Thursday, 28 03 2024
Սուրեն Պապիկյանը ծանոթացել է նաև ՀՀ ռազմարդյունաբերության նորագույն նմուշներին
Հանրակրթության նոր չափորոշիչի ներդրմանը զուգահեռ դասարաններում կկրճատվի աշակերտների թիվը. Անդրեասյան
ՔՊ նիստում քննարկվել են եվրոպական կուսակցական միությունների գաղափարախոսությունները
«Դժվարին որոշում եմ կայացրել` չհավակնել Բարձրագույն դատական խորհրդի դատավոր անդամի թափուր տեղին». Վազգեն Ռշտունի
«Ռուսաստանը հաջողության է հասնում այնտեղ, որտեղ դրա կարիքն ունի»․ Պուտին
Հրազդանում մթնոլորտային օդում փոշու պարունակությունը գերազանցել է սահմանային թույլատրելի կոնցենտրացիան
Վլադիմիր Վարդանյանը կմասնակցի Մարդու իրավունքերի եվրոպական դատարանի դատավորների ընտրության հանձնաժողովի նիստին
Ծեծի է ենթարկել իր անչափահաս դստերը և փորձել սեռական հարաբերություն ունենալ նրա հետ
Այն, ինչ կներվի Բաքվին, չի ներվի Երևանին. Կրեմլը բաց է խաղում
ԵՄ ներկայությունը Բաքվին հանգիստ չի տալիս
Ադրբեջանը «կլրջացնի՞» ՀԱՊԿ-ի հետ ընկերությունը
Ազատագրվել ռուսական կախվածությունից. եվրաինտեգրման առաջնահերթությունները
Դիմակներն այլևս հանված են. Մոսկվան հանձնում է իր ամենաարժեքավոր ագենտին
Տղամարդը դանակահարել է նախկին կնոջն ու նրա քրոջը
Հայաստանը «դիվերսիֆիկացնում է» քաղաքականությունը, Ռոսատոմը մոդեռնիզացնում է Մեծամորի ԱԷԿ-ը
Գործակալ հիշեցնող Շահրամանյանը
Բաքվի խոշոր «խաղադրույքը»
Կլիմայի փոփոխության բացասական ազդեցությունը նկատելի է գյուղատնտեսության և տնտեսության մի շարք այլ ճյուղերում. փոխնախարար
Ռուսաստանում տեղի ունեցած ահաբեկչության գործով նոր կասկածյալ է հայտնվել
Արմեն Գևորգյանը ԵԽԽՎ դիտորդական առաքելության կազմում կհետևի Հյուսիսային Մակեդոնիայի նախագահական ընտրություններին
Մի համագործակցության խրոնիկա
Հայաստանը չունի ավելի ուժեղ զենք, քան միջազգային իրավունքը. չկրակելը խելամիտ չէ
Սասունցի Դավթի դարաշրջանը չէ. ԱՄՆ-ից ակնկալիքներին զուգահեռ պետք է ամրապնդել պետությունը
Երևանում ծառի ճյուղը թեքվել և ընկել է էլեկտրական լարերի վրա. փրկարարները մասնատել են ծառի ճյուղը
21:40
Ղազախստանի դեսպանատունը խորհուրդ է տվել լքել Օդեսայի և Խարկովի մարզերը
Վիճաբանություն և ծեծկռտուք՝ անչափահասների մասնակցությամբ․ կա վիրավոր
Քանի՞ մարդ է թունավորվել Հայաստանում
«Հայաստանի և Ռուսաստանի հարաբերություններում ստեղծված իրավիճակը լավատեսություն չի ներշնչում»․ Լավրով
Բաքվի անհիմն մեղադրանքն ու խորամանկ խաղը Բրյուսելից առաջ
«Կրոկուսի ահաբեկչության հեղինակներն Ուկրաինայից զգալի գումարներ և կրիպտոարժույթներ են ստացել»․ ՌԴ ՔԿ

Ռուսաստանը գիտակցաբար զենք է վաճառել Ադրբեջանին` Հայաստանի դեմ պատերազմելու համար. Ալ. Խրամչիխին

Ռուսական «Նեզավիսիմայա գազետա» թերթում հրապարակվել է Ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման վերաբերյալ Քաղաքական ու ռազմական վերլուծության ինստիտուտի փոխտնօրեն Ալեքսանդր Խրամչիխինի հոդվածը, որը զգալի կրճատումներով ներկայացվում է ստորև.

«Կարելի է երկար քննարկել, թե Մոսկվայի համար օբյեկտիվորեն ում հետ է առավել շահավետ բարեկամություն անել՝ Երևանի՞, թե՞ Բաքվի, կամ էլ անհրաժեշտ է անտեսել հայ-ադրբեջանական անհաշտ թշնամանքի փաստը և փորձլ պահպանել չեզոքություն:

Փաստն այն է, որ Հայաստանը ՀԱՊԿ-ի անդամ է և Ռուսաստանին աջակցում է միջազգային գործնականում բոլոր առանցքային հարցերում: Ադրբեջանն էլ չի մտել ու չի մտնում հետխորհրդային տիրույթում ռուսամետ որևէ կազմակերպությունում, իր արտաքին քաղաքականությունը երբեք չի համաձայնեցրել Մոսկվայի հետ` կողմնորոշվելով առաջին հերթին էթնիկ պլանում հարազատ Անկարայի ուղղությամբ:

Օրինակ՝ 2014 թվականի մարտին մեզ համար կարևորագույն Ղրիմի հարցում Հայաստանը ՄԱԿ-ի ԳԱ-ում քվեարկել է Ռուսաստանի հետ համատեղ, մինչդեռ Ադրբեջանը քվեարկել է Ռուսաստանի դեմ: Այսինքն՝ Երևանը Մոսկվայի իրավական ու փաստացի դաշնակիցն է, իսկ Բաքուն` ոչ:

Եվս մեկ փաստ այն մասին, որ պետք է կատարել դաշնակցային պարտավորությունները: Վերջին 8 տարիներին Ռուսաստանը Աբխազիայի, Հարավային Օսիայի, Ղրիմի, Սիրիայի օրինակներով ցույց է տվել, որ շատ ուժեղ և հուսալի դաշնակից է, մինչդեռ ՆԱՏՕ-ն նույն օրինակներով ցույց է տվել, որ նրա հետ բարեկամությունը ինքնասպանություն է:

ՆԱՏՕ-ն իրապես ներգրավված չէ Ղարաբաղյան հակամարտությունում, իսկ Ռուսաստանն էլ ունեցել է «ծրագրի առաջին խափանումը»: Ադրբեջանը վերջին տարիներին վիթխարի քանակությամբ ժամանակակից ռազմական տեխնիկա է գնել Ռուսաստանից, Թուրքիայից ու Իսրայելից: Ընդ որում` Ադրբեջանն ամենաշատ զենքը գնել է Ռուսաստանից, որոնք հատկապես եղել են հարձակողական և կատարելապես ակնհայտ է, որ նախատեսված են ոչ թե Բաքվի կենտրոնում զորահանդեսների, այլ` Ղարաբաղում հայկական ամրությունները ճեղքելու համար:

Դա հասկանալու համար անգամ պետք չէ լինել դիվանագետ կամ զինվորական: Այդպիսով, Մոսկվան գիտակցաբար Ադրբեջանին վաճառել է զենք` ՀԱՊԿ-ի գծով իր դաշնակցի դեմ պատերազմ մղելու համար: Կոմերցիոն տեսանկյունից դա շատ հաջող գործարք է, սակայն քաղաքական տեսանկյունից, մեղմ ասած, կասկածելի է:

Այդ կապակցությամբ Մոսկվայի բերած այն փաստարկը, որ «եթե մենք չվաճառենք, կվաճառեն ուրիշները» տվյալ դեպքում էլ ավելի կասկածելի է, եթե ավելի կոպիտ ձևով չարտահայտվենք: Բացի այդ, «ուրիշները» չեն կարող վաճառել որոշ բաներ: Օրինակ, ТОС-1А հզորագույն համակարգերի համարժեքը պարզապես գոյություն չունի աշխարհում, հենց այդ զենքը կարող է շատ մեծ վնաս պատճառել առաջնագծում կանգնած ղարաբաղյան զորքերին: Կատարելապես անհասկանալի է, թե երբ Ադրբեջանը կկարողանար գտնել Т-90 տանկի համարժեք: Այնպես որ, «ուրիշների» մասին փաստարկը ոչ միայն չափազանց ցինիկ է, այլև` չի համապատասխանում իրականությանը:

Թերևս հասկանալով այդ ամենը` Կրեմլը զգալի ջանքեր է գործադրել Ղարաբաղում հրադադարի ու ստատուս քվոյի վերականգնման ուղղությամբ: Աղետն այն է, որ այն (ստատուս քվոն) հավերժ չէ, իսկ Մոսկվան չունի «հակամարտության խաղաղ կարգավորման» կախարդական բաղադրատոմս, որովհետև այն ընդհանրապես գոյություն չունի:

Ի հավելումն, Երևանն այժմ բավական բաց սկսել է ցուցադրել իր դիրքորոշումը, և նրան հասկանալ կարելի է, քանի որ ՀԱՊԿ-ի գոյության ֆոնին ընդգծված չեզոք դիրք գրավելու Մոսկվայի փորձերը որոշակիորեն տարօրինակ են:

Ի դեպ, Մոսկվան ցայժմ ցանկանում է ՀԱՊԿ-ը տեսնել որպես ՆԱՏՕ-ի վիրտուալ համարժեք` որպես ռազմական համախմբված բլոկ: Ներկայումս կարելի է հստակ ասել, որ մեզ մոտ ստացվել է ՆԱՏՕ-ի իրական համարժեք, որում ոչ ոք չի պատրաստվում պաշտպանել որևէ մեկին:

Մինչև ապրիլյան պատերազմը Ռուսաստանը հայտարարել է Հայաստանին զենքի մատակարարումների մասին` ներառյալ ТОС-1А համակարգերը և «Սմերչ» համազարկային կրակի ռեակտիվ համակարգերը, ընդ որում` վարկով (Ադրբեջանին մենք տեխնիկան վաճառել ենք լրիվ գնով): Դա որոշակիորեն կվերականգնի ուժերի հավասարակշռությունը հակամարտության գոտում և ավելի լավ կպաշտպանի ստատուս քվոն, քան` դիվանագիտական բոլոր ջանքերը, առավել ևս, որ նավթի ու գազի գների անկումը լուրջ հարված է հասցրել ադրբեջանական ռազմական բյուջեին:

Ադրբեջանի անգամ ներկայիս բավական զգալի առավելությունը կատարելապես նրան չի ապահովում հաղթանակ: Եթե այդ առավելությունը կրճատվի, ապա ԼՂՀ-ի դեմ ռազմական գործողություն սկսելու մասին Բաքվի որոշումը կհետաձգվի անորոշ ապագա:

Ինչ-որ իմաստով, այժմ ստացվում է, որ ադրբեջանական փողերով մենք զենք ենք մատակարում Հայաստանին (թեև, բնականաբար, այդ ամենն այդքան բառացի չէ): Հնարավոր է` այդ փաստը մի փոքր մեղմի նաև Մոսկվայից հայկական կողմի վիրավորանքը, որի համար պետք է ընդունել, որ կան հիմնավորումներ»:

Բաժիններ
Ուղիղ
Լրահոս
Որոնում