Նախորդ շաբաթ ֆուտբոլասերների ուշադրության կենտրոնում էր Հայաստանի ֆուտզալի հավաքականը, որը Լատվիայում մասնակցեց Եվրոպայի առաջնության ընտրական փուլին: Առաջին մրցավեճում Հայաստանի հավաքականը 5:3 հաշվով առավելության հասավ Գերմանիայի նկատմամբ, ինչը մեծ ոգևորություն առաջացրեց մարզասերների շրջանում: Նշենք, սակայն, որ Գերմանիայում այս մարզաձևը զարգացած չէ, և ազգային թիմը առաջին անգամ էր մասնակցում պաշտոնական մրցաշարի:
Երկրորդ խաղում մեր ֆուտբոլիստները 5:1 հաշվով հաղթեցին Էստոնիային, և ենթախմբում հաղթող ճանաչվելու և հաջորդ փուլ դուրս գալու համար անհրաժեշտ էր Լատվիայի հետ երրորդ՝ վերջին խաղում գոնե ոչ-ոքի խաղալ: Լատվիացիները 4:2 հաշվով հաղթելով Էստոնիային՝ այնուհետև ոչ-ոքի՝ 3:3 էին խաղացել Գերմանիայի հետ, և հաջորդ փուլ անցնելու համար Հայաստանի հետ խաղում անհրաժեշտ էր երեք միավոր վաստակել: Թե՛ Էստոնիայի և թե՛ Գերմանիայի հավաքականների դեմ Լատվիան ցույց էր տվել ոչ այնքան դիտարժան խաղ՝ ապավինելով պաշտպանությանն ու հույսը դնելով մրցակցի սխալների վրա:
Առաջին երկու հանդիպումներում խփելով 10 գնդակ՝ Լատվիայի հետ վճռորոշ խաղում Հայաստանի հավաքականը պարտվեց 4:1 հաշվով և դուրս մնաց հետագա պայքարից: Լատվիայի հավաքականը, որը ֆուտբոլիստների խաղամակարդակով զիջում էր Հայաստանին, հստակ կատարեց մարզչի առաջադրանքը: Հայաստանի հավաքականը առաջին հերթին պարտվեց տակտիկապես: Վճռական խաղերում չի կարելի հույսը դնել ֆուտբոլիստների անհատական վարպետության վրա և սպասել, թե երբ մրցակիցը կսխալվի: Ֆուտզալի գլխավոր կանոններից է ֆուտբոլիստների խաղադաշտում ճիշտ տեղաբաշխումը: Մասնավորապես, թիմի մի մասը պետք է հստակ կատարի պաշտպանողական, իսկ մյուսը մասը՝ հարձակողական գործողություններ:
Նման մարտավարության էր ապավինել Լատվիայի հավաքականը: Վերջինիս գլխավոր մարզիչը՝ գիտակցելով, որ մրցակիցը կարգով ավելի բարձր է, իր ֆուտբոլիստներին հրահանգել էր գործել խորքից՝ առանց ռիսկի դիմելու: Մեր խաղացողները երկու տպավորիչ հաղթանակներից հետո հավանաբար մտածում էին, թե առանց դժվարության կհաղթեն նաև լատվիացիներին: Առաջին երկու գոլերը, որոնք վճռեցին հանդիպման ելքը, Լատվիայի հավաքականը հեղինակեց ստանդարտ դիրքերի խաղարկումներից հետո, որոնք հավանաբար նախապես մշակված էին: Երկու միանման գնդակները դաշտի տերերը խփեցին համապատասխանաբար եզրային և տուգանային խաղարկումներից հետո:
Նշենք, որ վերջին րոպեներին մեր հավաքականը երկու գնդակ ընդունեց՝ խաղալով առանց դարպասապահի: Խաղը փրկելու համար ՀՀ հավաքականի մարզիչը դարպասապահի փոխարեն խաղադաշտ էր դուրս բերել 5-րդ խաղացողին: Նշենք նաև, որ հանդիպման միակ գնդակը Հայաստանի հավաքականը խփեց մրցակցի դարպասապահի կոպիտ սխալի արդյունքում:
Ինչ խոսք, ցավալի է բավական հաջող ելույթներից հետո ձախողվել և դուրս մնալ հետագա պայքարից: Ֆուտզալն այն մարզաձևն է, որում Հայաստանի ներկայացուցիչ թիմերը և հավաքականը կարող են հաջողությունների հասել: Մեր ֆուտբոլիստներն արագաշարժ են և տեխնիկապես լավ պատրաստված: Վերջին մրցելույթը, սակայն, ցույց տվեց, որ կարևորագույն պահին սայթաքելը պրոֆեսիոնալիզմի պակասի հետևանք է: Հենց հանդիպման սկզբից մերոնք պետք է զիջեին նախաձեռնությունը, քանզի մրցակցին հաջորդ փուլ անցնելու համար անհրաժեշտ էր միայն հաղթանակ: Այդ դեպքում հնարավոր կլիներ ձեռնարկել արագ հակագրոհներ, որոնք մեր հավաքականի մոտ լավ են ստացվում:
Այս մրցաշարից առաջ Հայաստանի հավաքականի գլխավոր մարզիչ էր նշանակվել Զոհրաբ Նիազյանը: Լատվիայում տեղի ունեցած մրցաշարի արդյունքները որպես ձախողում որակելը ճիշտ չի լինի: Առաջին երկու հանդիպումներում մերոնք բավական գրագետ էին գործում, և ճիշտ մոտեցման դեպքում հնարավոր է մոտ ժամանակներս վերացնել թերությունները, որոնք դարձան 3-րդ խաղում պարտվելու պատճառ:
