Գրող, սցենարիստ Վահրամ Մարտիրոսյանի կարծիքով՝ իշխող Հանրապետական կուսակցության ներքին կառավարումը դեմ է ժողովրդավարությանը և ժամանակակից աշխարհի բոլոր նվաճումներին, որովհետև այնտեղ չկան անհատականություններ, տեսակետ, բանավեճ, պարզապես բոլորը համաձայնում են մի հոգու՝ ղեկավարի կարծիքի հետ, մինչդեռ մարդկությունը զարգացել է բանավեճի մեջ: Վահրամ Մարտիրոսյանը այս կարծիքը հայտնեց «Առաջին լրատվական»-ի հետ հարցազրույցում՝ անդրադառնալով Հայաստանի վերջին իրադարձություններին, մասնավորապես՝ ՀՀԿ 16-րդ համագումարին:
«ՀՀԿ-ն ոչ թե հանրապետական, այլ հակապետական կուսակցություն է»,- ասում է Վահրամ Մարտիրոսյանը:
Մտավորականի խոսքերով՝ մարդը, անհատականությունը իր էությամբ ընտրությունն է և որոշում կայացնելու կարողությունը, և գալիս է ճակատագրական պահ, որ այդ մարդը պիտի որոշում կայացնի և ընտրություն կատարի: Բայց ինչպե՞ս կարելի է երկրի ճակատագիրը, անվտանգությունը վստահել մարդկանց, ովքեր չունեն անձնական տեսակետ:
Մեր զրուցակիցը որպես օրինակ հիշեցրեց հենց հանրապետականների գաղափարական առաջնորդը համարվող Գարեգին Նժդեհի պահվածքը Հայաստանի պատմության ամենաճակատագրական շրջաններից մեկում՝ 1920 թ. վերջին, երբ Նժդեհը փաստորեն հրաժարվեց ենթարկվել դաշնակցական կառավարության հրամանին և հեռանալ Զանգեզուրից՝ շրջանը հանձնելով բոլշևիկներին:
«Անկեղծ ասած՝ ես չէի սպասում, որ այդքան ահավոր կլինի ամեն ինչ, նույնիսկ չէի էլ հետևում, մինչև որ լսեցի առաջին արձագանքները: Սովետական տարիներին Սահմանադրության մեջ կար մի կետ, որ Կոմունիստական կուսակցությունը իշխող կուսակցություն է: Հիմա սրանք կա՛մ այդպիսի մի կետ պիտի մտցնեն, որ մենք հասկանանք, որ իրենք բոլորովին ուրիշ օրենքներով ապրող ինչ-որ մարդիկ են, կա՛մ այդ կուսակցությունը շատ արագ պետք է ցրել: Դա հանրապետական կուսակցություն չի, դա հակապետական կուսակցություն է: Հավաքել մարդկանց, որոնք ոչ մի կարծիք չունեն, չունեն անհատականություն, այդ մարդկանց պետք է հեռացնել բոլոր պաշտոններից, որովհետև ավելի դեստրուկտիվ և վտանգավոր մարդ պետության համար չկա, քան այն մարդը, որ չունի տեսակետ և համաձայն է մի հոգու կարծիքին, որը այդ պահին ղեկավարն է»,- նշեց Վահրամ Մարտիրոսյանը:
«Հիմա մենք ո՞նց վստահենք մեր բախտը էս մարդկանց, որ ինչ ասում են, ձեռքերը բարձրացնում-ասում են՝ մենք համաձայն ենք, ո՞նց իմանանք, որ այդ մարդիկ մի անգամ որոշում կկայացնեն վճռական պահերին։ Յուրաքանչյուր մարդ իր աշխատանքի տեղում որոշումներ է կայացնում, ինչ-որ մի նոր բան է փնտրում, և այդ նոր բանը պիտի առաջարկի, փորձարկի, բանավիճի, որովհետև մարդկությունը զարգացել է բանավեճի մեջ։ Այս մարդիկ, այդ անլեզու, անբերան ժողովուրդը, որ հավաքել էին այդ դահլիճում… ես նրանցից որևէ մեկին չեմ վստահում, որ որոշում կայացնի ինձ համար: Նրանք պիտի ցրվեն, այդ կուսակցությունը պիտի փակվի՝ որպես ժողովրդավարությանը, ժամանակակից աշխարհի ամենամեծ նվաճումներին դեմ գնացող մի կազմակերպություն:
Այսօրվա աշխարհը բազմակարծությունն է, կարծիքների բախումն է, յուրաքանչյուր անհատականության ներդրումն է գործի մեջ: 7000 հոգի նույն օրը ընդունվեցին Հանրապետական կուսակցություն, էդ ո՞նց եղավ, ի՞նչ է, երազներին Վլադիմիր Իլյիչն էր երևացել, թե՞ Վլադիմիր Վլադիմիրովիչը, որ զարթնեցին ու հասկացան, որ բոլորը պիտի դառնան կուսակցական: Պետք է մի լավ գործարան սարքեն այդ 7000 հոգու համար, որ գնան, հարահոսային գործ անեն: Իրենք որևէ ստեղծագործ աշխատանքի ընդունակ չեն»:
Ավելի մանրամասն՝ տեսանյութում։