Ղազախստանի նախագահ Նազարբաևի պահանջով ԵՏՄ վարչապետների հանդիպումնը, որ նախատեսված էր անցկացնել Երևանում, ինչպես հայտնի է, չեղյալ հայտարարվեց: Պատճառը քառօրյա պատերազմն էր:
Ակնհայտ էր, որ այդ քայլով Ղազախստանի նախագահը իր զորակցությունն էր հայտնում պատերազմական գործողություններ սկսած Ադրբեջանին: Այդ կարծիքին էին նաև հայաստանյան մի շարք քաղաքագետներ ու քաղաքական գործիչներ, ըստ որոնց՝ տրամաբանությունը և ԵՏՄ-ում համագործակցության մասին համաձայնությունը հուշում էին, որ ԵՏՄ-ում Հայաստանի գործակից երկրները պետք է որ իրենց գործընկեր Հայաստանի շահերը պաշտպաներն, բայց կյանքը ցույց տվեց, որ ԵՏՄ անդամ չհանդիսացող Ադրբեջանը այդ կառույցի անդամ երկրների համար շատ ավելի մեծ արժեք է ներկայացնում, քան Հայաստանը:
Պաշտոնապես վարչապետների հանդիպումը Հայաստանում չանցկացնելու պատճառաբանությունը պատերազմական վիճակն էր: Իբր՝ Հայաստանը գտնվում է ոչ կայուն վիճակում: Բայց կյանքը ցույց տվեց, որ ոչ ոք ապահովագրված չէ երկրում ստեղծվող անկայուն վիճակից:
Արդեն քանի օր է՝ հուզումներ են տեղի ունենում Ղազախստանում: Մարդիկ դուրս են եկել փողոց ընդդեմ հողային նոր օրենսգրքում կատարվող փոփոխությունների: Կան բազմաթիվ ձերբակալվածներ: Մայիսի 21-ից սկսած ձերբակալվածների մեջ մեծ է լրագրողների թիվը, որոնց հանրահավաքի վայրից ոստիկանական բաժանմունք են տարել բռնությունների արդյունքում՝ առգրավելով նրանց հեռախոսներն ու աշխատանքային գործիքները: Մեծ թվով քրեական գործեր են հարուցվել ակտիվիստների նկատմամբ: Բողոքի միջոցառումները ոստիկանների կողմից մեկնաբանվում են որպես չարտոնված, ինչը նրանց հնարավորություն է տալիս ձերբակալել մասնակիցներին:
Ըստ էության, Ղազախստանում այսօր վիճակը կայուն համարել հնարավոր չէ: Ստեղծված վիճակում հարց է առաջանում՝ արդյո՞ք տեղին չէ ի պատասխան Ղազախստանի ապրիլյան քայլի առաջարկել, որ Ղազախստանում մայիսի 31-ին սպասվող ԵՏՄ անդամ երկրների նախագահների հանդիպումն այլ քաղաք տեղափոխվի: Եթե հայաստանյան իշխանությունները դրսևորեն նման համարձակություն և գնան այդ քայլին, ապա դա Հայաստանի կողմից կլինի ամենալավ պատասխանը Ղազախստանին:
Նկատենք, որ Ղազախստանում տևական ժամանակ սկսած խժդժությունների պատճառը բնավ էլ հողային օրենսգրքում կատարված փոփոխությունները չեն: Իրականում այդպիսի խնդիր բնավ էլ չկա: Իրենց մամուլից էլ կարելի է տեղեկանալ, որ 10 տարվա վարձակալության ժամկետը դարձրել են 25 տարի, որպեսզի խթանվեն ներդրումները, որոնք կատարվում են ռիսկային համարվող գյուղատնտեսության ոլորտում: Ղազախստանի էկոնոմիկայի փոխնախարարը նույնպես հանրահավքների օրերին պարզաբանել էր, որ հողային նոր օրենսգրքում կատարված փոփոխությունները վտանգավոր չեն և դրանք բնավ թույլ չեն տալիս հող վաճառել օտարերկրացիներին: Փոխնախարարի խոսքով գյուղատնտեսական նշանակության հողատարածքները չեն փոխանցվի օտարերկրյա քաղաքացիներին որպես մասնավոր սեփականություն: Օտարերկրյա քաղաքացիները կկարողանան գյուղատնտեսական նշանակության հողատարածքներ ձեռք բերել միայն ժամանակավոր հողօգտագործման հիման վրա` մինչև քսանհինգ տարի վարձակալության պայմաններով:
Ղազախստանում սկսված խռովությունները, բողոքի ակցիաներն ավելի շատ մարդկանց ներսում վաղուց կուտակված դժգոհությունն է կապված տնտեսական ճգնաժամի, սղաճի, ազգային արժույթի արժեզրկման, աշխատատեղերի կրճատման հետ: Մարդկանց մոտ պարզ հարց է առաջանում, թե լինելով այսքան հարուստ երկիր, ինչու իրենց կյանքը չի բարելավվում, մի բան էլ՝ գնալով սկսում են ավելի վատ ապրել:
