Այսօր երեկոյան՝ սովորականից մեկ օր շուտ, տեղի է ունենալու ՀՀԿ ԳՄ նիստը, որտեղ, ըստ ամենայնի, կհայտարարվի ՀՀԿ-ՀՅԴ համագործակցության ձևն ու ձևաչափը։ ՀՀԿ-ի և ՀՅԴ-ի միջև տեղի ունեցողը 2014 թվականի ապրիլին իրականացված ներիշխանական յուրօրինակ թավշյա հեղաշրջման արդյունքների վերանայում է: 2014-ի ապրիլին ոչ իշխանական բևեռը՝ ԲՀԿ այն ժամանակվա նախագահ Գագիկ Ծառուկյանի գլխավորությամբ և Հովիկ Աբրահամյանի խնամիությամբ, վճռական գրոհ ձեռնարկեց կառավարության ուղղությամբ՝ հայտարարելով շուրջօրյա հանրահավաքների որոշման մասին: Սերժ Սարգսյանը իրավիճակը հանգուցալուծեց կառավարության պաշտոնանկությամբ, ազատեց Տիգրան Սարգսյանին, իսկ մի քանի օր հետո վարչապետ նշանակեց Հովիկ Աբրահամյանին:
Ընդ որում՝ այստեղ առանձնահատուկն այն հայտարարությունն էր, որ Սերժ Սարգսյանը արեց ՀՀԿ գործկոմին Աբրահամյանի թեկնածությունը ներկայացնելիս՝ ասելով, որ նրան է տալիս կառավարության ձևավորման կադրային քաղաքականության լիակատար ազատություն: Եվ կառավարության նոր կազմն էլ այդ ժամանակ վկայեց, որ Սերժ Սարգսյանն այդ կազմում ավելի շատ, թերևս, եղել է դիտորդի կարգավիճակում:
Բանն այն է, որ Հովիկ Աբրահամյանի կառավարության կազմը հիշեցնում էր մինչև 2007-08 թվականների կառավարությունը, որտեղ Հովիկ Աբրահամյանը փոխվարչապետ էր, իսկ նախագահն էլ Ռոբերտ Քոչարյանն էր: Դրանից հետո ոչիշխանական բևեռն արդեն անցավ նախագահական թիրախավորման՝ հայտարարելով թեժ աշնան մասին, համաժողովրդական շտաբների ստեղծման մասին: Դրանից հետո Սերժ Սարգսյանն անցավ հակագրոհի՝ այլևս չունենալով նահանջի տեղ: Դրա արդյունքում տեղի ունեցավ փետրվարյան «հակահեղափոխությունը» և հաշտությունը Հովիկ Աբրահամյանի տանը, բայց արդեն Սերժ Սարգսյանի պայմաններով:
Եթե Գագիկ Ծառուկյանը հայտնվեց քաղաքականությունից դուրս, ապա Հովիկ Աբրահամյանը մնալով քաղաքականության մեջ՝ հայտնվեց «կադրային քաղաքականության ազատությունից» դուրս:
Այսօր Հովիկ Աբրահամյանի ձախողած կառավարության որոշ անդամների փոփոխության շուրջ քննարկումների փաստը այդ գործընթացի վերջնական փուլն է, որտեղ կառավարության կազմի քննարկումները իրականացվում են, մեծ հաշվով, առանց Հովիկ Աբրահամյանի, կամ նա մասնակցում է ընդամենը որպես սուբյեկտներից մեկը, սակայն ոչ վճռորոշը կամ որոշողը: Ընդ որում՝ Աբրահամյանի ամենամեծ խնդիրը ըստ էության այն է, որ ներկայումս տեղի ունեցողը մեկ տարի առաջ նրա իսկ տանը համաձայնեցվածի և գծագրվածի շրջանակում է, այսինքն՝ այն գինն է, որ նա թերևս վճարել է խնամի Գագիկ Ծառուկյանին առավել բարդ հետևանքներից զերծ պահելու համար: Եվ այդ հանգամանքը այսօր անկասկած խիստ սահմանափակում է առկա գործընթացում Հովիկ Աբրահամյանի լիարժեք սուբյեկտության, այսինքն՝ բաց խաղի միջոցով սեփական շահերն ու հետաքրքրությունները պաշտպանելու հնարավորությունները: Դրան գումարվում է, ինչպես վերևում նշեցինք, այն սոցիալ-տնտեսական ծանր վիճակը, որը ևս շոշափելիորեն կաշկանդում է Հովիկ Աբրահամյանին:
