Այսօր Երևան են ժամանել ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահները, հանդիպումներ են ունեցել ՀՀ արտգործնախարարության և ՀՀ նախահագահի հետ: Այսօր նաև կայացել է ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի ամերիկացի համանախագահ Ջեյմս Ուորլիքի մամուլի ասուլիսը: Ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման բնագավառում վերջին զարգացումների շուրջ «Առաջին լրատվական»-ը զրուցեց քաղաքագիտության դոկտոր Հայկ Ա. Մարտիրոսյանի հետ:
-Ուորլիքի ասուլիսը բավականին հետաքրքիր էր մի շարք առումներով, այդ թվում նաև այն առումով, որ նա չներկայացրեց հայկական կողմի հետ բանակցությունները, (ասուլիսը բանակցություններից առաջ էր), այլ խոսեց այն դիրքորոշումների մասին, որով իրենք ներկայանալու էին հայկական կողմին: Ձեր կարծիքով՝ ո՞րն էր դրա պատճառը:
-Ես դժվարանում եմ ասել, թե որն էր դրա պատճառը, սակայն հստակ կարող եմ ասել, որ շատ դիվանագիտական, շատ կոռեկտ ձևակերպումներով ասուլիս էր, որն ուներ մեկ-երկու թաքնված ուղերձներ՝ ուղղված երկու կողմերին էլ, կային ուղերձներ, որոնք, իմ տպավորությամբ, ուղղված էին հատկապես Ադրբեջանին: Բայց թե որն էր դրա նպատակը, իհարկե, չեմ կարող ասել. բացի համանախագահներից և երկու երկրների նախագահներից՝ որևէ մեկը չի կարող ասել:
–Դա կարո՞ղ է լինել որևէ տեսակի ճնշում հայկական կողմի վրա, որովհետև գնում են ֆիքսված դիրքորոշումներով և ասում են, որ այսպիսին են դիրքորոշումները:
-Չեմ պատկերացնում թե ներկա բանակցային փաթեթով հայկական կողմին ճնշելու ինչ կա, որովհետև հայկական կողմը ավանդաբար համաձայն է եղել իրեն ներկայացված տարբեր տարբերակներին, մենք դա գիտենք որպես փաստ, և հակաճառող կողմը եղել է Ադրբեջանը: Իմիջիայլոց պետք է ասեմ, որ հիմա էլ այս փաթեթով բանակցություններում հայկական կողմի շահերը փրկում է Ադրբեջանը՝ չհամաձայնելով այն փաթեթի բովանդակությանը, որը կա սեղանին: Այսինքն՝ եթե անգամ կա ճնշում, ապա այդ ճնշումն առկա է Ադրբեջանի նկատմամբ, և ես շատ հուսով եմ, որ այդ ճնշումը արդյունք չի տա, հակառակ պարագայում հայկական կողմը գրկաբաց կնետվի այդ տարբերակի վրա և կունենանք տարածքային կորուստներ, ինչը որևէ կերպ արդարացված չի կարող լինել:
-Ամեն դեպքում արդեն քանիցս համանախագահները ասում են, որ հայկական կողմը պետք է զիջի տարածքներ, ինչը երևի թե բնական է, որովհետև բանակցություններ են, և ի՞նչ ունենք մենք փոխզիջելու, ի՞նչ ունենք տալու. ունենք տարածքները, բայց մյուս կողմից՝ հայկական քաղաքական ուժերը, հայ հանրությունը պատրաստ չէ դրան: Մենք ասում ենք՝ մենք ոչինչ չենք տալու և ստանալու ենք Ղարաբաղի կարգավիճակը: Հնարավո՞ր է նման վիճակում բանակցություններ, թե՞ մենք հերթական անգամ փակուղում ենք:
-Մենք գործ ունենք ինստիտուցիոնալացված խելագարության հետ, մենք գտնվում ենք, այո, խելագար քաղաքական պրոցեսի մեջ արդեն 25 տարի և չենք էլ գիտակցում, որ մեզ համար դարձել է նորմալ այն, որ մենք պետք է անպայման մի բան տանք, ու դրա դիմաց ստանանք մի բան, որը ոչինչ չարժի: Բայց ինչո՞ւ պետք է որևէ բան տանք: Ղարաբաղի անկախությունը ոչինչ չարժեցող բան է: Արցախը պետք է լինի Հայաստանի մաս է և վերջ, դե ֆակտո Արցախը Հայաստանի մաս է:
Հարցազրույցն ամբողջությամբ՝ տեսանյութում: