունն իրականացվում է հրապարակային, իհարկե՝ փակ գաղտնի քվեարկությամբ, բայց հրապարակային լուսաբանումով:
Այդ տեսանկյունից, ըստ էության, շատ ավելի կարևոր է ոչ թե դաշինքի առաջին եռյակի կազմը կամ հաջորդականությունը, այլ հենց կազմի ընտրության մեխանիզմը, որը Հայաստանի քաղաքական պրակտիկայում ըստ էության աննախադեպ է, նորամուծություն: Հատկապես այս օրերին այլ սուբյեկտների ցուցակների հետ կապված այն ստվերային իրողությունների ֆոնին, որոնց վերաբերյալ տեղեկությունները, նաև արդեն իսկ մամուլի ասուլիսներով հրապարակվող բացահայտումները արդեն իսկ լցնում են քաղաքական առօրյան:
Այդ տեսանկյունից «Ելք»-ը ցուցակների ներկայացման մեխանիզմով փաստորեն հանրությանը ներկայացնում է քաղաքական կյանքի կազմակերպման նոր մշակույթի օրինակ՝ այդ իմաստով արդեն իսկ ցուցակի ձևավորման մեխանիզմից սկսելով Հայաստանում փոփոխությունների հասնելու հակվածությունն ու դրսևորելով դրան գնալու կամքը:
Հայաստանում փոփոխությունների հիմքում պետք է լինի հենց քաղաքական մշակույթի փոփոխությունը կամ ավելի շուտ՝ քաղաքական մշակույթի հիմնումը, քաղաքականության հիմնումը: Այս տեսանկյունից «Ելք»-ն ըստ էության իր համամասնական ցուցակի կազմավորումից իսկ սկսում է ցույց տալ ելքը:
Մյուս կողմից, սակայն, տեղի է ունենում ողջունելի, սակայն ընդամենը առաջին քայլը, որն ինքնին ոչինչ է, եթե դրան չեն հաջորդում մյուս քայլերը: Իսկ մյուս քայլերը, բնականաբար, առնչվում են ոչ միայն քաղաքական կյանքի և գործունեության ներդաշինքային մշակույթի կամ հետագայի համար ներկուսակցական կյանքի նոր մշակույթի ձևավորման խնդրին, այլ նաև հանրությանը այդ ամենին զուգահեռ քաղաքական գործունեության և պայքարի նոր մեթոդաբանության և նոր բովանդակության, օրակարգային հարցերի և առաջնահերթությունների նոր ցանկի ներկայացումը: Վերջին հաշվով, ներկուսակցական կամ ներդաշինքային նոր մշակույթի շատ կարևոր դրսևորումը նպատակ չէ, այլ միջոց՝ հանրությանը նոր բովանդակությամբ ներկայանալու, նոր առաջարկներ, գաղափարներ, նաև քաղաքական գործունեության արդյունավետության բարձրացման տանող նոր մեխանիզմներ և առաջարկներ ներկայացնելու համար:
Եթե նոր մշակույթը չուղեկցվի և չծառայի նոր բովանդակությանը՝ ոչ թե հռետորաբանության, այլ գաղափարների և ծրագրերի հստակության ու առարկայականության իմաստով, ապա նոր մշակույթը շատ արագ կկորցնի իր արժեքը, էֆեկտը, նշանակությունը:
Այդ իմաստով «Ելք»-ն, իհարկե, կատարել է կարևոր քայլ, որը, սակայն, ավելի շուտ առաջ է բերում հաջորդ քայլերի առավել մեծ պատասխանատվության հարցը:
Լուսանկարը՝ Photolure-ի
