Հայաստանում տնտեսական ցուցանիշների առումով այս տարվա հունիսը եղել է վատագույնը: Այդ մասին են վկայում տնտեսության գրեթե բոլոր ճյուղերում արձանագրված տվյալները: Սա նշանակում է, որ իշխանությունները անլուրջ են վերաբերվում սոցիալական տարբեր բողոքներին:
Տնտեսագետ Բաբկեն Թունյանը «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում նկատեց, որ տնտեսական ակտիվության ցուցանիշը անկում է ապրել հատկապես շինարարության և առևտրի ոլորտներում, թեև նա համարում է, որ տնտեսական ակտիվություն նկատվում է: Մեր զրուցակիցը սա տարօրինակ է համարում. «Որովհետև եթե տնտեսական ակտիվություն է նկատվում, գոնե առևտրի շրջանառություն անկում չպետք է լիներ: Իսկ շինարարության ոլորտը 2009-ից ի վեր այդ անկումային վիճակից դուրս չի գալիս: Արդյունաբերության ոլորտի աճն էլ հանքարդյունաբերության հաշվին է»:
Տնտեսագետը իրատեսական չի համարում մանավանդ այս իրավիճակում տնտեսության մեջ կտրուկ դրական փոփոխությունների հնարավորությունը: Հայաստանում կրճատվել է ներմուծումը, ինչը վկայում է մեր բնակչության գնողունակության անկման մասին:
Այնուամենայնիվ, տնտեսագետի կարծիքով՝ թվերը ոչինչ չեն նշանակում, քանի որ դրանք ոչ մեկին հետաքրքիր չեն: Նրա խոսքով՝ կարևորն այն է, թե տնտեսական աճը արդյո՞ք ապահովում է զարգացում, և պահպանվո՞ւմ է արդյոք բաշխման արդարությունը. «Եթե տնտեսական աճից օգտվում է հասարակության մի չնչին մասը, նշանակում է այդ աճը ինքնանպատակ է ու ծառայում է շատ սահմանափակ թվով մարդկանց»:
Նրա խոսքով՝ լուծումները գտնվում են տնտեսական դաշտից դուրս. տնտեսական աճը կախված է արդար, անկախ դատաիրավական համակարգից, որի բացակայության պատճառով չեն կատարվում ներդրումներ, իսկ դրա պատճառով էլ չի աճում տնտեսությունը:
Ինչ վերաբերում է Խորենացի փողոցի գործողություններին, ապա տնտեսագետի կարծիքով՝ սոցիալական գործոնը, իհարկե, դեր խաղում է, ավելի է բորբոքում մարդկանց, սակայն մարդկանց՝ փողոց դուրս գալու գլխավոր պատճառը նա համարում է արդարության, արդարադատության դեֆիցիտը:
