Փաստաբան Նորայր Նորիկյանը Գյումրիում Ավետիսյանների սպանության համար Վալերի Պերմյակովին մահապատժի դատապարտելը համարում է, բնականաբար, օրինաչափ, սակայն նրան մտահոգողը այդ քստմնելի հանցագործության ակունքներն ու պատճառներն էին, որոնց պատասխանները Հայաստանի հասարակությունը այդպես էլ չստացավ:
«Իրավասու ատյանների կողմից, ցավոք, կատարվեցին մի շարք քայլեր, որոնք պատասխաններ տալու փոխարեն՝ ծնեցին մի շարք հարցեր»,- «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում նշեց Նորայր Նորիկյանը:
Մեր զրուցակիցը, որպես ՀՀ քաղաքացի, ամոթալի և իր արժանապատվությունը վիրավորող է համարում այն հանգամանքը, որ ՀՀ դատարանը՝ Հայաստանի Հանրապետության գերբով, տեղափոխվեց իր իրավասության տարածքից դուրս գտնվող մեկ այլ պետության ռազմաբազա, որի սենյակներից մեկում փորձեց իրականացնել արդարադատություն. «Սա պետք է բոյկոտվեր ի սկզբանե: Ինձ ապշեցնում է այս գործում բարձր կողմերի պայմանավորվածությունները: Մինչդեռ Հայաստանի Հանրապետությունը, որպես ինքնիշխան պետություն՝ անկախ Ռուսաստանի հետ իր ռազմավարական հարաբերություններից, պարտավոր էր պահպանել իր ինքնիշխանության ատրիբուտիկան, այդ թվում նաև՝ օրենսդրության նվազագույն նորմերը»:
Նրա խոսքով՝ «Էլեկտրիկ Երևանի» դեպքերի ժամանակ հանկարծ Ռուսաստանը հայտարարեց, որ Պերմյակովի գործը որոշել են հանձնել Հայաստանի իրավասու մարմիններին՝ ՀՀ-ում քրեական պատասխանատվության ենթարկելու համար. «Այ, այստեղ վերջացավ իրավաբանությունը, և սկսվեց քաղաքական առևտուրը»:
Փաստաբանը հարց է բարձրացնում՝ երբ այս մահապատիժը մտնի ուժի մեջ, և Պերմյակովը համարվի դատապարտյալ, ապա նա, որպես դատապարտյալ, որն ունի ներման իրավունք, ցանկության դեպքում ո՞ր պետության նախագահին է դիմելու ներման իրավունքի համար, քանի որ ՌԴ-ում էլ նա դատապարտվել է 10 տարվա ազատազրկման: Կամ՝ որտե՞ղ նա պետք է կրի պատիժը՝ ՀՀ-ո՞ւմ, թե՞ ՌԴ-ում:
Ինչ վերաբերում է նրան Մոսկվայում դատապարտված Հրաչյա Հարությունյանի հետ փոխանակելու տարբերակին, ապա Նորայր Նորիկյանը անբարոյական և անթույլատրելի է համարում այդ երկու գործերի նույնականացումը:
Այս ողջ գործընթացում Հայաստանի Հանրապետությունը չի շահել, քանի որ չի օգտագործել իր ողջ գործիքակազմը՝ եզրափակեց Նորայր Նորիկյանը:
Լուսանկարը՝ Photolure-ի
