Friday, 29 03 2024
10:15
Նավթի գներն աճել են. 28-03-24
Քարաթափում Լանջազատ գյուղի մոտակայքում
Սյունիքի միջանցքի հարցը չլուծվեց՝ անցան Տավուշ. ռուս-ադրբեջանական նոր խաղեր
Թթուջուր-Նավուր ավտոճանապարհը փակ է
Եվլախը իր ճակատին դաջած անձը գուցե հրահանգ ունի ազգամիջյան բախումներ հրահրելու
Տեղումներ չեն սպասվում
Կա ահաբեկչության վտանգ․ ՌԴ հատուկ ծառայությունները հիբրիդային պատերազմ են մղում Հայաստանի դեմ
Ոսկեպարցիներն անհամբեր սպասում են. «Հրապարակ»
Գյումրիում Նիկոլ Փաշինյանին շատ «ջերմ» ընդունելություն են ցույց տվել. «Ժողովուրդ»
Իշխան Սաղաթելյանի հոր նկատմամբ դատախազությունը հարուցել է քրեական հետապնդում. «Հրապարակ»
Դիանա Գալոյանը նոր պաշտոն կստանա՞. «Հրապարակ»
08:30
Live. «Առաջին լրատվական» տեղեկատվական-վերլուծական կենտրոն
Նոր դիվանագիտական սկանդալ է հասունանում արտգործնախարարությունում. «Ժողովուրդ»
Նիկոլ Փաշինյանը ոչինչ չի խնայում իր անձնական պաշտպանությունն անխոցելի դարձնելու համար. «Հրապարակ»
Բաղմանյանի մեղավորությունը չի հաստատվում, նրա դեմ ցուցմունք տվողը մեկ միլիոն դոլար պարտք է բանկին. «Ժողովուրդ»
Ովքե՞ր են ընդգրկված լինելու Հայկ Մարությանի նոր կուսակցությունում. «Ժողովուրդ»
Էրդողանի կասկածները եւ խաղաղությունն ու պատերազմը Կովկասում
Սուրեն Պապիկյանը ծանոթացել է նաև ՀՀ ռազմարդյունաբերության նորագույն նմուշներին
Հանրակրթության նոր չափորոշիչի ներդրմանը զուգահեռ դասարաններում կկրճատվի աշակերտների թիվը. Անդրեասյան
ՔՊ նիստում քննարկվել են եվրոպական կուսակցական միությունների գաղափարախոսությունները
«Դժվարին որոշում եմ կայացրել` չհավակնել Բարձրագույն դատական խորհրդի դատավոր անդամի թափուր տեղին». Վազգեն Ռշտունի
«Ռուսաստանը հաջողության է հասնում այնտեղ, որտեղ դրա կարիքն ունի»․ Պուտին
Հրազդանում մթնոլորտային օդում փոշու պարունակությունը գերազանցել է սահմանային թույլատրելի կոնցենտրացիան
Վլադիմիր Վարդանյանը կմասնակցի Մարդու իրավունքերի եվրոպական դատարանի դատավորների ընտրության հանձնաժողովի նիստին
Ծեծի է ենթարկել իր անչափահաս դստերը և փորձել սեռական հարաբերություն ունենալ նրա հետ
Այն, ինչ կներվի Բաքվին, չի ներվի Երևանին. Կրեմլը բաց է խաղում
ԵՄ ներկայությունը Բաքվին հանգիստ չի տալիս
Ադրբեջանը «կլրջացնի՞» ՀԱՊԿ-ի հետ ընկերությունը
Ազատագրվել ռուսական կախվածությունից. եվրաինտեգրման առաջնահերթությունները
Դիմակներն այլևս հանված են. Մոսկվան հանձնում է իր ամենաարժեքավոր ագենտին

Ինչ կփնտրի Սերժ Սարգսյանը Նյու Յորքում

Նյու Յորքում հոկտեմբերին սպասվող ներդրումային համաժողովը, որի նպատակը Հայաստան արտաքին ներդրումներ ներգրավելն է, անկասկած կարևոր միջոցառում է, կամ ավելի շուտ կարող է լինել այդպիսին, եթե Հայաստանը պատշաճ մակարդակով մոտենա այդ միջոցառմանը: Խոսքը ներկայացուցչականության մակարդակի մասին չէ և Սերժ Սարգսյանի մասնակցությունը գուցե կարևոր է հենց Սերժ Սարգսյանի, բայց ոչ ներդրողների և Հայաստանի համար:

2008 թվականին, երբ աշխարհում հասունանում էր համաշխարհային տնտեսական ճգնաժամը, Հայաստանի նորանշանակ վարչապետ Տիգրան Սարգսյանը ԱԺ ամբիոնից հայտարարում էր, որ Հայաստանի տնտեսությունը կարող է խաղաղ նավահանգիստ լինել փոթորկվող աշխարհից փախչող համաշխարհային կապիտալի համար: Այդպես չեղավ: Պարզվեց, որ համաշխարհային կապիտալն անգամ փոթորկվող աշխարհի պարագայում չի դադարում մտածել և ամենևին պատրաստ չէ ինքնամոռաց նետվել ուր պատահի: Իսկ Հայաստանը համաշխարհային կապիտալի համար «ուր պատահի» է: Այդպիսին չլինելու համար Հայաստանն ունի բազմաթիվ անելիքներ, որոնք, սակայն ընդհանուր առմամբ նախ ենթադրում են ընդհանուր տեսլականի, հեռանկարի ձևակերպում՝ ինչպիսի պետություն ենք մենք ուզում լինել, ինչ քաղաքակրթական միջավայրում: Կապիտալի համար դա կողմնորոշիչ է: Ընդ որում, առանց լավ ու վատի: Կապիտալը պարզապես ուզում է հասկանալ, թե հեռանկարայաին կտրվածքով տվյալ պետությունն ու հանրությունն իրենից ինչ են ներկայացնում: Դա կանխատեսելիության խնդիրն է, սակայն մի փոքր ավելի խորքային կտրվածքով:

Կանխատեսելիություն ասվածը հաճախ պատկերանում է զուտ քաղաքական կայունության, իշխանության ամրության, ինստիտուտների կայացածության մասով: Դա սակայն առավելապես մակերևույթն է: Խորքային առումով կանխատեսելիությունը ենթադրում է մի ընդհանուր համայնապատկեր, որտեղ անգամ ցնցումները, թերկայացած ինստիտուտները մեծ ազդեցություն չեն թողնում ընդհանուր հեռանկարների գնահատման հարցում: Դա հենց քաղաքակրթական ինդիկատորների խնդիրն է, կամ այլ կերպ ասած՝ պետականության և տվյալ հանրույթի կենսակերպում անշրջելիության նշաձողերի խնդիրը՝ ի՞նչն է ենթակա շրջադարձի, և ինչն է անշրջելի: Իսկ այստեղ իհարկե առանցքային են դառնում նաև արժեքները, որոնց վրա հիմնվում են պատկերացումները, գործողությունները, վարքը, ընդունելիի և անընդունելիի սահմանները: Հայաստանը համաշխարհային կապիտալին ունի հենց այդ ծավալներով ներկայանալու խնդիր, որովհետև Հայաստանը ունի համաշխարհային ներդրումային քարտեզում կայանալու, իր տեղը գտնելու խնդիր: Արդեն կայացած, այդ քարտեզում իրենց գույն ունեցող պետությունների համար ներկայումս բավարար են արդեն նոր առաջարկները համաշխարհային կապիտալին, նոր գաղափարները:

Հաճախ նույնիսկ դրանց կարիքն էլ չկա կապիտալն արդեն ինքն է հանդես գալիս առաջարկներով ու գաղափարներով: Հայաստանը ունի նախ խորքային ճանաչվելիության խնդիր, համաշխարհային քաղաքակրթական ասպարեզներում իդենտիֆիկացիայի խնդիր: Դրանից հետո միայն հերթը կարող է հասնել ներդրումային քաղաքականության առօրյա ընթացակարգին՝ շնորհանդեսներ, գրավչության տեխնոլոգիաներ, առաջարկներ, քննարկումներ, բանակցություններ և այլն: Որովհետև, Հայաստանն անգամ եվրասիական քաղաքակրթական այցեքարտով ներկայանալու պաշար և համոզիչ, վստահելի հիմքեր չունի: Հայաստանն անգամ այդ քաղաքակրթության վստահելի հետևորդ չէ, որովհետև բոլորի համար է պարզ՝ կոնյուկտուրային մի փոքր փոփոխությունն անգամ բերելու է Հայաստանում նկարագրային և խորքային շեշտակի վերանայումների: Այդպիսով, ծանրակշիռ ներդրումային հայտի համար Հայաստանին նախ և առաջ անհրաժեշտ է աշխարհին ներկայացնել իր արժեքները՝ դրանց ծանրակշիռ և համոզիչ հիմնավորումներով, վկայություններով:

Համաշխարհային կապիտալը դեռևս պետք է ճանաչի Հայաստանը, դրա առաջարկների հանդեպ հետո արդեն վերաբերմունք ձևավորելու համար: Դիցուկ, հոկտեմբերին Նյու Յորքում ի՞նչ արժեքներ պետք է ներկայացնի Հայաստանը, արժեհամակարգային ի՞նչ դիմագծով պետք է ներկայանա: Որո՞նք են մեր արժեքները, ո՞րն ենք մենք, ո՞վ ենք մենք: Պատմական սնապարծ էքսկուրսները այդ դեպքում ժամանակի պարապ վատնում են: Պետք է ներկայանալ ներկայով, ըստ այդմ ցույց տալ, թե ինչ ենք մենք ներկայացնում մեզանից: Որո՞նք են մեր կյանքի ուղենիշները ամենատարբեր հասարակական և պետական գործընթացներում, անգամ անձնական կյանքում: Ինչո՞վ է ապրում հայ մարդը՝ հայաստանցին, ի՞նչ է երազում, ինչի՞ է ձգտում, իր ձգտումներում միջոցների մեջ ինչ խտրականություն է դնում: Այսինքն ինչն է, որ մեջ նստած է շատ խորը և ամուր, և որը անհաղթահարելի է: Այդ ամենն անկասկած չի երաշխավորում ներդրողների շքերթ: Բայց, առանց դրա ներդրումների հեռանկարը ընդհանրապես բացառվում է: Մենք անծանոթ ենք, իսկ անծանոթների հետ լուրջ գործեր նախաձեռնում են միայն հիմարները կամ արկածախնդիրները:

Եթե մենք աշխարհում փնտրում ենք այդպիսիք, ապա, իհարկե կարող ենք շարունակել որոնել այնպես, ինչպես մինչ այժմ: Արդյունքը իհարկե «պերճախոս է»՝ Հայաստանը պարզապես տնտեսաքաղաքական սնանկացման եզրին է: Եթե մենք աշխարհում փնտրում ենք լուրջ գործընկերներ, ապա մինչ նրանց մեր մտքերն ու գաղափարները, մեր առաջարկները ներկայացնելը, մենք պետք է կարողանանք համոզիչ կերպով ներկայացնել մեր էությունը, որից հետո միայն պարզ կլինի՝ մեզ կլսե՞ն, ուշադրության կարժանացնե՞ն, թե՞ կթողնեն մայթեզրին:

Բաժիններ
Ուղիղ
Լրահոս
Որոնում