Արագածոտնի մարզի ընդհանուր իրավասության դատարանում Սուրեն Մնոյանի նախագահությամբ ավարտվել է Անդրանիկ Մկրտչյանի գործի դատական քննությունը:
Անդրանիկ Մկրտչյանը 2008 թվականին Ռուսաստանում դատապարտվել էր 9 տարի ազատազրկման ավազակային հարձակման համար:
Տեղափոխվել է Հայաստան, 2013 թվականին պատժի չկրած մասը համաներման կիրառմամբ կրճատվել է 6 ամսով: Պատիժը կրել է «Կոշ» ՔԿՀ-ում, որտեղ, ըստ դատական ակտի, «բնակվել է ՔԿՀ-ի չորրորդ մասնաշենքի առաջին հարկում՝ որպես կացարան հարմարեցված խաղասենյակում: Այնտեղ մաքրման աշխատանքներ է կատարել նույն ՔԿՀ դատապարտյալ՝ սպանության համար դատապարտված Արտավազդ Գոհարյանը…»: Անդրանիկ Մկրտչյանը, ըստ մեղադրանքի, համոզված լինելով, որ Արտավազդ Գոհարյանն իր սենյակից գողացել է տարբեր կենցաղային պարագաներ, որպես քրեական հեղինակություն՝ տվյալ դեպքում նաև՝ «զոն նայող», Արտավազդին պատժելու նպատակով 2014 թվականի մայիսի 19-ին, ժամը 23-ից մինչև 23-ն անց 30-ն ընկած ժամանակահատվածում նույն սենյակում փայտով հարվածներ է հասցրել Գոհարյանի մարմնի տարբեր հատվածներին, նաև՝ գլխի գագաթային մասին: Գոհարյանի առողջությանը պատճառվել է ծանր վնաս՝ բաց, բութ գանգուղեղային վնասվածք: Արտավազդ Գոհարյանին տեղափոխել են ՔԿՀ բուժսպասարկման ստացիոնար բաժին, որտեղ նա ժամեր անց մահացել է:
Անդրանիկ Մկրտչյանին մեղադրանք էր առաջադրված դիտավորությամբ տուժողի առողջությանը ծանր վնաս հասցնելու համար, որի հետևանքով տուժողը մահացել է՝ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 112 հոդվածի 2-րդ մասի 14-րդ կետով:
Ընդհանուր իրավասության դատարանում Անդրանիկ Մկրտչյանն իրեն մեղավոր չի ճանաչել մեղսագրված արարքի համար: Նա հայտնել է, որ ՔԿՀ-ում պատիժ կրելու ժամանակ է ծանոթացել տուժող Արտավազդ Գոհարյանի հետ, ով բնակելի գոտում զբաղվել է մաքրման աշխատանքներով: Վերջինիս հետ գտնվել է նորմալ հարաբերությունների մեջ: Արտավազդը եղել է հանգիստ մարդ, նա հարգալից է վերաբերվել դատապարտյալներին ու ՔԿՀ աշխատակազմին, որևէ մեկի հետ կոնֆլիկտ չի ունեցել, երբեք վատ արարք չի կատարել: Ինքը Գոհարյանի հետ երբեք չի վիճաբանել ու նրան չի ծեծել: Տեղյակ է եղել, որ Գոհարյանն առողջական խնդիրներ ունի, իր իմանալով՝ նա մահացել է ստամոքսի խոցը պայթելու և արյունահոսելու հետևանքով:
Գոհարյանի մահանալու գիշերն ինքը քնած է եղել իր սենյակում, նրա մահվան մասին իմացել է դատապարտյալներից: Անմիջապես գնացել է բուժմաս ու տեսել է Գոհարյանին՝ արդեն մահացած վիճակում:
Ամբաստանյալ Անդրանիկ Մկրտչյանը պնդել է, որ իր դեմ ցուցմունք տված դատապարտյալ Արայիկ Մ.-ն դատապարտյալների կողմից բնութագրվում է որպես բացասական, բանսարկու անձնավորություն: Նրա ցուցմունքները՝ իբր տեսել է՝ ինչպես է ինքը ծեծի ենթարկել Գոհարյանին ու «կոլով» հարվածել նրա գլխին, սուտ են: Արայիկ Մ.-ն զրպարտել է իրեն, քանի որ ինքը, որպես հեղինակություն ունեցող դատապարտյալ, բազմիցս թույլ տված վատ արարքների համար դիտողություններ է արել նրան, մեկ անգամ էլ ապտակել է: Ինքը «կոլ» չի ունեցել, ոչ մի դատապարտյալի, այդ թվում և՝ Արտավազդ Գոհարյանին երբեք «կոլով» չի ծեծել:
Հիշյալ Արայիկ Մ.-ն, որի ցուցմունքները դրվել են մեղադրանքի հիմքում, նախաքննական ցուցմունքներում հայտնել է, թե ինքը գողության համար դատապարտվել է 7 տարի ազատազրկման ու 2014 թվականի փետրվարի 6-ից պատիժ է կրել «Կոշ» ՔԿՀ-ում: Այնտեղ ծանոթացել է «Ափո» մականունով դատապարտյալ Արտավազդ Գոհարյանի հետ, ով ՔԿՀ տարածքում զբաղվել է մաքրման ու այլ կենցաղային աշխատանքներով, մշակել է տարածքի ծառերն ու ծաղիկները: Արտավազդը մաքրման աշխատանքներ է կատարել նաև քրեական հեղինակություն համարվող, «զոն նայող» Անդրանիկ Մկրտչյանի քնելատեղում, որը գտնվել է «սանչաստ» կոչվող հանրակացարանի առաջին հարկի խաղասենյակում:
Դեպքից օրեր առաջ ինքը Անդրանիկ Մկրտչյանի սենյակի մոտով անցնելիս բաց դռնից տեսել է, որ Անդրանիկը փայտով ծեծում և հայհոյում է Գոհարյանին: Ինքը տեսել է, որ վերջինս արյունոտ դեմքով դուրս է եկել սենյակից, իր հարցին Արտավազդը պատասխանել է, թե Անդրանիկն իրեն մեղադրում է սենյակից ծխախոտ, սուրճ, ժամացույց, կրակայրիչ գողանալու համար: Արտավազդն ասել է, թե ցանկանում է ուրիշ գաղութ տեղափոխվել:
Մայիսի 19-ի կեսօրին Արտավազդին շտապօգնության մեքենայով տեղափոխել են Աշտարակի հիվանդանոց, հետազոտել ու վերադարձրել են ՔԿՀ: Նույն օրը, ժամը 23-ի սահմաններում ինքն անցել է Անդրանիկ Մկրտչյանի սենյակի մոտով ու բաց դռնից տեսել է, որ Անդրանիկը հաստ փայտով հարվածում է Արտավազդին ու մեղադրում է գողության համար՝ ասելով. «Բա ասում էիր՝ ես չեմ գողացել, «Տիյան» կապտյորկից քո սումկից գտել ա գողացածը…»: Ինքը կանգնել է շենքի մոտ, քիչ անց Արտավազդը գլխի գագաթային մասը բռնած, արյունոտ դուրս է եկել Անդրանիկի սենյակից: Նրա հետևից դուրս են եկել երկու դատապարտյալ, Արտավազդին տարել են հարևան հանրակացարան: Քիչ անց իմացել է, որ Արտավազդը լավ չի, նրան տարել են բուժմաս, այնտեղ նա մահացել է:
Արայիկ Մ.-ն հայտնել է, թե Անդրանիկ Մկրտչյանը, որպես «զոն նայող»՝ համարյա ամեն օր տարբեր պատճառներով ծեծի է ենթարկել դատապարտյալներին: Նա ունեցել է երկարավուն, 4-5 սմ հաստությամբ, անկյունները քառակուսիանման փայտ, որը կոչվում էր «կոլ»: Դրանով նա ծեծում էր դատապարտյալներին, այդ թվում՝ Արտավազդին: Իր իմանալով՝ Անդրանիկը Արտավազդին 2014 թվականի մայիս ամսին ծեծել է 2 անգամ՝ ամսվա սկզբին ու դեպքի օրը:
Անդրանիկ Մկրտչյանի հետ առերես հարցաքննության ժամանակ Արայիկ Մ.-ն կրկնել է նույն ցուցմունքը, միայն նշել է, թե հարվածներ հասցնելու ժամանակ ինքն Անդրանիկի կողքին չէր, որ տեսներ, թե նա Արտավազդի մարմնի որ մասերին է հարվածել: «Կոլը» Անդրանիկի ձեռքին է եղել, իսկ երբ Արտավազդին բուժմաս են տարել, տեսել է, որ նրա գլխից արյուն է հոսում: Արայիկ Մ.-ն նշել է, թե Անդրանիկ Մկրտչյանի հետ նորմալ հարաբերությունների մեջ է եղել, երբեք կոնֆլիկտ չի ունեցել:
Դատաքննության սկզբում Արայիկ Մ.-ն տվել է նույնաբովանդակ ցուցմունք՝ ասելով, թե տեսել է՝ ինչպես է Անդրանիկը՝ դեմքով դեպի իրեն կանգնած Արտավազդի գլխի գագաթային հատվածին դիմացից՝ վերևից ներքև ուղղությամբ խփել «կոլով»:
Դատաքննության հետագա ընթացքում Արայիկ Մ.-ն փոխել է ցուցմունքը ու հայտնել, թե նախաքննության ժամանակ ու դատաքննության սկզբում սուտ ցուցմունքներ է տվել: Իրականում ինքը երբեք չի տեսել, որ Անդրանիկը հարվածեր Գոհարյանին: Ինքն Անդրանիկի ձեռքին երբևէ փայտ չի տեսել: Արտավազդ Գոհարյանի մահվան մասին դատապարտյալներից լսել է, որ Արտավազդի ստամոքսի խոցը պայթել է, նա բաղնիքի մոտ ընկել է, վնասել է գլուխը ու մահացել է:
Իրականում ինքը զրպարտել է Անդրանիկ Մկրտչյանին, քանի որ ցանկացել է վրեժխնդիր լինել այն բանի համար, որ նա Արտավազդի մահից մոտ երկու ամիս առաջ, որպես «զոն նայող»՝ իրեն կանչել է մոտը, նախատել ու ապտակել է: Ինքը զայրացած էր Անդրանիկի վրա: Եղել են նաև մարդիկ, ովքեր իրեն ուղղորդել են, որ սուտ ցուցմունքներ տա, բայց ինքը չի կարող ասել, թե ովքեր էին նրանք: Արայիկ Մ.-ն ասել է, թե ընդունում է իր սխալը, պատրաստ է նույնիսկ դրա համար ենթարկվել պատասխանատվության:
Գործով կատարվել են դիակի մի քանի դատաբժշկական փորձաքննություններ: Բոլոր դեպքերում եզրակացությունը նույնն է. տուժող Գոհարյանի մահը վրա է հասել գլխուղեղի կենսականորեն կարևոր ֆունկցիաների սուր խանգարումից՝ բաց, բութ գանգուղեղային վնասվածք ստանալու հետևանքով: Այդ վնասվածքը նա կարող էր ստանալ նաև ընկնելու, գլուխը հարվածելու հետևանքով…
Ամբաստանյալի շահերի պաշտպան, փաստաբան Արա Զաքարյանի միջնորդությամբ դատարանը հարցաքննել է լրացուցիչ վկաների, ովքեր ցուցմունքներ են տվել, որ տուժող Արտավազդ Գոհարյանն ունեցել է առողջական խնդիրներ, բողոքել է որովայնի ստորին հատվածի սուր ցավերից, աղիների արյունահոսությունից, ինչի պատճառով նրան դեպքի օրը շտապօգնության մեքենայով տեղափոխել են Աշտարակի հիվանդանոց, նույն օրն էլ վերադարձրել են ՔԿՀ: Մահից կարճ ժամանակ առաջ Արտավազդը գնացել է զուգարան, փսխել է, վայր է ընկել… Նրան այնտեղից են տարել ՔԿՀ բուժմաս: Արտավազդի մահից հետո բուժմասի մոտ հավաքված դատապարտյալները մեղադրել են ՔԿՀ աշխատողներին՝ ասելով. «Տեր չկանգնեցիք, մեռավ…»:
Դատարանը եզրակացրել է, որ Անդրանիկ Մկրտչյանին առաջադրված մեղադրանքը դատաքննության ընթացքում չի ապացուցվել, վկա Արայիկ Մ.-ի հակասական ցուցմունքները դատարանը գնահատել է որպես ոչ արժանահավատ:
Քրեական գործով դատարանում հետազոտված ապացույցները, ըստ դատարանի եզրակացության, բավարար չեն եղել մեղսագրված արարքում Անդրանիկ Մկրտչյանին մեղավոր ճանաչելու համար: Չփարատված կասկածները մեկնաբանելով հօգուտ ամբաստանյալի՝ դատարանը ՀՀ քրեական օրենսգրքի 112 հոդվածի 2-րդ մասի 14-րդ կետով առաջադրված մեղադրանքում արդարացրել է Անդրանիկ Մկրտչյանին ու դադարեցրել է նրա քրեական հետապնդումը՝ կատարված հանցագործությանը նրա մասնակցությունն ապացուցված չլինելու պատճառաբանությամբ:
Այս դատավճռի դեմ վերաքննիչ բողոք է բերել մեղադրանքի կողմը՝ պահանջելով բեկանել արդարացման դատավճիռը և կայացնել մեղադրական դատավճիռ՝ մեղսագրված արարքի համար ամբաստանյալին դատապարտելով համաչափ պատժի: