Հովիկ Աբրահամյանը հայտարարել է ՀՀԿ-ն լքելու մասին: Թեև ավելի ճիշտ կլինի ասել, որ ՀՀԿ-ն նախ լքեց Հովիկ Աբրահամյանին, որից հետո նրան այլ բան չէր մնում, քան թողնել կուսակցության շարքերը, քանի որ հակառակ պարագայում նա այդ շարքերում շարունակաբար գլորվելու էր ավելի ու ավելի հետ:
Այդ տեսանկյունից Հովիկ Աբրահամյանը դուրս գալով ՀՀԿ-ից՝ ըստ էության կասեցնում է իր նահանջը, որը սկսվել էր դեռևս 2016 թվականի հուլիսի 29-ից, երբ Երևանում ծավալվում էր և հանգուցալուծման մոտենում ՊՊԾ գնդի դրամատիկ իրավիճակը: Այդ ժամանակ Հովիկ Աբրահամյանը հայտարարեց, որ թողնում է Երևանի տնտեսագիտական համալսարանի խորհրդի նախագահի պաշտոնը: Հետո նա թողեց վարչապետի պաշտոնը, հետո նա չկարողացավ ստանալ ՀՀԿ շտաբի պետի պաշտոնը: Այդ անվերջ անկումը մի օր էլ Աբրահամյանին կդարձներ «քաղբանտարկյալ», և այդ իմաստով նա պարզապես կասեցնում է այդ անկումը՝ դուրս գալով ՀՀԿ-ից:
Սակայն ավելի ինտրիգային է այն, թե ո՞ւր է գնալու Հովիկ Աբրահամյանը, որը հայտարարում է, թե մնում է քաղաքականության մեջ: Գնալու, ըստ էության, երկու հավանական տեղ կա՝ «Ծառուկյան» դաշինք կամ Սեյրան Օհանյանի գլխավորած դաշինք: Հազիվ թե Հովիկ Աբրահամյանը միանա, ասենք, «Ելք» դաշինքին: Սակայն թե Ծառուկյանի, թե Օհանյանի պարագան ևս խիստ տեսական է, ընդամենը հավանական, քանի որ Աբրահամյանի ներկայությունը այդ դաշինքներին չի կարող տալ ոչինչ, բայց կարող է առաջացնել հանրային անվստահություն՝ նկատի ունենալով Աբրահամյանի կերպարի ընկալումը: Իսկ նա ընկալվում է որպես Հայաստանում իշխող արատավոր համակարգի հենասյուներից մեկը: Պե՞տք է Ծառուկյանին կամ Սեյրան Օհանյանին այդպիսի հենասյուն:
Բանն այն է, որ Աբրահամյանի ընդգրկումը այդ ֆորմատներից որևէ մեկում պարզապես առավել խորացնելու է այն ընկալումը, որ այդ ֆորմատները իշխանական նախագիծ են, որոնց նպատակը տարբեր դեմքերով միևնույն իշխանության վերարտադրությունն է: Պետք է ենթադրել, որ այս տեսանկյունից, երկու դաշինքում էլ ուրախ չի լինի Հովիկ Աբրահամյանի համար, թեև եթե նա դիմի, դժվար է ասել՝ կմերժե՞ն, թե՞ ոչ:
Հետաքրքրական և ինտրիգային է, իհարկե, այն, որ Հովիկ Աբրահամյանը ՀՀԿ-ն լքելու մասին հայտարարում է այն բանից հետո, երբ այցելել էր Ռուսաստան և հանդիպում ունեցել ՌԴ վարչապետ Դմիտրի Մեդվեդևի հետ: Իհարկե, Հովիկ Աբրահամյանը հայտարարել էր, որ այդ հանդիպումը կրել է անձնական բնույթ և վերաբերել է անձնական հարցի, սակայն նա բազմիմաստ կերպով բաց էր թողել քաղաքական թեմայի մասին հարցը:
Եվ ահա Աբրահամյանը ռուսաստանյան հանդիպումից հետո հայտարարում է, որ դուրս է գալիս ՀՀԿ-ից: Ի դեպ, հետաքրքրական է, որ այսօր էլ Մոսկվա է մեկնել վարչապետ Կարեն Կարապետյանը, և հարց է առաջանում՝ արդյոք պատահակա՞ն է, որ Աբրահամյանն էլ ՀՀԿ-ից դուրս գալու մասին հայտարարում է հենց այսօր: Ուշագրավ է այն, որ Աբրահամյանի հեռանալու մասին տեղեկության պաշտոնականացումից հետո դիտարկվող վարկածներում բացակայում է այն, որ նա կարող է քաղաքականության մեջ մնալ նոր ուժի ձևավորումով: Այդ տարբերակն, իհարկե, կնշանակի, որ նա չի մասնակցելու խորհրդարանի ընտրությանը:
Բայց խնդիրն այն է, որ 2017 թվականի խորհրդարանի ընտրությունը անցկացվում է իրականում խայտաբղետ դաշինքներով, երբ ակնհայտ է, որ դրանք լինելու են ժամանակավոր, անցումային դաշինքներ, և իրականում քաղաքական դաշտի և համակարգի վերաձևումը լինելու է շատ ավելի երկար գործընթաց, որի հիմնական մասը, կուլմինացիան լինելու է հենց խորհրդարանական ընտրություններից հետո:
Եվ այս տեսանկյունից երևի թե պետք չէ բացառել, որ Աբրահամյանը պատրաստվում է հետընտրական զարգացումներին, կամ Աբրահամյանին են պատրաստում այդ զարգացումներին:
Լուսանկարը՝ Shamshyan.com-ի