Ֆրանսիացի լրագրող, հրապարակախոս, աշխարհաքաղաքական հարցերի փորձագետ հայազգի Ժերար Շալյանը վերլուծում է Թուրքիայի նախագահ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանի ուժեղ և թույլ կողմերը Ստամբուլում տեղի ունեցած ահաբեկչության, Սիրիա ներխուժման և ամերիկյան նոր դիվանագիտության ֆոնին։ Հոդվածը հրապարակվել է Le Figaro ֆրանսիական թերթում։
Անդրադառնալով Ստամբուլում Նոր տարվա գիշերը տեղի ունեցած ահաբեկչությանը՝ Շալյանը նշել է, որ սա այն բազմաթիվ ահաբեկչություններից մեկն է, որն անկասկած վնասելու է Թուրքիայի զբոսաշրջության ոլորտին։ Այս հարձակումը ոչ թե ինչ-որ քրդերի ձեռք գործն էր, ինչպես կարելի էր ենթադրել, այլ արտասահմանցի ջիհադիստի։ Սիրիայում Թուրքիան փորձում է գրավել Էլ-Բաբ քաղաքը, որը գտնվում է ԴԱԻՇ-ի վերահսկողության ներքո։ Իրականում Թուրքիայի շահն առաջին հերթին այն է, որ թույլ չտա, որպեսզի թուրք-սիրիական սահմանը կախվածության մեջ հայտնվի սիրիացի քրդերից։ Էրդողանը Պուտինի հետ ձեռք բերած համաձայնության շնորհիվ հասել է այն բանին, որ ռուսական ուժերը չաջակցեն քրդերին։
Թուրքիան դադարել է պնդել Սիրիայի նախագահ Բաշար Ալ-Ասադի հրաժարականը։ Վերջին հաշվով, ոչ մեկին չի հետաքրքրում Վաշինգտոնի կարծիքը, երբ երկու շաբաթ է մնացել, որպեսզի ԱՄՆ նախագահի պաշտոնը ստանձնի Դոնալդ Թրամփը՝ կարծում է պարբերականի զրուցակիցը։
Լրագրողի հարցին՝ ի՞նչ է Էրդողանը իրականում որոնում Թուրքիայի համար, Շալյանը պատասխանել է, որ թուրք առաջնորդը ցույց է տալիս իրեն որպես կրոնական ավանդույթի վերականգնող և ձգտում է ուժեղացնել կայսրության ժառանգությունը։ Հուլիսին չստացված հեղաշրջման փորձի ֆոնին Էրդողանը հասարակության տարբեր խավերի ջարդ կազմակերպեց, որոնք թշնամաբար էին տրամադրված նրա դեմ։ Նա մտադիր է բանակը հասանելի դարձնել կրոնական դպրոցների սաների համար՝ այսպիսով ապաշխարհիկացնելով վերջինիս անձնակազմը, որտեղ տիրում են քեմալական բարքեր։
Հասարակության նման իսլամացումը չի կարող նպաստել Եվրոպայի և Թուրքիայի միջև առանց այդ էլ թուլացող հարաբերություններին՝ նշել է լրագրողը։
Տնտեսական առումով Թուրքիան մեծ կապեր ունի եվրոպական շուկաների հետ, մասնավորապես՝ Գերմանիայի։ Բացի այդ, Թուրքիան ոչ այդքան մեծ աշխատավարձի դիմաց համաձայնվել է պահել շուրջ 2 միլիոն փախստականների։
Ինչ վերաբերում է ԱՄՆ-ում Դոնալդ Թրամփի իշխանության գալուն, ապա Շալյանի կարծիքով՝ Իրանի դիրքը այս փաստի հետ կապված գնալով կթուլանա։ Վլադիմիր Պուտինը, որը շահում է Թրամփի քաղաքականությունից, պետք է ի ցույց դնի իր մարտավարական տաղանդը, որպեսզի միաժամանակ կարողանա պահպանել հարաբերությունները Իրանի հետ, ինչպես նաև ներկայիս ջերմ հարաբերությունները Թուրքիայի հետ։
