ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի ֆրանսիացի համանախագահ Պիեռ Անդրիոն նախօրեին հայտարարել է, որ Մինսկի խմբի համանախագահները աշխատում են Սարգսյան-Ալիև հանդիպում կազմակերպելու ուղղությամբ: Ֆրանսիայի համանախագահն այդ մասին հայտարարել է Բաքվում:
Նախօրեին Երևանում Սերժ Սարգսյանը հայտարարել էր, որ բանակցության մասին խոսելն ավելորդ է, քանի դեռ Ադրբեջանը չի հրաժարվել ագրեսիվ մտադրություններից: Ադրբեջանն այդ մտադրություններից չի հրաժարվել, քանի որ Իլհամ Ալիևն էլ հերթական անգամ հայտարարել էր «հողերն» ուժով վերադարձնելու մասին: Ակնհայտ է, որ իրավիճակը փակուղային է, և դժվար է պատկերացնել, թե միջնորդներին ինչպես կհաջողվի կազմակերպել Սարգսյան-Ալիև հանդիպում:
Մինչ այդ, երեկ հեռախոսազրույց է տեղի ունեցել ՌԴ արտգործնախարար Լավրովի և Հայաստանի արտաքին գործերի նախարար Էդվարդ Նալբանդյանի միջև: Միաժամանակ էլ Սերժ Սարգսյանն առանցքային կադրային փոփոխություններ է արել բանակում՝ պաշտոնանկ անելով նյութատեխնիկական ապահովության, հետախուզության և կապի ոլորտների պատասխանատուներին: Դրան զուգահեռ՝ հետաքրքիր նախաձեռնություն է հասունանում Հայաստանում: Այսօր կուսակցություն ստեղծելու մասին պետք է հայտարարի նախկին արտգործնախարար Վարդան Օսկանյանը, որը երեկ հանդես է եկել ֆեյսբուքյան գրառումով և անընդունելի համարել Սերժ Սարգսյանի բանակցությունից հրաժարվելու մոտեցումը:
Այստեղ խնդիրը, իհարկե, Օսկանյանի հիմնավորումները չեն, այլ այն, որ նա, փաստորեն, հադես է գալիս ղարաբաղյան խնդրում ստեղծված նոր իրավիճակում Սերժ Սարգսյանի մոտեցումից տարբեր մոտեցմամբ: Եվ եթե նկատի առնենք, որ Վարդան Օսկանյանը, խոշոր հաշվով, Ռոբերտ Քոչարյանի մոտեցումների կրողն է, ապա տարբեր մոտեցմամբ, ըստ էության, հանդես է գալիս հենց Ռոբերտ Քոչարյանը: Եվ այս իմաստով խորհրդանշական է, որ Վարդան Օսկանյանն իր կուսակցության մասին հայտարարությունը անելու է հենց այս ֆոնին՝ այն դեպքում, երբ մի քանի անգամ նրա այդ հայտարարությունը, ըստ էության, ձգձգվել է:
Եվ նաև հատկանշական է, որ Վարդան Օսկանյանը կուսակցություն ստեղծելու նախօրեին հանդես եկավ հենց ղարաբաղյան հարցում Սերժ Սարգսյանի դիրքորոշմանն այլընտրանքային մոտեցումով: Եվ պետք է խոստովանել, որ սա հայաստանյան քաղաքական դաշտում, ըստ էության, եզակի հայտ է, քանի որ մոտեցման, դիրքորոշման տեսանկյունից դրսևորումներ այլ քաղաքական ուժերից չեն եղել, կամ հնչող տեսակետները հիմնականում համահունչ են եղել իշխանությունների հետպատերազմյան մոտեցումներին:
Այսպիսով, հարց է առաջանում՝ կարո՞ղ ենք ասել, որ ի դեմս Օսկանյանի կուսակցության հայաստանյան քաղաքական դաշտում ձևավորվելու է ղարաբաղյան խնդրում մոտեցման, այսպես ասած, երկրորդ բևեռը, այլընտրանքային մոտեցումը, և արդյո՞ք դա իր ազդեցությունը կթողնի մի կողմից Հայաստանի հարցում ուժային կենտրոնների պահվածքի վրա, մյուս կողմից՝ այդ կենտրոնների հետ հարաբերություններում Հայաստանի իշխանության մոտեցումների վրա:
Վերջին հաշվով, Օսկանյանի դիրքորոշումը հետաքրքրական է նրանով, որ փաստորեն հնչում է ՌԴ արտգործնախարարի հայաստանյան այցից հետո, և դրանից հետո է հայտարարվում նոր կուսակցության մասին, բանակցությունները շարունակելու պատրաստ կուսակցության մասին՝ Լավրովի երևանյան այցի, ըստ էության, տապալվածության ֆոնին, քանի որ Լավրովի այցին ընդառաջ ռուսական մեդիա և փորձագիտական շրջանակները ինտենսիվորեն գրում էին, որ Լավրովը գալիս է բանակցությունը վերակենդանացնելու և իր հայտնի պլանը առաջ քաշելու: Սակայն պաշտոնական Երևանն ակնհայտ մերժեց ՌԴ այդ հայտը, և այդ իմաստով, իհարկե, հենց առկա զարգացումներում և իրադրությունում Օսկանյանի այդ դիրքորոշմամբ կուսակցական հրապարակումը կարծեք թե խոստանում է առաջիկա հետաքրքիր զարգացումներ:
