Հայաստանում Ռուսաստանի 102-րդ ռազմակայանի զինծառայող Վալերի Պերմյակովի դատավճռի հրապարակումից հետո, որ տեղի ունեցավ օգոստոսի 23-ին, հանրությանը հետաքրքրող հարցը դարձել է այն, թե Պերմյակովը որտե՞ղ է կրելու իր պատիժը՝ ցմահ ազատազրկումը: Եվ այս կապակցությամբ արդեն կասկածներ կան, որ նա պատիժը կկրի Ռուսաստանում:
Ըստ էության, Գյումրիում կատարած ոճրագործությունից հետո Պերմյակովը դե ֆակտո անգամ հինգ րոպե չի գտնվել այն պետության վերահսկողության ներքո, որի 7 քաղաքացիներին սպանել է սառնասրտորեն, եթե, իհարկե, սպանել է հենց ինքը կամ սպանել է միայնակ: Այս հարցի պատասխանը, համոզիչ հերքումը, թե՝ ունեցե՞լ է հանցակիցներ, Հայաստանի հանրությունն այդպես էլ չստացավ:
Եվ ինչպես քննության ու դատավարության ողջ ընթացքում նա հինգ րոպե իսկ չի եղել Հայաստանի իրավաենթակայության տակ, այնպես էլ, մեղմ ասած, կասկածներ կան, որ պատիժն էլ նա կկրի Հայաստանի իրավաենթակայությունից դուրս:
Սա, իհարկե, լրջագույն հարված կլինի Հայաստանի պետական արժանապատվությանը՝ ցույց տալով, որ Հայաստանն այդպես էլ անկարող եղավ գոնե կիսով չափ վերահսկողության տակ վերցնել իր քաղաքացիների սպանդը կազմակերպելու համար մեղադրվողին: Ավելին՝ Պերմյակովին Ռուսաստանը Հայաստանից, ըստ էության, խլեց բոլոր օրենքներին հակառակ, թեև պարտավոր էին հայ-թուրքական սահմանին նրան հայտնաբերելուց հետո հանձնել Հայաստանին:
Թե ինչու է Մոսկվան նման համառությամբ պատսպարում Պերմյակովին հայկական իրավաենթակայությունից՝ մնում է միայն գուշակել: Սակայն այս հանգամանքը վկայում է, որ նույնն են փորձելու անել պատժի դեպքում էլ և նրան ամեն կերպ փորձելու են տեղափոխել Ռուսաստան:
Իրականում հենց այս հանգամանքը կլինի առանցքային ցուցիչը առկա գործում: Ռուսաստանը Պերմյակովին պահելով իր մոտ՝ հայկական կողմին, ըստ էության, զրկեց լիարժեք քննության հնարավորությունից: Նույնը կատարվեց դատավարության ընթացքում: Սա կարող էր պայմանավորված լինել նրանով, որ Մոսկվան չի վստահում Հայաստանի իրավապահներին, և ինքն է ցանկանում պարզել, թե ինչ է կատարվել Պերմյակովի գործում, ինչ է կատարվել Ավետիսյանների ընտանիքի հետ, ինչ է արել իր զինծառայողը: Եթե այդ ամենից հետո Ռուսաստանը ջանք չխնայի և հասնի նրան, որ Պերմյակովը իր ազատազրկումը կրի ոչ թե Հայաստանում, այլ Ռուսաստանում կամ Ռուսաստանի ռազմակայանում, ապա սա արդեն կնշանակի, որ քննության ընթացքում Ռուսաստանը բացահայտել է մի բան և կամ տեղյակ է եղել հենց սկզբից, որը ոչ մի կերպ չի ցանկանում, որպեսզի հասու լինի հայկական կողմին:
Այսինքն՝ եթե Պերմյակովի գործի «ներքո» չկար ոչինչ, ապա առնվազն պատիժը կրելու հարցում Մոսկվան չպետք է լիներ նույնքան «համառ» և պետք է թույլ տա, որ ամեն ինչ լինի՝ ինչպես կարգն է: Եթե այդ հարցում էլ Ռուսաստանը շարունակի այն, ինչը քննության ընթացքում, ապա դա արդեն ակնհայտ ապացույց կլինի, որ Պերմյակովի գործում ոչ թե ինչ-որ բան փորձում էին բացահայտել հենց իրենք անձամբ՝ չվստահելով հայկական կողմին, այլ պարզապես հայկական կողմից թաքցնում են ինչ-որ բան, որը կարող է ինչ-որ ժամանակ ի հայտ գալ, եթե Պերմյակովը մնա և պատիժը կրի Հայաստանում:
Այսպիսով, սա արդեն կլինի իսկապես ցուցիչ՝ Պերմյակովին Հայաստանից կփախցնե՞ն, թե՞ թաքցնելու բան չունեն, և նա պատիժը կկրի այստեղ:
