«Առաջին լրատվական»-ը ԵԽԽՎ-ում հայկական պատվիրակության անդամ, ԱԺ պատգամավոր Նաիրա Կարապետյանի հետ զրուցել է հունվարի 23-ին մեկնարկող ԵԽԽՎ ձմեռային նստաշրջանին ընդգրկված հարցերի շուրջ:
-Տիկին Կարապետյան, ի՞նչ հարցեր են ընդգրկված ԵԽԽՎ ձմեռային նստաշրջանի օրակարգում:
-Ձմեռային նստաշրջանի օրակարգում ամենասուր հարցերը, որոնք մեզ հետաքրքրում են, յուրաքանչյուր նստաշրջանի առաջին օրը տեղի ունեցող հաշվետվությունն է. թե այդ երկու նստաշրջանների միջև ընկած ժամանակաշրջանում ինչ է տեղի ունեցել երկրներում: Բնականաբար սա այն հարթակն է, որտեղ մենք կկարողանանք բարձրացնել դիվերսիոն ներթափանցման հարցը, որը տեղի է ունեցել Եվրոպայի մի անդամ պետության կողմից դեպի մյուս անդամ պետություն:
Մյուս օրակարգային հարցերի մեջ միակ մտահոգություն առաջացնողը ուկրաինացի պատգամավոր Արիևի զեկույցն է, կոչվում է՝ Մամուլի ազատությունը Եվրոպայում և լրագրողների դեմ գործողությունները: Զեկույցում հիշատակված է Լեռնային Ղարաբաղը որպես երկիր, որտեղ մամուլի ազատությունը կարող էր լինել ավելի լավը, քան կա: Բնականաբար այս զեկույցի նկատմամբ մեր անհամաձայնությունը հայտնելու ենք բոլոր հնարավոր ձևաչափերով՝ սկսած փոփոխություններ առաջարկելուց, վերջացրած մեր սուր ելույթներով: Ինչ վերաբերում է օրակարգային մյուս հարցերին, քննարկվելու է Ուկրաինայի հարցը, Լիբանանի մասին նույնպես կան հարցեր, մոնիթորինգի վերաբերյալ կան հարցեր: Ազատ դեբատներին կհնչեցնենք մեզ և ԼՂ-ին վերաբերող մեզ մտահոգող բոլոր հարցերը և տեսնենք, թե ինչ կորոշի բյուրոն՝ որպես ամենահրատապ քննարկման թեմա: Ամենայն հավանականությամբ՝ կլինի Թուրքիայի կամ Սիրիայի մասին, երկուսն էլ մեզ համար հետաքրքրություն ներկայացնող թեմաներ են:
-Արցախ այցելած բլոգեր Լապշինին հնարավոր է տարհանձնեն Բաքվին: Այս առումով ելույթ նախապատրաստո՞ւմ եք, թե՞ ոչ: Հայաստանի և Լեռնային Ղարաբաղի ՄԻՊ-երի զեկույցները ինչ- որ կերպ փորձելո՞ւ եք այնտեղ հանրայնացնել, թե՞ ոչ:
-Լապշինի հարցը բացարձակապես անընդունելի է մեզ համար, եթե անկեղծ ասեմ, տրամաբանությունից էլ դուրս հարց է. ինչպես կարող է կոնֆլիկտի հետ բացարձակ կապ չունեցող մի երկիր, հերիք չէ բռնել են բլոգերին ինչ-որ մի երկիր այցելելու համար, դեռ մի բան էլ արտահանձնե՞լ ինչ-ինչ սուտ հիմնավորումներով և պատճառներով: Բնականաբար արվելու է առավելագույնը, որովհետև, ըստ իս, սա կարող է լինել վտանգավոր նախադեպ, եթե Լապշինի գործը կարողանան հասցնել հաջողության՝ Բելառուսը և Ադրբեջանը, հավատացեք, սրան կհետևեն շատ վատ նախադեպային դեպքեր, որովհետև գիտենք, ԼՂ այցելած մեր ընկերների թիվը շատ-շատ է, իրենց այսպես կոչված, սև ցուցակը, որը այդ ցուցակի անդամների կողմից կոչվում է պատվո ցուցակ, գնալով մեծանում է, իսկ այդ բոլոր մարդկանց հանդեպ եթե սկսեն ռեպրեսիաներ, ես կարծում եմ, որ ոչ միայն Հայաստանը, ոչ միայն Լեռնային Ղարաբաղը, այլ ամբողջ աշխարհը պետք է ձայն բարձրացնի ի բողոք այս անտրամաբանական և բռնազբոս պահվածքի:
-Այսինքն՝ կլինի՞ ելույթ Լապշինի գործի հետ կապված:
– Պատվիրակության հնարավորությունները սահմանափակ են, մենք ունենք ընդամենը 4 ելույթի հնարավորություն: Իսկ եթե մենք գնում ենք փոքր կազմով, կա նաև նույն մարդու ելույթ ունենալու քանակության հետ կապված սահմանափակում: Այսինքն՝ մենք պետք է առաջնահերթությունները հասկանանք, նաև հասկանանք, թե պատվիրակությունը քանի հոգով է գալիս: Այս պահին դեռևս մամուլի խոսակցությունների համաձայն՝ պատվիրակության ընդդիմադիր պատգամավորները չեն գալու: ԵԽԽՎ-ում 1 հոգին ունի երեք անգամ ելույթ ունենալու իրավունք, մենք ունենք 4 հոգի, 3 ձայն, բայց երևի թե 3 հոգի կգնան: Եթե իրոք այդպես է, պետք է նայենք առաջնահերթությունները:
-Եվ ո՞ր թեման կլինի աջանահերթ:
-Դրանք ներքին քննարկումներ են, բայց ինձ համար առաջնահերթություն է Տավուշի մարզում դիվերսիոն փորձի հարցը, որովհետև դա ոտնձգություն է Հայաստանի Հանրապետության տարածքի նկատմամբ: Տարիներ շարունակ Ադրբեջանը կարողացել է ներկայացնել, որ իրենց տեսանկյունից ԼՂ տարածքը իրենցն է, բայց բռնազավթված է, բայց Տավուշի մարզի ներթափանցումը որևէ բացատրություն չի կարող ունենալ, բացի իրենց հեքիաթից, որ ներթափանցումը մենք ենք արել: Ես նաև կռահում եմ, որ իրենց կողմից կլինեն սրտաճմլիկ հայտարարություններ, որ իբրև իրենց զինծառայողի դին գողացել ենք և հետներս բերել ենք Հայաստան, պահում ենք և այլն, դրան ևս պետք է պատրաստված լինենք:
-Նկատի ունեմ հակազդելու և հիշեցնելու, թե ինչ տեղի ունեցավ քառօրյա պատերազմից հետո, երբ մենք չէինք կարողանում մեր խոշտանգված դիերը վերցնել:
-Ես ավելի շուտ այդ դեպքը չէի կապի քառօրյա պատերազմի հետ, ինձ համար քառօրյա պատերազմը բացարձակ ուրիշ դեպք է, ես սա ավելի շատ կկապեի կործանված ուղղաթիռի դեպքի հետ, երբ մենք չէինք կարողանում մեր հերոսների դիերը հետ բերել: Եվ որևէ միջազգային կառույց՝ սկսած Կարմիր խաչից, վերջացրած ՄԱԿ-ի կամ այլ կառույցների հայտարարություններով, ոչ մի ազդեցություն չունեցավ, իսկ վերջում մենք կարողացանք մեր սեփական ուժերով բերել:
-Այնտեղ նաև սպասվում են ընտրություններ: Դրանք զուտ դեմոնստրատի՞վ բնույթ են ունենալու:
-Եթե ԵԺԿ-ն նոր թեկնածու չառաջադրի, իսկ ես համոզված եմ, որ չի առաջադրելու, ունենալու է ֆիկտիվ բնույթ: Այսինքն՝ ԵԺԿ նիստի ժամանակ ԵԺԿ-ն կհայտարարի, որ ԵԺԿ-ն պահում է իր քվոտան: Բնականաբար մենք կօգտագործենք պահը, Ագրամունտին կդիմենք հարցերով՝ նաև մատնանշելով իր կողմնակալ վերաբերմունքը, կպահանջենք լինել ավելի արդար, բայց սա ոչ մի բան չի փոխի: Լիագումար նիստի ժամանակ կհայտարարվի, որ նա ԵԺԿ միակ թեկնածուն է և նա կհամարվի վերընտրված նախագահ:
Ագրամունտի վերընտրվելը մեզ համար չի նշանակում պարտություն կամ սահմանափակում: Այո, դժվար էր իր օրոք աշխատելը, բայց նաև իր օրոք էր, որ մենք չեզոքացրինք Ուոլթերի զեկույցը, դա էլ չպետք է մոռանալ: