Հայաստանի արտաքին գործերի նախարար Էդվարդ Նալբանդյանը Հելսինկիում հանդիպում է ունեցել Ֆինլանդիայի արտգործնախարարի հետ և քննարկել Հայաստան-ԵՄ հարաբերությանը վերաբերող հարցեր:
Առաջին հայացքից հերթական պաշտոնական այդ հաղորդագրությունն իրականում շոշափում է Հայաստանի համար կարևոր մի խնդիր՝ հատկապես այժմ, երբ Հայաստանը հետևություններ և եզրակացություններ է անում քառօրյա պատերազմից, որի ընթացքում դրսևորված վտանգավոր իրողություններից մեկն այն էր, որ Հայաստանը փաստորեն մնացել էր առանց քաղաքական լուրջ դաշնակցի: Եվ այս հանգամանքը առավել էական է դառնում նաև այն ֆոնին, որ ապրիլյան պատերազմական գործողությունները փաստորեն զուգորդվեցին Հայաստան-Եվրամիություն նոր փաստաթղթի շուրջ բանակցությունների հետ, որոնք նոր են մեկնարկել: Եվ պատերազմական այդ գործողություններից հետո ինչ-որ իմաստով Հայաստան-ԵՄ հարաբերությունները մնացել են ստվերում, մինչդեռ այժմ առավել քան կարևոր է հասկանալ, թե ինչ զարգացումներ կան այդ ուղղությամբ, քանի որ պատերազմն ակնհայտորեն ի ցույց դրեց Հայաստանի համար նվազագույն հրամայականներից մեկը՝ դիվերսիֆիկացնել և քաղաքական, և տնտեսական, և անվտանգության ուղղություններով արտաքին հարաբերություններն ու ձերբազատվել Ռուսաստանից միակողմանի կախվածությունից:
Ընդհանրապես այս տեսանկյունից առաջանում են մի շարք հարցեր՝ մասնավորապես, այն մասին, թե արդյոք պատահակա՞ն էր, որ քառօրյա այդ պատերազմը բռնկվեց Հայաստան-ԵՄ նոր բանակցությունների մեկնարկին, ըստ էության, գրեթե զուգահեռ, արդյոք այդ հանգամանքը դեր ունե՞ր Ադրբեջանի ագրեսիայի պլանավորման և մեկնարկի հարցում՝ առավել ևս, եթե նկատի առնենք այն, որ 2013 թվականին Հայաստանին Եվրամիության հետ Ասոցացման համաձայնագրից կտրեցին հենց Ղարաբաղում պատերազմ ստանալու սպառնալիքներով և շանտաժով:
Ըստ այդմ, ներկայումս կարևոր հարց է նաև, թե ինչպե՞ս է անդրադառնալու քառօրյա պատերազմը Հայաստան-Եվրամիություն նոր փաստաթղթի շուրջ բանակցությունների վրա, ի՞նչ ազդեցություն կարող են ունենալ այդ զարգացումները, ղարաբաղյան հարթության վրա նոր իրավիճակը Հայաստան-ԵՄ նոր փաստաթղթի բովանդակության վրա:
Միաժամանակ, հետաքրքրական է արձանագրել նաև, որ հետպատերազմյան զարգացումներում տեղի ունեցավ Հայաստանի պաշտպանության նախարարի և Հայաստանում Եվրամիության դեսպան Պյոտր Սվիտալսկու հանդիպումը պաշտպանության նախարարությունում, որտեղ խոսք գնաց պաշտպանական բնագավառում Եվրամիություն-Հայաստան գործակցության հեռանկարների մասին: Եվ արդյոք այստեղ կարո՞ղ են ի հայտ գալ նոր բաղադրիչներ անվտանգության ուղղությամբ:
Ինքնին փաստը, որ Եվրամիության դեսպանը հանդիպում է պաշտպանության, ոչ թե արտաքին գործերի նախարարի հետ, արդեն իսկ խոսուն է: Մյուս կողմից՝ հենց այդ ֆոնին կարող է տագնապալի լինել, որ Եվրամիություն-Հայաստան հարաբերությունը սկսել է քննարկել նաև Էդվարդ Նալբանդյանը:
Հայաստանի հասարակության համար քառօրյա պատերազմը ըստ էության այն կետն էր, որից այն կողմ գործնականում քննարկումից դուրս է հարցը, որ այդ պաշտոնյան որևէ կապ չունի Հայաստանի շահերի և անվտանգության խնդիրների հետ և հանդիսանում է ընդամենը Հայաստանը ռուսական քաղաքականության ծիրում պահող չինովնիկ: Եվ երբ այդ չինովնիկը հետպատերազմյան այս իրողություններում սկսել է զբաղվել Եվրամիության հետ հարաբերություններով, ապա այդ հարաբերությունների ճակատագրի մասին պետք է, իհարկե, մտահոգվել, հատկապես արտաքին հարաբերությունների բազմակողմանի և համապարփակ դիվերսիֆիկացման և վերանայման հրամայականի ֆոնին, որն ի հայտ եկավ քառօրյա պատերազմի ընթացքում:
Այդ պաշտոնյան մի անգամ արդեն իսկ հիմնավորապես տապալել է Եվրամիության հետ հարաբերություն կառուցելու գործընթացը՝ նպաստելով Հայաստանին և՛ քաղաքական, և՛ անվտանգության, և՛ տնտեսության ասպարեզներում լուրջ հարված հասցնելու պլաններին, որոնցով ըստ էության եզրափակիչ փուլ մտավ Հայաստանի և Լեռնային Ղարաբաղի հանդեպ ադրբեջանական ագրեսիայի նախապատրաստման պլանը, մեղմ ասած՝ Հայաստանի իբր թե ռազմավարական դաշնակից Ռուսաստանի ակտիվ մասնակցությամբ:
